مقوله بی اشتهایی از لحاظ عصبی را در این مطلب مورد بررسی و تحلیل قرار داده ایم و در مورد انواع و اقسام مختلف آن و درمان های مختلف هرکدام به بحث نشسته ایم.
بهرامعلی قنبری هاشم‌آبادی ، اظهار داشت: انسان تنها موجودی است که می‌تواند قوانین طبیعت را بشکند یکی از این قوانین که مورد ستیز قرار می‌گیرد قانون گرسنگی است. گاهی انسان نسبت به نیازهای فیزیولوژیکی خود پاسخ مثبت نمی‌دهد بنابراین دچار بیاشتهایی عصبی و روانی می‌شود.
وی افزود: مبتلایان به بیاشتهایی عصبی با وجود گرسنگی شدید از خوردن امتناع کرده و کاهش وزن بیش از 15 کیلوگرم در زمان محدود را تجربه می‌کنند که آنها را در شرایط جسمانی خاصی قرار می‌دهد.
* نحیف بودن ویژگی مبتلایان
این روانپزشک گفت: لاغری و نحیف بودن جزو ویژگی‌های مبتلایان به بیاشتهایی عصبی و روانی است معمولاً تصویر بدنی که مبتلایان از خود دارند مشکل‌دار است و با وجود لاغری بیش از حد خود را چاق می‌دانند و اشتغال ذهنی نسبت به چاقی دارد.
وی افزود: اضطراب، افسردگی و مشکلات شخصیتی در مبتلایان به بیاشتهایی عصبی دیده می‌شود و بخشی از رفتار آنها به کارکردهای محیطی مربوط می‌شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: با وجود اینکه فرد مبتلا گرسنه است اما به دلیل فشارهای اجتماعی از خوردن غذا امتناع می‌کنند چرا که در برخی فرهنگ‌ها لاغر بودن مهم است. همچنین مبتلایان با وجود لاغری بیش از حد اشتغال ذهنی نسبت به چاقی دارند و ترس از اضافه وزن پیدا کردن، ادراک نادرست از کاهش وزن یا به طور وخیمی وزن پایین داشتن در آنها دیده می‌شود.
وی افزود: مبتلایان به بیاشتهایی عصبی مقدار کمی غذا می‌خورند و با علایمی مانند قطع شدن قاعدگی و فشار خون پایین مواجه می‌شوند.
* علل اصلی بیاشتهایی عصبی ناشناخته است
عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: تعارض‌های خانوادگی، جنسی، ترس بیمارگونه از اضافه وزن، شرایط اجتماعی مانند فشار دوستان، همسالان، نگاه منفی جامعه به چاقی و اضافه وزن، کمال‌طلبی، اشتغال ذهنی نسبت به وزن و افسردگی و وسواس در مبتلایان جزو عوامل زمینه‌ساز ابتلا به اختلال است.
* ویژگی‌های بیاشتهایی عصبی
قنبری هاشم‌آبادی اظهار داشت: کاهش وزن شدید طی چند هفته و چند ماه ترس بسیار شدید از اضافه وزن، عادت عجیب غذا خوردن، احساس چاق بودن با وجود لاغری شدید، عدم ارزیابی درست از وزن و احساس بی‌ارزشی در ارتباط با خود و تحریک‌پذیری شدید در مبتلایان وجود دارد.
* درمان اختلال بیاشتهایی عصبی دو سال طول می‌کشد
وی ادامه داد: مبتلایان معمولاً ظرف مدت 2 سال درمان می‌شوند، تعدادی از مبتلایان به علت غذا نخوردن و بیماری می‌میرند. همچنین خودکشی در بین مبتلایان به بیاشتهایی عصبی یا روانی دیده می‌شود.
* انواع بیاشتهایی عصبی
عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: دو نوع بیاشتهایی عصبی وجود دارد در نوع محدودکننده فرد غذا نمی‌خورد و در نوع پاکسازی کننده غذا می‌خورد اما از داروهای مسهل استفاده کرده و تهوع و استفراغ غذای خورده شده را خارج می‌کند.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: هدف درمان در مبتلایان به بیاشتهایی عصبی یا روانی الگوی غذا خوردن درست است، بیمار می‌تواند با تمرینات مخصوص برای تغییر رفتار بهبود یابد. همچنین انواع مکمل‌ها یا ویتامین‌های معدنی برای این افراد تجویز می‌شود.
وی با بیان دارودرمانی در مبتلایان به بیاشتهایی عصبی یا روانی اظهار داشت: برخی داروها تا حدودی مؤثر هستند اما دارویی که اختلال را به طور کامل درمان کند وجود ندارد.
* شیوع بیاشتهایی عصبی در دختران بیشتر است
عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: شیوع بیاشتهایی عصبی یا روانی در دختران بیش از پسران است که به شرایط فرهنگی و محیطی مربوط می‌شود. فرد نسبت به اختلال خود تا حدودی ناآگاه است و به مرور زمان توان مقابله با آن را ندارد.
* سیستم ارزشی درونی ویژگی مبتلایان
این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: افرادی که سیستم ارزشی درونی ضعیف دارند و شرایط ارزشمندی بیرونی در زندگی آنها حکمفرما است دچار این اختلال می‌شوند. همچنین عزت نفس پایین و اهمیت به حرف‌های دیگران در مبتلایان به چشم می‌خورد.
وی افزود: فرد برای اینکه خود را با نگاه دیگران پیش برد به بیاشتهایی عصبی روی می‌آورد، خانواده‌ها توجه کنند که گاهی مبتلایان دچار عقده هستند و برای مقابله با آن به چنین کارکردی می‌‌پردازند در واقع عدم غذا خوردن روشی برای کنترل فرد بر خود است.
قنبری هاشم‌آبادی با بیان دلایل امتناع مبتلایان به افسردگی از غذا خوردن اظهار داشت: برانگیختگی هیجانی موجب لذت از غذا خوردن می‌شود و مبتلایان به افسردگی به دلیل عدم برانگیختگی از غذا خوردن لذت نمی‌برند.
* مبتلایان به بیاشتهایی عصبی گوشه‌گیر می‌شوند
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: افرادی که دچار بیاشتهایی عصبی هستند گوشه‌گیر و منزوی می‌شوند زیرا ارتباطات اجتماعی آنها محدود می‌شود و گاهی شغل آنها تحت تأثیر این اختلال قرار می‌گیرد. معمولاً دختران بیش از حد خود را در آینه برانداز می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: خوردن راهی است برای پنهان کردن اضطراب و افراد مضطرب نیز گاهی دچار کم‌خوری و پرخوری عصبی می‌شوند.
