از جمله مضرات تشویش و اضطراب در مادران احساس اضطراب و نگرانی در کودکان است که منجر به رفتارهای پرخاشگرانه و تغییر در احساسات کودک نیز می شود
سعید رضایی تصریح کرد: استرس یکی از عوامل رفتاری است که والدین در منجر شدن کودکان به آن، نقش تاثیرگذاری دارند؛ استرس یکی از حساس ترین متغیرهاست که این امر منجر به مختل سازی ساختار شخصیتی و کارکردی افراد میشود.
وی با بیان اینکه برخی عوامل تجلی ساز، مانند روابط حاکم متقابل بین پدر و مادر، اعضای خانواده و ساختارهای غیر منسجم بین آنها مولد استرس در فرزندان هستند، خاطرنشان کرد: خانوادههای متلاطم مانند توده آشفتگی هستند که هیچگونه کمکی به احساس راحتی و آرمیدگی کودکان نمیکنند چرا که پدر و مادر در اینگونه خانوادهها، احساس امنیت روانی و عاطفی را مستقیماً از فرزندانشان سلب می کنند.
مدرس دانشگاه تهران افزود: پدر مرجع قدرت و مادر مرجع عاطفه است و بدین سبب در مسائل عاطفی مادر در مقایسه با پدر تاثیر بیشتری در مسائل رفتاری داشته و نقش بیشتری نیز در منجر شدن کودک به رفتارهای استرس زا دارد.
وی با بیان این که استرس شدید و مداوم منجر به تاخیر در تکامل عصب شناختی کودکان می شود، ادامه داد: کودکان مهارت کمتری برای مقابله با استرس در مقایسه با افراد بالغ دارند؛ یکی از این مهارتها فرهنگ لغت در کودکان است چرا که در برخی مواقع باعت ایجاد لکنت زبان می شود.
وی مسخره شدن و شاید ترد شدن توسط هم سن و سالان را عامل اصلی استرس در کودکان دانست و خاطرنشان کرد: مکیدن انگشت، جویدن ناخن، دندان قروچه و بی اشتهایی را از علائم استرس در کودکان دانسته و شایع ترین آن را شب ادراری و افسردگی معرفی کرد.
مدرس دانشگاه تهران اضافه کرد: وجود این گونه علائم در کودکان منجر به بی قراری می شود که متاسفانه در برخی مواقع به اشتباه، نوعی بیش فعالی از سوی والدین تلقی می شود.
رضایی ایجاد روابط منسجم خانوادگی را یکی از راههای مقابله با استرس کودکان عنوان کرد و افزود: خانواده ها باید مهارتهای حل مسئله و مقابله با مشکلات را به کودکان بیاموزند چرا که کودکان فاقد این مهارت هستند.
مدرس دانشگاه تهران گفت: برای جلوگیری از استرس کودکان والدین نباید مشکلات بین خود را در حضور کودکان بازگو کنند و آرامش واقعی را در خانه حاکم سازند، البته باید به این نکته توجه داشت که آرامش به معنی خلوت و سکوت نیست بلکه آرامش یعنی در عین گرفتاری و مشکلات، فضا را طوری مهیا کنند که کودکان به طور مستقیم در جریان این مشکلات قرار نگیرند.
رضایی اظهار کرد: به طور مثال والدین قبل از تولد فرزند دوم باید آمادگی ذهنی و روانی لازم را در فرزند اول خود ایجاد کنند، زیرا در این شرایط فرزند اول احساس می کند پادشاهی و جایگاه خود را با تولد فرزند دوم، نزد والدین خود از دست داده است، که این امر خود زمینه ساز برخی اختلالات شخصیتی در کودکان می شود.