اگر کودک سماجت به استفاده از پستانک داشته باشد، به مرور زمان دندانهای جلو و بالا به سمت بیرون کج شده و فک بالا و پایین ناهمتراز می شود.علاوه بر این همیشه دهانش بسته است و نمی تواند احساساتش را بروز دهد.
استفاده از پستانک در نوزادان پسر موجب اختلال در تکامل عاطفی آنها می شود، زیرا هنگام استفاده از این وسیله نمی توانند احساسات خود را از طریق حرکات صورت بیان کنند.
متخصصان معتقدند که افراد در هر سنی، اعمال دیگران از جمله نحوه بیان احساسات از طریق صورت و بدن را از دیگران تقلید می کنند و این عمل یک ابزار مهم برای یادگیری بیان احساسات در کودکان است.
ما با کودکان صحبت می کنیم، اما در ابتدای کودکی و دوران نوزادی آنها معنی لغات را درک نمی کنند، بنابراین ارتباط ما با نوزاد تنها از طریق لحن صدا و حرکات صورت است.
وقتی پستانک در دهان کودک است او قادر نیست که اعمال و حرکات اطرافیان را تقلید کند، بنابراین نحوه بیان احساسات را یاد نمی گیرد.
بررسی ها نشان داد که پسران 6 و 7 ساله که در دوران نوزادی به طور منظم از پستانک استفاده کرده بودند، در تقلید بیان احساسات دیگران مشکل داشتند.
کاربرد طولانی‌مدت و چند ساله پستانک با تغییر در موقعیت فک پایین و باز نگه داشتن مداوم دهان، می‌تواند الگوی رویشی دندان‌ها را دگرگون کند.
در یک مطالعه دیگر گروهی از دانشجویان مورد آزمون هوش عاطفی قرار گرفتند. در زمینه توانایی ارزیابی خلق و خوی دیگران، پایین ترین امتیاز مربوط به مردانی بود که در کودکی از پستانک استفاده کرده بودند. این نتایج در مورد دختران مشاهده نشد، زیرا بر اساس نظر متخصصان در دختران، روند تکاملی به ویژه در مورد عواطف زودتر صورت می گیرد و دیگر اینکه پسران در این زمینه آسیب پذیرترند.
از آنجایی که در اغلب فرهنگ ها این طور انتظار می رود که دختران باید احساسات خود را بروز دهند، والدین از طرق مختلف رشد و تکامل عاطفی دختران را تحریک می کنند، اما پسران به دلیل اینکه اجباری برای بیان احساسات ندارند، این عمل را یاد نمی گیرند.
مشابه این تحقیق در افراد بزرگسالی انجام شد که از تزریق بوتاکس استفاده کرده بودند. این ماده عضلات صورت را بی حرکت می کند و این افراد هنگام بیان احساسات خود از طریق حرکات صورت، با مشکل مواجه می شوند.
گروهی از والدین درباره استفاده پستانک برای کودکشان نگران هستند.
واقعیت این است که کاربرد طولانی‌مدت و چند ساله پستانک با تغییر در موقعیت فک پایین و باز نگه داشتن مداوم دهان، می‌تواند الگوی رویشی دندان‌ها را دگرگون کند.
این امر با ممانعت از رویش دندانهای جلویی، باعث ایجاد فضا بین دندانهای بالا و پایین و نیز تنگی قوس دندانی فک بالا می‌شود.
معمولا تا سن سه سالگی هنوز دندانهای شیری به‌طور کامل رویش نکرده‌اند و چنین نمایی کمتر مشهود است؛ پس از آن و طی دوره دندانی شیری (سه تا شش سالگی) در کودکی که به‌طور ممتد از پستانک استفاده می‌کند به احتمال زیاد مشکلات فوق بروز خواهد کرد که عامل ایجادکننده آن همان عادت مکیدن مداوم پستانک یا در برخی موارد مکیدن انگشت است.
خوشبختانه بیشتر متخصصان بر این باورند که با قطع عادت‌های فوق قبل از آغاز دوره دندانی مختلط یعنی حدود شش سالگی، دندانهای دائمی جلویی رویش خواهند کرد و فضای مورد نظر خودبه‌خود بسته خواهد شد.
شرط اساسی در این روند، قطع عادت نامطلوب مکیدن پستانک یا انگشت در کودک است. برای این منظور، راهکارهای متفاوتی پیشنهاد شده که مهم‌ترین آنها مشاوره روان‌پزشکی و نیز تعبیه دستگا‌ه‌های ممانعت‌کننده از مکیدن انگشت با تشخیص متخصص ارتودنسی است.
در گذشته آکادمی متخصصان کودک امریکا و سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه کرده بودند که میزان استفاده از پستانک در کودکان کنترل شود، زیرا در تحقیقات آنها مشخص شده بود که قطع مصرف پستانک موجب بهبود فرآیند غذا خوردن در کودکان می شود.
همچنین استفاده ازاین وسیله موجب بروز اختلالات دندانی در کودکان می گردد.
در مطالعه دیگری که در سال 2008 انجام گرفت نیز مشخص شد بین استفاده از پستانک و عفونت های گوش ارتباط وجود دارد.
