در دوران نامزدی و آشنایی تصمیم گیری برای زندگی امری بسیار محتاطانه است که نباید عجولانه انجام شود برخی اشتباهات هستند که موجب یک عمر پشیمانی برای افراد خواهند شد.
یکی از مهمترین اشتباهات دوران آشنایی نادیده گرفتن مشکلات بزرگ است. بعضی از ما به دلیل این تصور غلط که دوران آشنایی پیش از ازدواج باید بهترین دوران زندگی ما باشد و بدون کوچک‌ترین ناراحتی و جر و بحثی تمام شود، یا به دلیل علاقۀ شدیدی که به نامزدمان داریم و دوست نداریم کوچک‌ترین ناراحتی وی را ببینیم و یا چون هنوز با وی کاملاً راحت نیستیم، از اختلافات بزرگی مانند تفاوت‌های عقیدتی، فرهنگی، رفتارهای نادرست و… بسادگی می‌گذریم و هیچ نمی‌گوییم، اما این کار نه‌تنها موجب بهبود روابط ما نمی‌شود، بلکه چون نامزد ما در مورد این مشکل چیزی نمی‌داند، به رفتار خود ادامه می‌دهد و این کار وی ممکن است موجب ناراحتی و دلسردی ما شود.
حساسیت بیش از حد یکی دیگر از اشتباهات دوران آشنایی است. این مشکل در نقطۀ مقابل مشکل قبلی، یعنی نادیده گرفتن مشکلات بزرگ قرار دارد و زمانی رخ می‌دهد که طرفین نگاهی رویایی به رابطه‌شان دارند و تصور می‌کنند که رابطۀ کامل رابطه‌ای است که هیچ تعارضی در آن وجود نداشته باشد. در چنین حالتی فرد به محض روی دادن کوچک‌ترین اختلاف ناراحت می‌شود و گاهی مخالفت نامزدش را به عنوان علاقه نداشتن وی تعبیر می‌کند. برای مواجه نشدن با چنین مشکلی بهترین راهکار، اتخاذ دیدگاهی واقع‌بینانه به شرایط رابطه‌ای موفقیت‌آمیز و پذیرش تفاوت‌ها از ابتدای آشنایی است. با این مقدمه، رایج‌ترین اشتباهاتی که دختران و پسران در زمان آشنایی و نامزدی مرتکب می‌شوند در ادامه بیان می‌شود:
۱-بعد از ازدواج مشکلات کم می‌شود
از آنجا که شما و نامزدتان تازه با هم آشنا شده‌اید، طبیعی است که در مورد بعضی از مسائل زندگی با هم کمی تعارض و اختلاف نظر داشته باشید، اما مهم این است که هیچ مشکلی با گذشت زمان خودبه‌خود حل نمی‌شود. درست است که شما با گذشت زمان به اخلاق و روحیات نامزدتان بیشتر آشنا می‌شوید، اما آشنایی به‌تنهایی برای حل مسائل کافی نیست، تنها در صورتی که از همین حالا شیوه‌های حل تعارض را با نامزدتان تمرین کنید، میتوانید به داشتن یک زندگی مشترک موفقیت‌آمیز امیدوار باشید.
۲-تغییر دادن خود به‌منظور جلب رضایت طرف مقابل
بعضی از افراد به خاطر اینکه بتوانند علاقه طرف مقابل را به خود جلب کنند، سعی می‌کنند بعضی از رفتارهایشان را تغییر دهند. البته تغییر دادن رفتار فی‌نفسه کار بدی نیست، اما اگر قصد ما این باشد که فقط در دوران آشنایی این کار را انجام داده و بعد از ازدواج به روال خود برگردیم، یا به عبارتی برای مدتی نقش بازی کنیم، این کار ما نوعی فریب محسوب شده و بعدها موجب بروز مشکلات بزرگی در زندگی مشترک می‌شود. پس بهتر است ما در مدت آشنایی خودِ واقعی‌مان را نشان دهیم تا طرف مقابل بتواند انتخاب آگاهانه‌ای داشته باشد.
۳-اعتقاد به تغییر طرف مقابل
گاهی اوقات هم ما با این تصور که در آینده می‌توانیم نامزدمان را تغییر دهیم، بعضی از جنبه‌های مهم رفتاری و شخصیتی وی را نادیده می‌گیریم. تغییر‌کردن کار راحتی نیست و شرط اصلی آن، خواست خود فرد است.
۴-طولانی‌کردن دوران آشنایی
همان‌طور که داشتن دوران آشنایی کوتاه‌مدت توصیه نمی‌شود، طولانی‌شدن دوران آشنایی هم تبعات منفی دارد که از مهمترین آنها می‌توان به از دست دادن تمایل و انگیزۀ طرفین برای ازدواج، احتمال افزایش دخالت والدین و حساس شدن طرفین و به تبع آن افزایش توقعات و تعارض‌ها اشاره کرد.
