این نوزادان بسیار آسیب پذیرند و نیاز به مراقبتهای زیادی دارند تا بدنشان بتواند مقاومت خود را به دست آورد و در برابر هر عفونتی تحمل داشته باشد.
اگر کودکتان زیر ۳ ماه سن دارد، حق دارید از این مساله بترسید و ترس تان موجه است ، چون درجه حرارت ۳۸ یا بالا‌تر در یک نوزادِ زیرِ ۳ ماه یک موردِ اورژانسی است و لازم است شما بدانید در این موارد اورژانسی چه باید انجام دهید.
۱- بلافاصله با پزشک کودک خود تماس بگیرید و مطمئن شوید که او می‌داند که کودک شما کمتر از ۳ ماه سن دارد.
۲- اگر توصیه‌های پزشکی در دسترس نیست، به اورژانس بروید، حتی اگر نیمه شب باشد.
۳- از دارو‌های تب بُر استفاده نکنید (مگر آنکه پزشک آن‌ها را تجویز کند) – شما که نمی‌خواهید علائمِ کودک را قبل از آنکه توسطِ پزشک موردِ بررسی قرار بگیرد، بپوشانید.
دو دلیل برای اورژانسی بودن تب در نوزادانِ زیرِ سه ماه وجود دارد. اول اینکه لایۀ محافظ کنندۀ سلول‌های بین جریان خون و سیستم عصبی مرکزی در نوزادان کوچک بسیار نازک است. این به این معنی است که در عفونت‌های باکتریایی، باکتری‌ها می‌توانند از سلول‌ها عبور کرده و براحتی واردِ جریانِ خون و سپس سیستمِ عصبی مرکزی شوننو به سرعت به نوزاد آسیب برسانند.
دوم اینکه نوزادانِ کوچک علائم عفونت شدید را به همان گونه که کودکانِ بزرگ‌تر نشان می‌دهند، نشان نمی‌دهند. فکر کردن به این مسأله ترسناک است، اما یک کودک کم سن می‌تواند یک عفونت خون کامل (سپسیس) داشته باشد اما علائمِ معمول را نشان ندهد!
اگر تب ویروسی باشد نیازی به نگرانی در مورد سپسیس (عفونت خون) وجود ندارد. اما مشکل این است تشخیص تب‌های باکتریایی و تب ویروسی با چشم غیر مسلح دشوار است. به همین دلیل، کودکان کوچکی که تب دارند به انجامِ آزمایش خون و ادرار نیاز دارند تا مشخص شود عفونتشان باکتریایی است یا خیر و همچنین آزمایش شیره نخاعی نیز برایِ تعیین یا ردِ مننژیت ممکن است مورد نیاز باشد.
