در این بخش درباره ارتباط بین رابطه جنسی و بیماری قلبی صحبت می کنیم. آیا برای بیماران قلبی ارتباط زناشویی مضر است یا خیر
انجمن قلب امریکا در بیانیه ای اعلام کرد که فعالیت جنسی برای بیماران قلبی ممنوع نیست…
البته این انجمن هشدار داد که زنان مبتلا به بیماری های قلبی باید درباره روش های پیشگیری از بارداری و عوارض جانبی احتمالی بارداری، اطلاعات و آگاهی کامل را به دست آورند. همچنین مردان مبتلا به بیماری های قلبی باید درباره مصرف داروهای مربوط به اختلالات نعوظ که برای همه انواع بیماری های قلبی- عروقی مضر هستند، احتیاط نمایند.
این بیانیه که شامل توصیه های متخصصان مختلف از جمله متخصص قلب، فیزیولوژی ورزشی و مشاوره جنسی بود، در ژانویه سال 2012 در مجله قلب امریکا به چاپ رسید.
سرپرست این گروه مطالعاتی و استاد دانشکده پزشکی تگزاس اظهار کرد: فعالیت جنسی یکی از معیارهای اساسی در کیفیت زندگی مردان و زنان مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی و شریک جنسی آنها به شمار می رود، اما متاسفانه بحث و آموزش در این مورد بندرت در جلسات و مشاوره های بالینی بیماران انجام می شود.
توجه به فعالیت جنسی بیمار قلبی یکی از نکات مهم در درمان اوست، زیرا کاهش عملکرد جنسی منجر به اضطراب و افسردگی بیمار می شود. واقعیت این است که فعالیت جنسی، آنچنان فشاری به قلب وارد نمی کند که منجر به بروز مشکل در بیماران قلبی گردد. بنابراین احتمال بروز حوادث قلبی- عروقی ناشی از رابطه جنسی، در بیماران بسیار پایین است.
متخصصان معتقدند که برخی از بیماران باید فعالیت جنسی خود را تا زمانی که این روابط برای آنها ایمن و بی خطر تشخیص داده نشده، به تاخیر بیندازند. در برخی دیگر نیز می بایست نوع فعالیت جنسی تا زمانی که به وضعیت پایدار و ثابت نرسیده اند، تغییر کند.
در بیانیه انجمن قلب امریکا، توصیه هایی در زمینه فعالیت جنسی بیماران قلبی ذکر شده است که عبارتند از:
– بعد از تشخیص بیماری های قلبی- عروقی، پزشکان باید وضعیت بیمار را قبل از شروع مجدد فعالیت جنسی آنها، به طور کامل ارزیابی کنند.
– توانبخشی قلبی و فعالیت فیزیکی منظم، خطر اختلالات قلبی- عروقی مربوط به فعالیت جنسی را در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا حمله قلبی کاهش می دهد.
– زنان مبتلا به بیماری قلبی- عروقی باید با توجه به وضعیت بیماری خود، درباره بارداری و همچنین انتخاب روش پیشگیری از آن آگاه شوند.
– بیماران مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی شدید که هنگام فعالیت سبک و یا حتی استراحت نیز علایم بیماری را بروز می دهند، باید تا زمانی که درمان مناسب برای آنها انجام نگرفته و علایم بیماریشان کنترل نشده است، از برقراری رابطه جنسی اجتناب کنند.
– در صورت مشاهده اختلال در عملکرد جنسی بیمار، باید مشخص شود که این مشکل به کدام یک از عوامل از جمله بیماری قلبی، عروقی، اضطراب و … مربوط می شود.
– مصرف داروهایی که برای بهبود علایم قلبی- عروقی بیمار تجویز می شوند، نباید به دلیل نگرانی در مورد تاثیرآنها بر عملکرد جنسی بیمار، قطع شوند.
– داروهای برطرف کننده اختلالات نعوظ معمولا برای مردان سالم، ایمن و بی خطر هستند. اما استفاده از این داروها برای بیمارانی که تحت درمان با نیترات برای بهبود درد قفسه سینه در بیماری شریان کرونری (انسداد شریان های خون رساننده به قلب) هستند، ممنوع می باشد همچنین باید از تجویز نیترات ها برای بیمارانی که در 24 تا 48 ساعت گذشته از داروهای برطرف کننده اختلالات نعوظ استفاده کرده اند، خودداری شود.
– بهتر است زنان یائسه مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی از استروژن موضعی یا واژینال برای درمان نزدیکی دردناک استفاده کنند.
هدف این متخصصان این است که به بیماران قلبی اطمینان دهند درباره فعالیت جنسی خود نگران نباشند و با توجه به شرایط بیماریشان و با راهنمایی پزشک می توانند رابطه جنسی بی خطری داشته باشند. تنها در اختلالات قلبی حاد و شدید، فعالیت جنسی بیمار نیاز به احتیاط و مراقبت های خاص دارد.
از آن جایی که رابطه جنسی با فعالیت جسمی همراه است، بیمار می تواند با در نظر گرفتن شرایط بیماری خود از فعالیت جنسی ایمن و بی خطر برخوردار بوده و نیازی به حذف رابطه جنسی نداشته باشد
منبع-dr-manafi
