یک تحقیق جدید ارتباط مهم میان استفاده از منیزیوم، ژنها و قومیت را درتعیین ریسک مبتلا شدن به دیابت نوع 2 در بین خانمها را بیان کرد. نتایج این پژوهش بیانگر ارتباط خاصی است که در خانمها دیده می شود این موضوع بر اهمیت مراقبتهای بهداشتی و درمانی تاکید می کند.
منیزیوم یک نوترینت مهم است و بنظر می رسد بخشی از این اهمیت به نقش آن درکمک به تنظیم ترشح و یا عملکرد انسولین مربوط می باشد. مطالعات انجام شده ی بسیاری در دهه ی گذشته ارتباط کاهش مصرف این ماده ی معدنی و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را نشان داده اند، اما این موضوع در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. بنابراین پزشکان نیاز به دانستن مطالب بیشتری درمورد این ماده ی معدنی قبل از تجویز درمانهای تغذیه ای برای بیماران دارند.
نتایج تحقیق اخیر درمجله ی Nutritionمنتشر گردید. دراین تحقیق ارتباطات ویژه وعمیق بین تغذیه ، ژنتیک و قومیت درتعیین خطر دیابت مرتبط با منیزیوم در زنان یائسه کشف گردید.
پرفسور Simin Liuاستاد اپیدمیولوژی دانشگاه Brownودانشگاه پزشکی Alpertمی گوید: بر اساس نتایج این تحقیق بررسی خطر ابتلا به دیابت تنها بر اساس ژنها یا مصرف منیزیوم منطقی نیست.
دکتر Liuمی افزاید: تأثیر نهایی جهش ژن در بروز یک بیماری در حقیقت به تأثیرات محیطی و تماس با عوامل زیست محیطی بستگی دارد و این یک تعامل است که در بروز بیماری نقش دارد، برای درک بهتر این ارتباطات در میان جمعیت زنان سیاه پوست وهیسپانیک این مطالعه انجام گردید.
تیم تحقیقاتی دکتر liuبا بررسی اطلاعات مطالعه ی بزرگ Women’s Health Initiativeکه توسط انستیتو ملی قلب، ریه و خون انجام شده بود به آنالیز مقدار مصرف منیزیوم ، وضعیت ابتلا به دیابت نوع 2 و ژنهای 7387 زن سیاه پوست و 3285 زن هیسپانیک 50 تا 79 ساله پرداختند. این مطالعه با هدف درنظر گرفتن تمام ژنهای شناخته شده ای که در کنترل استفاده از منیزیوم نقش داشتند، انجام گردید.
درتمام این افراد، دانشمندان به بررسی 17 ژن پرداختند و بویژه بروی یک تفاوت یک حرفی درکد ژنتیکی رایج تحقیق کردند (برای مثال به جای نوکلئوتید Aنوکلئوتید Gقرار گرفته است) این تفاوت ها به نام SNPیا پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی نامیده می شوند. برای مثال دانشمندان دریافتند درمیان زنان آمریکایی هیسپانیک که مصرف منیزیوم بالایی دارند، افرادیکه دارای SNP “rs8028189”بروی ژن NIPA2هستند، 35 درصد کمتر از تمام زنان به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. درحالیکه میزان خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در زنان سیاهپوستی که در هر کپی از ژن CNNM1خود دارای SNP “rs6584273هستند، 16 درصد کمتر است. در اینجا البته هیچ ارتباط واضحی در مقدار مصرف مینزیوم مشاهده نشد.
دراین تحقیق سرنخ هایی ازارتباطات فیزیولوژیکی زیر بنایی مشخص گردید که ارتباط دهنده ی منیزیوم و بیماری دیابت هستند. متابولیسم نوترینت ها بصورت ژنتیکی تنظیم می شود و هر ژن معمولاً دارای عملکردهای خاصی است .
پرفسور Liuمیگوید: هر یک از این ژنها دارای سهمی نسبی در میزان خطر ابتلا به دیابت در زنان مختلف هستند. اما برای درک این ارتباطات به اندازه ای که بتوان با مداخلاتی بروی آنها تأثیر مثبت گذارد نیاز به انجام تحقیقات بیشتری وجود دارد.
تیم دکتر Liuامیدوارند با ادامه ی تحقیقات بتوانند روشهای پیشگیری و درمان ومراقبت های پزشکی را برای هر بیمار اختصاصی کنند اینکار از طریق درک صحیح این ارتباط پیچیده بین شیوه ی زندگی و بیولوژی هر بیمار امکان پذیر است.
منبع : diabetestma.org
