این اختلال در اکثر افرادی که از بی خوابی رنج می برند ایجاد می شود و باعث بدترشدن وضعیت خواب آنان و وخیم شودن اوضاع روحی انان می شود.
رییس مرکز تحقیقات اختلالات خواب دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: اختلالات «پاراسومنیا» اختلالات خوابی هستند که ممکن است معلول علایم دیگر باشد.
به گفته دکتر «سعید قزوینیان»، «نارکولپسی» و «کاتالپسی»(حالت افتادن و رویاهای قبل و بعد از خواب و فلج خواب) و تشخیص اینکه بیمار به نارکولپسی مبتلا است باید تست پلی سومنوگرافی (پی اس جی) – PSG – انجام داد که دو مرحله دارد. در مرحله اول (تست شبانه) بررسی می شود که کیفیت خواب بیمار چه اختلالاتی دارد و چقدر با خواب نرمال فاصله دارد؟ 50 درصد خواب باید خواب مرحله 2، 20 تا 25 درصد خواب عمیق و 20 تا 25 درصد خواب باید در مرحله «رم» باشد. در مرحله دوم (تست سنجش میزان خواب آلودگی در طول روز (ام اس ال تی) می باشد تا موضوع بررسی شود. اگر نارکولپسی باشد به غیر از درمان دارویی، مراقب های جدی نیز وجود دارد. مثلاً فرد نباید رانندگی کند و مشاغل حساس را بر عهده نگیرد. در این بیماری، جنبه های ژنتیکی اهمیت دارد، بنابراین خانواده فرد نیز باید مورد بررسی قرار گیرند. این افراد باید از رژیم غذایی که خواب را مختل می کند خودداری کنند.
وی ادامه داد: خواب سبک بدین معنا است که فرد با تحریکات خیلی کوچک ممکن است بیدار شود. اگر این اتفاق کیفیت خواب فرد را متاثر کند باید بررسی شود. افراد یا در شروع خواب مشکل دارند، یا اینکه در حین خواب مکرر بیدار می شوند و یا اینکه، صبح قبل از اینکه خواب آنها کامل شود بیدار می شوند. نوع بعدی بی خوابی مربوط به کسانی است که به اندازه کافی می خوابند ولی صبح که بیدار می شوند احساس سرحالی نمی کنند.
قزوینیان ادامه داد: برای این موضوع پنج علت اساسی وجود دارد، مصرف داروها قبل از خواب، وجود بیماری هایی مانند دیابت و بیماری های قلبی، عوامل فیزیولوژیک (مانند کسانی که به مناطق دور می روند و شب کارها)، عوامل محیطی (مانند سرما و گرمای نامناسب و نور نامناسب) و عدم رعایت بهداشت خواب که مهمترین عامل می باشد. باید علت بی خوابی مشخص شود. در خیلی از موارد داروهای خواب آور باعث پنهان ماندن علت اصلی و همچنین وابستگی به مصرف داروها را موجب می شود
