مکیدن انگشتان در نوزادان و کودکان امری رایج ومعمول است که می توان با جایگزین کردن و سرگرم کردن کودک با چیزهای دیگر وی را از این عادت ترک داد.
مکیدن شست در نوزادان و کودکان، یک عادت بی ضرر به نظر می آید اما به گفته دندان پزشکان مکیدن طولانی مدت شست، می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی دهانی از جمله کج درآمدن دندان های جلو شود. بیشتر کودکان به مرور زمان، این عادت خود را ترک می کنند. اما بعضی نیز تا زمانی که دندان دائمی جایگزین دندان شیری شود، این عادت را ادامه می دهند. به کودکی که تا 5 سالگی این عادت را دارد، باید برای رفع آن کمک کرد.
علت مکیدن شست:
به گفته متخصصان، نوزادان به طور طبیعی تمایل به مکیدن دارند و این امر باعث می شود انگشت شست خود را در دهان بگذارند. از طرفی کودکان کنجکاو با در دهان گذاشتن اشیای اطراف خود، سعی در یادگیری و کسب تجربه دارند.
کودکان برای آرام کردن خود هنگام استرس، خواب یا برای سرگرمی شست خود را می مکند. مشکلاتی که به علت این عادت به وجود می آید: عادت مکیدن شست تا زمانی که کودک دندان دائمی دربیاورد، مشکل ساز نیست.
پس از درآمدن دندان جلو، اگر کودک شست خود را بمکد، احتمال خرگوشی شدن دندان های جلو وجود دارد و کودک در آینده به ارتودنسی نیاز پیدا می کند.
گاهی نیز کودک در درست تلفظ کردن کلمات با مشکل روبه رو می شود. مشکل دیگر، رشد غیرطبیعی دهان، ناهماهنگی در فک پایین و ایجاد تغییر در کام دهان است.
نکاتی برای ترک دادن این عادت:
بیشتر کودکان بین سنین 2 تا 4 سالگی، مکیدن شست را ترک می کنند اما برخی تا 5 سالگی این عادت را ادامه می دهند. برای ترک این عادت، اولین گام توضیح عوارض این عادت به کودک است. تشخیص دادن علت این عادت می تواند مفید باشد.
به عنوان مثال، اگر کودک به علت اضطرابی که دارد، شست خود را می مکد، می توانید به او یک اسباب بازی بدهید تا او آرام شود و شست خود را نمکد.