یک گارو یا تورنیکه برای کمک به یافتن ورید و آسان شدن خونگیری استفاده می شود.این کار سبب بوجود آمدن فشار فیلتراسیون بر سر راه جریان خون ورید شده و سبب غلیظ شدن خون می شود.
اثرات این مسئله شبیه آنچه که در بالا و در ذیل وضعیت بدن گفته شد ,می باشد ولی به هر حال تغییر غلظت پارامترها به مدت و شدت کاهش جریان خون بستگی دارد فشار تورنیکه یا گارو همیشه باید کمتر از فشار سیستولیک باشد تا از گریز مایع از یک ورید محتقن جلوگیری شود.
اگر گارو یا تورنیکه خیلی سفت بسته شود فشار فیلتراسیون بالا رفته و اثرات منفی بر روی کیفیت نمونه افزایش می یابد ضمنا رکود جریان خون بمدت طولانی ممکن است موجب همولیز شود گارو نباید خیلی سفت بسته شود بطوریکه در هر حال باید امکان لمس نبض وجود داشته باشد.
بعلاوه اگر گارو درتمام طول زمان خونگیری بسته باقی بماند بخصوص در بیماران با رگ های خوب و فشار خون بالا ممکن است همولیز رخ دهد وقتی رگ ها خوب هستند گارو بلافاصله بعد از وارد شدن موفقیت آمیز بداخل رگ و قبل از شروع جمع آوری نمونه باید شل شود.
چگونه از گارو یا تورنیکه به شیوه درست استفاده کنیم
رگ بند، شریان بند یا تورنیکت تسمه یا نواری که روی عضو برای مانع شدن از عبور جریان خون می بندند. این وسیله با وارد آوردن فشار از روی پوست قادر است با مسدود کردن سرخرگها و سیاهرگ ها جریان خون در آن اندام را به طور موقت متوقف کرده و به کاهش یا قطع خونریزی کمک کند.
تورنیکت ها به عنوان نوارهای محکم برای توقف کامل جریان خون در زخم استفاده می شود. برای کنترل خونریزی پس از آسیب به اندام، تورنیکت ها در حالت ایده آل فقط باید توسط افراد آموزش دیده در زمینه کمک های اولیه اورژانس استفاده شود.
استفاده از تورنیکت یا شریان بند هنگام خونگیری جهت انسداد عروق و جراحی های ارتوپدی برای جلوگیری از خونریزی حین عمل و در فوریت های پزشکی و میدان جنگ نیز کاربرد دارد. روی دست و پای بیمار بسته میشود و به دلیل کاهش خونریزی سطح بهتری از عمل برای جراح نمایش میدهد.
موارد مصرف تورنیکت
حتی در صورت استفاده صحیح عوارض تورنیکت می تواند منجر به آسیب شدید بافت شود. با این حال، در صورت خونریزی شدید و موقعیت های اورژانسی استفاده صحیح از تورنیکت راهی موثر برای توقف خونریزی و ثابت نگه داشتن فرد مصدوم تا زمان دریافت مراقبت های پزشکی مناسب است.
سناریوهای اضطراری شامل تصادفات رانندگی، زخم های گلوله، بریدگی های عمیق یا له شدن اندام مربوط به جراحت کار است. اکثر مردم هرگز در موقعیتی قرار نمی گیرند که نیاز به استفاده از تورنیکت داشته باشند. به گزارش وری ول هلث، با این وجود، آموزش نحوه استفاده صحیح از تورنیکت برای نجات جان دیگران مفید است.
مواد مورد نیاز برای تورنیکت
برای نخستین پاسخ دهنده یا متخصص فوریت های پزشکی به احتمال زیاد دسترسی به یک تورنیکت تجاری وجود دارد، اما در صورتی که شما فردی غیرمتخصص باشید که در موقعیت اضطراری گیر افتاده به احتمال زیاد به تورنیکت دسترسی ندارید و باید به صورت بداهه از وسایل موجود تورنیکت درست کنید.
تحقیقات نشان می دهد تورنیکت های بداهه تا 60 درصد موثر واقع می شوند اگرچه ممکن است اطمینان بخش نباشند، مادامی که مواد و دانش لازم برای استفاده صحیح از تورنیک بداهه در شرایط اضطراری را دارید هر گونه تلاش برای متوقف کردن خونریزی به احتمال زیاد بهتر از انجام ندادن کاری است.