۵-ابراز نکردن عقاید خود و توافق‌های مصلحتی با طرف مقابل
گاهی اوقات به‌ویژه در ابتدای آشنایی، ما به‌خاطر اینکه به طرف مقابلمان نشان دهیم که چقدر با هم تفاهم داریم، بسیاری از نظرها و عقاید خود را ابراز نمی‌کنیم یا به خاطر خشنود کردن نامزدمان با کار یا نظری موافقت می‌کنیم که به آن اعتقاد قلبی نداریم. البته احترام گذاشتن به نظر دیگران کار بسیار خوبی است، اما اگر این مسئله یک طرفه باشد و زیاد تکرار شود، می‌تواند مشکلاتی به بار آورد.
۶-ندانستن و نیاموختن زبان مشترک
بسیاری از مشکلات دوران آشنایی تنها به این دلیل رخ می‌دهند که دو طرف هنوز زبان مشترکی پیدا نکرده‌اند. نامزد شما چیزی می‌گوید و برداشتی که شما از حرف او می‌کنید، آن‌قدر ناخوشایند است که تا چند شب خواب به چشمتان نیامده و حتی در مورد انتخابتان دچار تردید می‌شوید، در صورتی که وی هیچ منظوری نداشته است. بهترین راه برای از بین بردن این مشکل، این است که زمانی‌که نامزدتان حرفی می‌زند، به جای اینکه برداشتتان را در ذهنتان نگه دارید، با او در میان بگذارید تا ببینید که آیا به‌خوبی متوجه منظور او شده‌اید یا خیر.
۷-ایجاد تفاهم پیش از علاقه‌مندی
گاهی بدون اینکه هیچ‌گونه علاقه‌ای به طرف مقابل داشته باشید، به فکر ایجاد تفاهم هستید و ممکن است فکر کنید با ازدواج، علاقه ایجاد می‌شود. همان‌طور که تنها با علاقه نمی‌توان تفاهم ایجاد کرد، تنها با تفاهم هم نمی‌توان انتظار علاقه و جذابیت داشت. تفاهم مهم است اما علاقه، تعهد و تفاهم هستند که در کنار هم یک عشق کامل را ایجاد می‌کنند.
۸-کنار گذاشتن خانواده و دوستان قدیمی
ممکن است شما تصور کنید آشنا شدن با فرد ایده‌آلتان برای خوشبختی شما کافی است و دیگر نیازی نیست که زمانی را به خانواده یا دوستانتان اختصاص دهید، شاید هم دخالت خانواده و دوستان در مورد رابطۀ شما و نامزدتان باعث شده چنین تصمیمی اتخاذ کنید. به هر حال، دلیل این تصمیم هرچه که باشد، دلیل درستی نیست.
افراد به‌ویژه در اوایل زندگی مشترک برای حل مشکلات خود به یک شبکه حمایت اجتماعی قوی نیاز دارند؛ شبکه‌ای که اعضای خانواده و دوستان قدیمی از مهمترین اعضای آن به شمار می‌روند. شما با تقسیم وقت خود و اختصاص دادن بخشی از آن به خانواده دوستانتان به آنها نشان می‌دهید که هنوز هم برای شما مهم بوده و به آنها در کنار آمدن با این تغییر کمک می‌کنید.
۹-افشای همۀ مسائل محرمانه
درست است که ما باید با همسر آینده‌مان روراست باشیم، اما دلیلی ندارد که وی بداند مثلاً پسرخالۀ ما شش سال پیش از ما خواستگاری کرده و یا ما در سن هفده سالگی به دختر همسایه‌مان علاقه‌مند شده بودیم. البته اگر مسئلۀ جدی‌ای مانند آشنایی قبلی وجود داشته حتماً باید عنوان شود، اما مطرح کردن موارد عاطفی که اهمیت چندانی ندارد تنها موجب بی‌اعتمادی طرف مقابل می‌شود و ممکن است وی از این مسئله به عنوان نقطه ضعف شما استفاده کند.
۱۰-ترس از قضاوت مردم
گاهی افراد دوره آشنایی را طی می‌کنند، ولی با وجود مشکلات به دلیل قضاوت منفی مردم در مورد خود، آنها را نادیده می‌گیرند. گاهی افراد پیش از اینکه از همدیگر شناخت پیدا کنند، قول ازدواج می‌دهند و برای خود تعهد ایجاد می‌کنند. برخی اوقات حتی اگر طرف مقابل درخواست زمان بیشتر برای آشنایی را از آنها بکند، او را متهم به زیر پا گذاشتن تعهد می‌کنند.
