اسید فیتیک جذب آهن، روی و کلسیم را دچار مشکل می کند و احتمال دارد باعث کمبود مواد معدنی شود بنابر این،ضد مواد مغذی هم نام د اده اند. با این حال، داستان کمی بغرنج تر از آن است چون اسید فیتیک همچنین شامل میزانی از خواص درمانی است این مقاله را بخوانید تا بیشتر در این باره بدانید
اسید فیتیک چیست؟
اسید فیتیک یا فیتات در دانه های گیاهی یافت می شود. آن به عنوان ذخیره اصلی فسفر در دانه است. هنگامی که دانه ها در حال جوانه زدن هستند فیتات تخریب می شود و فسفر برای استفاده توسط گیاه جوان آزاد می شود. اسید فیتیک همچنین مانند هگزافسفات اینوزیتول، یا IP6 شناخته شده است.
و اغلب به صورت تجاری به عنوان یک ماده نگهدارنده به علت خواص آنتی اکسیدانی آن استفاده می شود.
در انتها: اسید فیتیک در دانه های گیاهی یافت می شود، که در آنها به عنوان ذخیره اصلی فسفر عمل می کند.
اسید فیتیک تنها در غذاهای گیاهی یافت می شود.
همه خوراکی ها مانند ( دانه، غلات، حبوبات و آجیل ) در مقادیر مختلف حاوی اسید فیتیک هستند و مقدار کمی نیز در ریشه و غده آنها یافت می شود.
همانطور که می بینید محتوای اسید فیتیک بسیار متغیر است. به عنوان مثال، مقدار موجود در بادام می تواند تا 20 برابر متفاوت باشد.
جدول زیر غذاهای با فیتات بالا، و یک درصد از وزن خشک فیتات را نشان می دهد
همانطور که می بینید محتوای اسید فیتیک بسیار متغیر است. به عنوان مثال، مقدار موجود در بادام می تواند تا 20 برابر متفاوت باشد.
در انتها: اسید فیتیک در تمام دانه های گیاهی، آجیل، حبوبات و دانه ها یافت می شود. و مقدار موجود در این غذاها بسیار متغیر است.
اسید فیتیک باعث اختلال در جذب مواد معدنی می شود.
اسید فیتیک جذب آهن، روی و به میزان کمتر کلسیم را مختل می کند.
اسید فیتیک جذب مواد معدنی در طول غذا خوردن را کاهش می دهد اما هیچ تاثیری بر وعده های غذایی پس از آن ندارد.
به عنوان مثال، خوراک سرپایی آجیل بین وعده های غذایی می تواند مقدار آهن، روی و کلسیم شما را در جذب از آجیل کاهش دهد اما از وعده غذایی که شما چند ساعت بعد بخورید کاهش نمی دهد.
با این حال، هنگامی که شما غذاهای پر فیتات با بسیاری از وعده های غذایی خود را بخورید کمبود مواد معدنی ممکن است در طول زمان توسعه یابد.
یک رژیم غذایی متعادل، به ندرت نگران کننده است اما ممکن است در طول یک دوره از سوء تغذیه و در کشورهای در حال توسعه که در آن منبع غذایی اصلی دانه و یا حبوبات است و یک مشکل قابل توجهی می باشد.
در انتها: اسید فیتیک جذب آهن، روی و کلسیم را مختل می کند. این ممکن است در طول زمان به کمبود مواد معدنی کمک کند اما این به ندرت با یک رژیم غذایی متعادل سبب مشکل می شود.
چگونه اسید فیتیک را در غذاها کاهش دهیم؟
اجتناب از مصرف غذاهای حاوی اسید فیتیک یک ایده بد است چرا که بسیاری از آنها ( مانند بادام ) مغذی، سالم و خوشمزه هستند.
همچنین، در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، غذا کمیاب است و مردم به دانه و حبوبات به عنوان رژیم غذایی اصلی اساسی تکیه می کنند.
خوشبختانه، چند روش آماده سازی به طور قابل توجهی می تواند محتوای اسید فیتیک غذاها کاهش دهد.
در اینجا روش های مورد استفاده بیشتر عبارتند از:
خیساندن: غلات و حبوبات را اغلب یک شب در آب خیس می دهند زیرا سبب کاهش محتوای فیتات آن می شود.
جوانه: جوانه زدن دانه، دانه و بقولات، همچنین به عنوان جوانه زدن، شناخته شده اند و باعث تخریب فیتات می شوند.