برای درست کردن یک تورنیک بداهه به دو قسمت نیاز دارید: یک باند مثلثی و چیزی که می توانید به عنوان مانع مانند چوب استفاده کنید. سایر مواردی موجود و قابل استفاده برای تهیه تورنیکت شامل کمربند، پیراهن یا حوله است.
روش استفاده از تورنیکت
هر فردی می تواند از تورنیکت استفاده کند یعنی نیازی به دریافت گواهینامه یا آموزش رسمی پزشکی یا خاص نیست، اما باید نحوه صحیح استفاده از آن را یاد بگیرید.
نخستین اقدام در هر شرایط اضطراری تماس با اورژانس است. در صورتی که شخص دیگری همراه شما است وظیفه تماس گرفتن با اورژانس را به وی واگذار کنید و شما به فرد مصدوم رسیدگی کنید. استفاده از تورنیکت فقط به عنوان یک معیار توقف برای خرید زمان در حال انتظار برای رسیدن پرسنل پزشکی محسوب می شود.
در صورت خونریزی شدید و نبود کمک باید قبل از رسیدن اورژانس از خونریزی شدید جلوگیری شود. هدف استفاده از تورنیکت محدود کردن جریان خون در اندام آسیب دیده است تا از هر گونه تهدید جلوگیری شود.
در حالی که محدود کردن اندام برای قطع جریان خون اقدام موقتی محسوب می شود در صورت انجام شدن به روشی درست خونریزی را به اندازع کافی یا به طور کامل تا زمان رسیدن امدادگران متوقف می کند.
منبع را پیدا کنید
قبل از استفاده از تورنیکت باید منبع خونریزی را پیدا کنید. در برخی موارد مانند قطع جزئی یا کامل اندام محل خونریزی واضح است. سایر صدمات ممکن است در ابتدا قابل مشاهده نباشند به ویژه در شرایطی مانند ریزش آورا، سقوط هواپیما، لباس های پاره شده یا اشیاء دیگر مانع دید می شوند.
در صورت امکان مجروح را روی سطح صاف برای بررسی و ارزیابی از نوک سر تا نوک پا بخوابانید. سعی کنید برای پیدا کردن محل اصلی خونریزی به سرعت خونسرد و متمرکز باشید.
اعمال فشار
پس از تعیین منبع خونریزی با فشار مستقیم روی زخم برای کنترل خونریزی شروع کنید. اگر هنگام اعمال فشار خونریزی کاهش نیابد یا متوقف نشود باید از تورنیکت استفاده شود.
اگر فرد مصدوم هوشیار و آگاه است به وی بگویید می خواهید برای جلوگیری از خونریزی از تورنیکت استفاده کنید. متاسفانه فرآیند استفاده از تورنیکت بسیار دردناک است و به احتمال زیاد فرد درد زیادی را احساس می کند. در مرحله بعد لباس های نزدیک محل زخم را ببرید یا پاره کنید و تورنیکت را روی پوست برهنه ببندید.
محل قرارگیری تورنیکت
پارچه، حوله یا سایر مواد مورد استفاده برای تورنیکت را روی اندام چند اینچ بالاتر از محل آسیب دیده قرار دهید. به عنوان مثال، در صورت آسیب دیدگی زیر زانو یا آرنج باید تورنیکت را بالای مفصل ببندید. از یک گره مربع معمولی (مانند بستن بند کفش خود، اما بدون ایجاد کمان) برای بستن تورنیکت دور اندام استفاده کنید.
به وسیله ای مانند چوب برای بستن آن نیاز دارید در واقع چوب یا هر وسیله دیگر به عنوان اهرم برای محکم پیچاندن پیچ عمل می کند. از هر وسیله ای به شرط محکم بودن برای نگهداشتن تورنیکت می توان استفاده کرد تا در جای خود محکم قرار گیرد. استفاده از قلم یا مداد، چوب یا قاشق را مدنظر داشته باشید.
خونریزی را زیر نظر داشته باشید و زمان شروع کند شدن آن را یادداشت کنید. چرخاندن اهرم را تا زمانی ادامه دهید که تمام خونریزی متوقف شود یا به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
زمان را در نظر بگیرید
تورنیکت ها فقط برای دوره های زمانی خاصی حداکثر 2 ساعت قابل استفاده هستند. در صورت امکان تاریخ و زمان استفاده از تورنیکت را روی ناحیه آسیب دیده برای پرسنل اورژانس یادداشت کنید.
