رابطه عاطفی داشتن با بچه از اهمیت بالایی برخوردار است و باعث سلامت روانی و حتی سلامت جسمی وی می شود،احساس محبت و علاقه والدین به فرزند باعث افزایش اعتماد به نفس و احساس امنیت در وی می شود
گیتا موللی با تشریح مبحث «رابطه عاطفی با مادر در کودک ناشنوا و نقش آن در بروز اختلالات» در اولین همایش اختلالات عصبی -تکاملی، گفت: رابطه عاطفی می‌تواند بر سلامت روان و سلامت اجتماعی کودک تأثیر بگذارد، در واقع عاطفه عمیق بین نوزاد و مراقب اولیه یا مادر بسیار اهمیت دارد آن قدر که آینده او را می‌سازد.
موللی افزود: رفع مشکلات کودک مبتلا به اختلالات تکاملی مانند کودکان ناشنوا، مرتبط با رابطه کودک با مادر یا مراقب اولیه است و این دلبستگی، می‌تواند نوزاد را زنده نگه داشته و روی کنترل هیجانی او موثر باشد.
این متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی اظهار داشت: کودک انتظار دارد مادر همه خواسته‌هایش را تأمین کند و اگر مادر خوب عمل کرده و رابطه عاطفی لازم را ایجاد کند، به کودک این احساس را منتقل می‌کند که در دنیایی امن، بدون تهاجم و به دور از ناملایمات قرار دارد و این احساس، به کودک آرامش می‌دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تاکید کرد: در این رابطه دلبستگی، سه گوشه (محیط، مادر و نوزاد) وجود دارد. محیطی که کودک در آن زندگی می‌کند، محیط پرتنش همراه با مشکلات اقتصادی یا اختلافات والدین برای کودک ناامن بوده و تأثیر منفی بر روان و سلامت جسمی او خواهد داشت.
وی افزود: گوشه دوم، مادر کودک است که باید خودش احساس امنیت داشته باشد تا بتواند به کودک، این احساس را القاء کند و گوشه سوم، نوزاد است که متاثر از عوامل گوناگون است.
موللی اظهارداشت: دلبستگی ایمن موجب می‌شود، رشد مغز کودک و روابط اجتماعی به خوبی انجام گیرد و استرس‌ها را تحت کنترل قرار دهد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: دلبستگی و عاطفه بین مادر و کودک، مربوط به نیمکره راست مغز است و این رابطه عاطفی موجب ترشح هورمونهای مناسبی برای کودک و مادر می‌شود که در سلامتی هر دو موثر است.
وی با اشاره به اینکه ناشنوایی شایعترین نقص مادرزادی است، تصریح کرد: معمولاً ارتباط بین مادر و کودک ناشنوا به شدت مختل است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: این در حالی است که مداخله درمانی باید تا قبل از شش ماهگی برای کودک ناشنوا، آغاز شود و عدم توجه به نیاز های کودک، باعث خواهد شد که او استرس را تجربه کرده و در بزرگسالی نیز با مشکلات اجتماعی روبه رو شود.
موللی با تشریح تغییرات مغزی کودک دچار اختلال، تاکید کرد: سلامتی مادر تأثیر مثبت بر کودک داشته و افسردگی مادر، بر وضعیت کودک تاثیر منفی می‌گذارد.
وی افزود: روند توانبخشی برای این کودکان باید با توجه به وضعیت هیجانی مادر و خانواده محور باشد. در واقع، در حین توانبخشی، از والدین نیز حمایت‌های اجتماعی داشته باشیم و توام با آن، مداخلات روانشناختی را نیز در نظر بگیریم.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ادامه داد: اگر این دقت را نداشته باشیم و فقط توانبخشی کنیم، می‌بینیم که از نظر سلامت روان و سلامت اجتماعی، هنوز مشکلات باقی می‌ماند.
موللی تصریح کرد: طی سالهای اخیر در جوامع دیگر، این نگرش و توجه بسیار زیاد به خانواده محور بودن روند توانبخشی، برای همه کودکان با هرنوع اختلال تکاملی، مورد تاکید قرار می‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: این نگرش «خانواده محور» مستلزم توجه به نیازهای روانی، اجتماعی و هیجانی خانواده هاست که باید در کشور ما نیز نهادینه شده و به آن عمل شود.
