انواع علائم و نشانه های بیش فعالی در کودکان و راههای درمان و کاهش این عوامل در اطفال را باهم در این مطلب بررسی خواهیم کرد.
مهدی تهرانیدوست در پاسخ به سؤال یکی از شهروندان درباره علایم اختلال بیش‌فعالی و کم‌توجهی، اظهار داشت: بیش‌فعالی و کم‌توجهی شایع‌ترین اختلال دوران کودکی تلقی می‌شود که معمولاً از سنین قبل از دبستان خود را نشان می‌دهد و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.
وی افزود: این اختلال به سه نوع تقسیم می‌شود در نوع اول بیش‌فعالی و کم‌توجهی به صورت توأم دیده می‌شود، نوع دوم با بیش‌فعالی و نوع سوم با کم‌توجهی خود را نشان می‌دهد.
* پرتحرکی و پرحرفی علامت بیش‌فعالی است
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار داشت: مبتلایان به بیش‌فعالی بیش از حد معمول تحرک دارند و این ویژگی خانواده و اطرافیان آنها را آزار می‌دهد. تحرک بیش از حد مبتلایان در همه محیط‌ها اعم از خانه، مدرسه و جامعه مشاهده می‌شود.
وی افزود: علاوه بر پرتحرکی، پرحرفی نیز در مبتلایان به چشم می‌خورد، چنانچه فرد مبتلا مجبور باشد در نقطه‌ای بنشیند آرام و قرار نخواهد داشت.
* تکانشگری ویژگی مبتلایان
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: تکانشگری دیگر علامت مبتلایان به بیش‌فعالی است، معمولاً آنها رفتار را بدون فکر انجام می‌دهند مثلاً سر کلاس صحبت خود را بدون فکر بیان می‌کنند یا به سؤال بدون تفکر پاسخ می‌دهند بنابراین بسیاری مواقع جواب‌های آنها نادرست است.
وی افزود: همچنین مبتلایان تحمل ایستادن سر صف را ندارند و می‌خواهند بدون نوبت کار خود را انجام دهند.
* مبتلایان به بیش‌فعالی دچار آسیب‌های پرخطر می‌شوند
رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه مبتلایان توجهی به خطر ندارند تصریح کرد: مبتلایان به بیش‌فعالی کارها را سریع انجام می‌دهند و توجهی به خطر ناشی از برخی حوادث ندارند حتی اگر خطر را تجربه کنند باز هم دست به انجام رفتار پرخطر می‌زنند زیرا این رفتارها را با فکر انجام نمی‌دهند.
وی افزود: سوختگی ناشی از آتش، برق‌گرفتگی و تصادف در مبتلایان به بیش‌فعالی بیش از سایر افراد دیده می‌شود.
* کم‌توجهی بیشتر در سنین مدرسه دیده می‌شود
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار داشت: علامت دیگری که در مبتلایان دیده می‌شود کم‌توجهی و کم‌تمرکزی است که بیشتر در سنین مدرسه خود را نشان می‌دهد زیرا قبل از این سنین ممکن است علامت بارزی از کم‌توجهی مشاهده نشود.
وی افزود: مبتلایان دچار حواسپرتی هستند و به درس کمتر از سایر دانش‌آموزان توجه می‌کنند، عدم رغبت به انجام تکالیف درسی ناشی از کم‌توجهی و کم‌تمرکزی این کودکان است.
تهرانیدوست ادامه داد: فکر کردن برای مبتلایان به بیش‌فعالی سخت است و چنانچه لازم باشد چند دقیقه جایی بنشینند و فعالیتی را انجام دهند نیاز به نظارت دائم والدین و مربیان دارند.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: اشتباهات مبتلایان به بیش‌فعالی به دلیل کم‌دقتی زیاد است آنها معمولاً موقع دیکته نوشتن نقطه، دندانه و سرکش نمی‌گذارند و این موجب افت تحصیلی آنها می‌شود. همچنین فراموش‌کاری در این کودکان زیاد دیده می‌شود آنها وسایل خود را جا می‌گذارند یا گم می‌کنند و وقتی با آنها صحبت می‌شود حواسشان به صحبت دیگران نیست و وظایفی که به عهده آنها می‌گذارند را پیگیری نمی‌کنند.
* کم‌توجهی با علایمی از اضطراب و خجالتی بودن همراه است
رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان اظهار داشت: نوعی از اختلال بیشتر با کم‌توجهی همراه است و علایمی که در کم‌توجهی ذکر شد در فرد مبتلا دیده می‌شود همچنین ممکن است کم‌توجهی با علایمی از اضطراب و خجالتی بودن همراه باشد که مشکلات تحصیلی را به همراه دارد.
وی افزود: این نوع بیش‌فعالی نسبت به نوع اول اختلال که بیش‌فعالی و کم‌توجهی به طور همزمان در فرد مبتلا دیده می‌شود شیوع کمتری دارد و در 80 درصد مبتلایان بیش‌فعالی و کم‌توجهی توأم دیده می‌شود.
تهرانیدوست ادامه داد: نوعی از اختلال نیز با بیش‌فعالی خود را نشان می‌دهد که کم‌توجهی در آن به شکل بارز مشاهده نمی‌شود زیرا فرد مبتلا در سنین مدرسه قرار ندارد.
وی خاطرنشان کرد: مجموعه این علایم که بیش‌فعالی، تکانشگری و کم‌توجهی است اختلال ADHD یا بیش‌فعالی و کم‌توجهی را تشکیل می‌دهد و باید آن را از شلوغ کردن متفاوت دانست. کودکانی که پر جنب‌و جوش هستند در برخی موقعیت‌ها قابل کنترل هستند در حالی که مبتلایان به بیش‌فعالی را نمی‌توان کنترل کرد.
