چگونه از حواشی محیط کارمان دور باشیم و نگذاریم در آن محیط دچار مشکلات پیرامون آن شویم؟
وقتی قرار است چهل و چند ساعت در هفته را در محل كار بگذرانید، بدون شك با افرادی كه در محل كارتان هستند، منافع مشتركی پیدا می‌كنید و ممكن است دوستی‌های واقعی بین شما و همكاران‌تان ایجاد شود.
داشتن دوستانی در محل كار چند ساعتی را كه به نظر می‌رسد مجبورید یك جا بگذرانید، قطعا قابل تحمل می‌كند اما ایجاد تعادل كار ساده‌ای نیست. تنظیم مرزی كه بتواند در بهره‌وری كار شما موثر باشد و در عین حال روابط‌تان با رئیس‌تان را عمیق‌تر و صمیمی‌تر كند، كار سختی نیست؛ كافی‌است به نكاتی توجه كنید.
خانم‌ها همیشه حرف مشترك زیادی با هم دارند و این موضوع آنها را به هم نزدیك‌تر می‌كند اما وقتی همین دوستان مانند نوجوانان دبیرستانی خودشان را از بقیه جدا می‌كنند، با هم غذا می‌خورند، با هم حرف می‌زنند و. . . این موضوع می‌تواند در محیط كار دردسرهایی ایجاد كند. اما سؤال اینجاست كه چطور باید در محیط كارتان تعادل ایجاد كنید؟
[B]مرز ایجاد كنید
[/B]
در محل كارتان به امور شخصی نپردازید. ای‌میل‌ها و اس‌ام‌اس‌ها را در محل كار نخوانید و خودتان را برای اتصال آنلاین محدود كنید. در این صورت مرزی بین كار و فعالیت‌های شخصی ایجاد می‌شود و كارها به‌واسطه انجام امور شخصی به تعویق نمی‌افتد.
[B]با احتیاط گروه بازی كنید
[/B]
همه ما وقتی دچار استرس می‌شویم ترجیح می‌دهیم به جایی برویم كه احساس امنیت داشته باشیم. در این شرایط خانم‌ها تمایل زیادی برای پیوستن به گروه دارند. باید بدانید كه این یك واكنش آگاهانه نیست و فقط رجوع به الگویی است كه امنیت را به همراه دارد.
در جمع‌های كاری زیاد دیده می‌شود كه خانم‌ها وقت ناهار همگی دور هم غذا می‌خورند و درست مثل روزهایی كه دانشگاه می‌رفتند، این عادت‌ها و دورهمی‌ها را تكرار می‌كنند. بیشتر خانم‌ها در محیط‌های كاری به دنبال این هستند كه روزهای خوبی را كنار هم در محل كار بگذرانند و اگر فرصتی دست بدهد مدام به اتاق‌های هم سرك می‌كشند. حیطه كاری‌شان كامل باز است و گاهی حتی ای‌میل‌های مهم را قبل از ارسال با هم مرور و بررسی می‌كنند.
آنها وقت زیادی را به غیبت‌هایی در مورد اتفاقات محل كار و آدم‌های آن اختصاص می‌دهند اما واقعیت این است كه هر كس برای خودش یك كتاب بزرگ است. این رفتارها برای ایجاد ارتباط صمیمی اهمیت دارد اما وقتی پای كارهای حرفه‌ای به میان می‌آید، مشكلاتی ایجاد می‌شود. در این شرایط به جای اینكه شما به عنوان یك فرد مستقل دیده شوید ممكن است مافوق‌تان شما را تنها یكی از اعضای گروه ببیند و این جایی است كه می‌تواند برای شما خطرناك باشد. در این صورت احتمال دارد رئیس‌تان شما را فردی تصور كند كه ریسك‌پذیر نیست.