نحوه استفاده درست از گارو یا تورنیکت
گارو یا تورنیکت برای کمک به پیدا کردن ورید و آسان شدن روش خون گیری نیز استفاده می شود. با بوجود آمدن فشار فیلتراسیون بر سر راه جریان خون ورید شده و سبب غلیظ شدن خون می شود.
تغییر غلظت پارامترها به مدت و شدت کاهش جریان خون نیز بستگی دارد. فشار تورنیکت یا گارو همیشه باید کمتر از فشار سیستولیک باشد تا از فرار مایع از یک ورید محتقن جلوگیری شود.
در صورت سفت بسته شدن گارو یا تورنیکت فشار فیلتراسیون بالا رفته و اثرات منفی روی کیفیت نمونه افزایش می یابد. در ضمن رکود جریان خون بمدت طولانی ممکن است موجب همولیز شود گارو نباید خیلی سفت بسته شود بطوریکه در هر حال باید امکان لمس نبض وجود داشته باشد.
بعلاوه، اگر گارو در تمام طول زمان خونگیری بسته باقی بماند به ویژه در بیماران با رگ های خوب و فشار خون بالا ممکن است همولیز رخ دهد. هنگامی که رگ ها خوب هستند گارو بلافاصله بعد از وارد شدن موفقیت آمیز بداخل رگ و قبل از شروع جمع آوری نمونه باید شل شود.
اشتباهات رایج در استفاده از تورنیکت
در صورت دانستن نحوه استفاده درست از تورنیکت، اما باز هم ممکن است اشتباهات رایجی رخ دهد. در مواقع اضطراری ممکن است کمک یا منابع کافی در اختیار نداشته باشید و به احتمال زیاد با حواس پرتی های زیادی روبرو شوید.
موارد زیر خطاهای احتمالی است که هنگام استفاده از تورنیکت باید به آن توجه کنید:
منتظر ماندن بیش از حد: برای موفقیت تورنیکت باید فورا خونریزی شدید را قطع کنید. هنگام از دست دادن خون زیاد توسط فرد مجروح ممکن است دچار شوک شود.
کاربرد شل: تورنیکت های شل موثر نیستند زیرا نمی توانند جریان خون شریانی را به میزان کافی محدود یا قطع کنند.
عدم استفاده از تورنیکت دوم: یک تورنیکت به طور معمول برای کنترل خونریزی شدید کافی است. با این حال، فرد دارای بازوهای بزرگ ممکن است به تورنیکت دوم نیاز داشته باشد.
شل شدن: منقبض و شل کردن تورنیکت به جای منقبض شدن مداوم به خون اجازه می دهد دوباره وارد محل آسیب دیده شود. در صورت بازگشت خون به محل آسیب می تواند به رگ های خونی صدمه وارد کند.
بیش از حد طولانی: تورنیکت نباید بیش از 2 ساعت باقی بماند. در صورت استفاده طولانی مدت تورنیکت می تواند باعث آسیب دائمی به عضلات، اعصاب و عروق خونی شود.
استفاده از وسایل نامناسب: وسایل نامناسب می توانند روی پوست بریده شوند. این کار نه تنها تورنیکت را بی اثر می کند بلکه باعث درد یا آسیب بیشتر می شود.
بهترین راه برای جلوگیری از بروز اشتباهات این چنینی اطلاع از نحوه استفاده از تورنیکت و تمرین تکنیک مناسب برای استفاده از آن است.
نکات کاربردی در کار با تورنیکت
هنگام خونگیری وریدی به محض برقراری جریان خون تورنیکت باید شل شود و حداکثر زمان استفاده از تورنیکت برای انسداد عروق 60 ثانیه است.
در جراحی اطفال، میزان فشار کمتر از بزرگسالان باید تنظیم شود.
میزان فشار داخل نوار در طول جراحی کنترل شده و ثابت باقی بماند.
زمان برداشتن تورنیکت گردش خون عضو باید کنترل شود.
میزان فشار تورنیکت باید در پرونده بیهوشی بیمار ثبت شود.
تخلیه هوای تورنیکت باید به تدریج انجام شود.
عوارض استفاده از تورنیکت
از عوارض استفاده از تورنیکت می توان به ایسکمی عضلات و صدمه به اعصاب، آسیب به جدار داخلی شریان ها و لخته شدن خون در داخل عروق یا ترومبوز اشاره کرد.
ترجمه و گزارش: الهه زارعی
Aw, this was an exceptionally nice post. Finding
the time and actual effort to produce a good article… but what can I say… I put things off a
whole lot and don’t seem to get anything done.
Here is my site … keyword (Esther)