رابطه عاطفی و احساسی کودک با والدین تاثیر مستقیمی روی روحیه و اخلاقیات کودک دارد و به او توان تکامل و رشد بیشتری می دهد.
دکتر” گیتا موللی ” استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: رابطه عاطفی می تواند روی سلامت روان و سلامت اجتماعی کودک تاثیر بگذارد.
دکتر موللی با اشاره به اینکه طی سالهای اخیر، بیشتر روی این نظریه تاکید شده است ، گفت: رفع مشکلات کودک دارای اختلالات تکاملی مانند کودکان ناشنوا، مرتبط با رابطه کودک با مادر یا مراقب اولیه است و این دلبستگی ، می تواند نوزاد را زنده نگه داشته و روی کنترل هیجانی او موثر باشد.
وی اظهارداشت : کودک همه خواسته هایش را از مادر توقع دارد و اگر مادر خوب عمل کرده و رابطه عاطفی لازم را ایجاد کند، به کودک این احساس را منتقل می کند که در دنیایی امن ، بدون تهاجم و بدور از ناملایمات قرار دارد و این احساس ، به کودک آرامش می دهد.
این استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تاکید کرد که در این رابطه دلبستگی ، سه گوشه (محیط ، مادر و نوزاد) وجود دارد. محیطی که کودک در آن زندگی می کند ، محیطی که با تنش ، جنگ و تجاوز ، یا دارای مشکلات اقتصادی و یا اختلافات والدین باشد، محیط ناامن برای کودک بوده و تاثیرات منفی بر روح و روان و سلامت جسمی او خواهد داشت.
وی افزود: گوشه دوم ، مادر کودک است که باید خودش احساس امنیت داشته باشد تا بتواند به کودک ، این احساس را القاء کند و گوشه سوم ، نوزاد است که متاثر از عوامل گوناگون می باشد.
وی اظهارداشت: دلبستگی ایمن باعث می شود، رشد مغز کودک بخوبی انجام بگیرد و روابط اجتماعی او خوب باشد و استرس ها را تحت کنترل قرار بدهد.
بگفته دکتر موللی ، دلبستگی و عاطفه بین مادر و کودک ، مربوط به نیم کره راست مغز است و این رابطه عاطفی باعث ترشح هورمونهای مناسبی برای کودک و مادر می شود که در سلامتی هر دو موثر است.
وی با اشاره به اینکه ناشنوایی شایعترین نقص مادرزادی است ، تصریح کرد: معمولا ارتباط بین مادر و کودک ناشنوا بشدت مختل است.
وی افزود: این درحالی است که تا قبل از شش ماهگی کودک ناشنوا ، باید صددرصد مداخله درمانی برای او آغاز شود و عدم توجه به نیاز های کودک ، باعث خواهد شد که کودک استرس را تجربه کرده و در بزرگسالی نیز با مشکلات اجتماعی روبرو شود.
دکتر موللی ، با تشریح تغییرات مغزی کودک دچار اختلال ، مجددا تاکید کرد: سلامتی مادر تاثیر مثبت روی کودک داشته و افسردگی مادر، بر وضعیت کودک تاثیر منفی می گذارد.
وی همچنین افزود: تمام روند توانبخشی برای این کودکان باید با توجه به وضعیت هیجانی مادر و خانواده محور باشد. در واقع ، در حین توانبخشی ، حمایت های اجتماعی از والدین نیز داشته باشیم و توام با آن ، مداخلات روانشناختی را نیز در نظر بگیریم.
وی ادامه داد: اگر این دقت را نداشته باشیم ، و فقط توانبخشی کنیم ، می بینیم که از نظر سلامت روان و سلامت اجتماعی ، هنوز مشکلات باقی می ماند.
دکتر موللی تصریح کرد: طی سالهای اخیر در جوامع دیگر، این نگرش و توجه بسیار زیاد به خانواده محور بودن روند توانبخشی ، برای همه کودکان با هرنوع اختلال تکاملی، بشدت مورد تاکید قرار می گیرد، اما متاسفانه در کشور ما اینگونه نیست.
وی در پایان سخنانش افزود: این نگرش ” خانواده محور” مستلزم توجه به نیازهای روانی ، اجتماعی و هیجانی خانواده هاست که باید در کشور ما نیز نهادینه شده و به آن عمل شود.