تخمیر: اسیدهای آلی، در طول تخمیر، ترویج تجزیه فیتات تشکیل می شوند. تخمیر اسید لاکتیک روش ارجح است و مثال خوبی از ساخت خمیر ترش است.
ترکیبی از این روش ها می تواند محتوای فیتات را به طرز قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.
به عنوان مثال، خیساندن، جوانه و تخمیر اسید لاکتیک می تواند محتوای اسید فیتیک دانه کوینولا را تا 98 درصد کاهش دهد.
علاوه بر این، جوانه زدن، تخمیر اسید لاکتیک، سورگوم سفید و ذرت ممکن است تقریبا به طور کامل اسید فیتیک را کاهش دهند.
خط پایین: چند روش برای کاهش محتوای اسید فیتیک غذاها، عبارت از خیساندن، جوانه و تخمیر می باشد.
فواید اسید فیتیک چیست؟
اسید فیتیک مثال خوبی از مواد مغذی است که هر دو خاصیت خوب و بد را بسته به شرایط دارد.
علاوه بر خواص آنتی اکسیدانی، اسید فیتیک می تواند بدن را بر ضد سنگ کلیه و سرطان محافظت کند.
حتی اظهار شده است که اسید فیتیک می تواند قسمتی از دلیل اینکه غلات کامل ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش دهد باشد.
در انتها: اسید فیتیک ممکن است چندین اثرات مثبت درمانی مانند اقدام علیه هر دو سنگ کلیه و سرطان داشته باشد.
آیا اسید فیتیک نگرانی قابل توجهی در رژیم غذایی مدرن است؟
پاسخ کوتاه، احتمالا نیست.
با این حال، افراد در معرض خطر کمبود مواد معدنی باید در رژیم غذایی خود تنوع داشته باشند و غذاهای با فیتات بالا در تمام وعده های غذایی شامل نشود این امر به ویژه در میان کسانی که از فقر آهن رنج می برند مهم است.
گیاهخواران، به ویژه گیاهخواران، نیز در معرض خطر هستند.
دو نوع آهن ( آهن هم و آهن غیر هم ) در مواد غذایی وجود دارد.
آهن هم، در مواد غذایی با منشاء حیوانی مانند گوشت یافت می شود در حالی که آهن غیر هم، از گیاهان می آید.
آهن غیر هم، از غذاهای گیاهی است و به مقدار ناچیزی جذب می شود در حالی که جذب آهن هم، کارآمد است. آهن غیر هم نیز به شدت توسط اسید فیتیک تحت تاثیر قرار می گیرد در حالی که آهن هم تحت تاثیر نیست.
علاوه بر این، روی به خوبی از گوشت حتی در حضور اسید فیتیک، جذب می شود.
بنابر این، کمبود مواد معدنی ناشی از اسید فیتیک به ندرت یک نگرانی در میان گوشت خواران است.
با این حال، اسید فیتیک می تواند یک مشکل مهم باشد زمانی که رژیم های غذایی تا حد زیادی متشکل از غذاهای با فیتات بالا باشد در حالی که در همان زمان در گوشت و یا دیگر غذاهای حیوانی به دست آمده مشکل پایین است.
این خصوصاً در بسیاری از کشورهای در حال توسعه که در آن غلات سبوس و حبوبات بخش بزرگی از رژیم غذایی هستند یک مشکل بزرگ است.
در انتها: اسید فیتیک که معمولا نگرانی در کشورهای صنعتی، که در آن تنوع مواد غذایی و در دسترس بودن کافی نیست. با این حال، گیاه خواران و کسانی که مقدار زیادی از غذاهای با فیتات بالا می خورند ممکن است در معرض خطر باشند.
چکیده:
غذاهای با فیتات بالا مانند دانه، آجیل و حبوبات می تواند خطر ابتلا به کمبود آهن و روی را بالا ببرند.
به عنوان تقابل، استراتژی های مانند خیساندن، جوانه زدن و تخمیر اغلب موثر است.
برای کسانی که به طور منظم گوشت بخورند کمبود ناشی از اسید فیتیک نگرانی نیست.
در واقع، مصرف برخی از مواد غذایی با فیتات بالا به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل، مواد غذایی واقعی و دارای مزایای متعدد است.
در بسیاری از موارد، این مزایا مهمتر از هر گونه اثرات منفی بر جذب مواد معدنی می باشد.