این در حالی است كه اگر توانایی‌های شخصی‌تان را به اثبات برسانید، میتوانید در كارتان رشد و پیشرفت داشته باشید و از سوی رئیس ترفیع بگیرید. روسا افرادی هستند كه رشد و كاركرد اجرایی را مد نظر قرار می‌دهند. پس در حال حاضر چطور باید دوستی‌های‌تان را نگه دارید و در عین حال روش كاری خودتان را داشته باشید؟
[B]در رقابت راحت باشید
[/B]
اگر خودتان را از دیگران جدا كنید، ممكن است گاهی اوقات با دوستان‌تان شاخ به شاخ شوید و هیچ چیز بدتر از این نیست كه چنین حالت‌هایی در محیط كار به وجود بیاید. نباید به یكباره همه آنها را از دور خارج كنید بلكه باید با آنها رقابت كنید. این دیدگاه باعث پیشرفت هر دوی شما خواهد شد. در این شرایط شما هم نقطه اوج خود را پیدا خواهید كرد.
البته این حالت به این معنا نیست كه شما باید به تنهایی كارها را پیش ببرید و از دیگر همكاران خانم‌تان اجتناب كنید. وضعیت ایده‌آل این است كه همه افراد از هم حمایت كنند و جا را برای بیش از یك نفر در راس باز بگذارند اما اگر هر فردی به فكر منافع فردی باشد، مجبور است دیگری را پایین بكشد تا راحتی خودش تامین شود.
[B]به موقع حرف بزنید
[/B]
گاهی اوقات ممكن است در طول یك جلسه كاری ساكت بنشینید چون همكاران همان ایده‌هایی را مطرح كرده‌اند كه شما در ذهن‌تان داشته‌اید اما این رفتار باعث می‌شود رئیس‌تان فكر كند شما هیچ ایده‌ای ندارید یا حتی بدتر از آن فكر كند اصلا فكرتان جای دیگری است.
خودتان را مجبور كنید كه حرف بزنید. حواس‌تان باشد تا پایان جلسه صبر نكنید و یك جایی در اواسط جلسه فرصتی برای صحبت كردن به دست بیاورید. حتی اگر گفته شما تایید نكته‌ای است كه فرد دیگری به آن اشاره كرده یا می‌خواهید از شخصی قدردانی كنید، باید این كار را به موقع انجام دهید. در جلسه بعد سعی كنید اولین نفری باشید كه در جلسه شروع به صحبت می‌كند.
[B]ارتباطات‌تان را توسعه دهید
[/B]
هر وقت فرصت شد باید به‌طور مستقیم با رئیس‌تان كار كنید اما حواس‌تان باشد كه تعامل با دیگر كارمندان بالادستی هم مهم است. حتی اگر قرار نیست به آنها گزارش كاری‌تان را ارئه دهید باز هم چنین ارتباطی اهمیت دارد. علاوه بر این ممكن است امكانی فراهم شود كه بتوانید در جلسه‌ها یا بخش‌های استراتژیكی كه قبلا حضور نداشتید، فعالیت كنید.
لازم نیست در جلسات رسمی شركت كنید، به جای آن سراغ افراد بالا دستی بروید و همین‌طور كه آنها در راهرو منتظر شروع جلسه هستند، با آنها حرف بزنید. قرار نیست سختش كنید. هر چه بیشتر به خودتان اجازه دهید سر صحبت را باز كنید و نسبت به افراد و كاری كه انجام می‌دهند، كنجكاو باشید همان‌قدر روابط بیشتری خواهید داشت.
نیازی نیست خودتان را در دوستی‌ها غرق كنید. داشتن تنها یك دوست در همایش‌ها و مهمانی‌های كاری كفایت می‌كند چون اگر وارد همایش شوید و كسی را نشناسید قطعا احساس ناراحتی خواهید كرد. به این ترتیب امنیت لازم را به دست می‌آورید اما همچنان در موقعیتی قرار دارید كه افراد جدید را ملاقات می‌كنید.
[B]نه بگویید
[/B]
اگر یكی از همكاران‌تان كه از قضا با او صمیمی هم هستید در اوج برنامه‌های كاری به اتاق‌تان می‌آید و سر صحبت را باز می‌كند، بهترین كار این است كه خیلی واضح و شفاف به او بگویید كه كار دارید. پایبندی به برنامه كاری میزان تعهد شما را به سازمان نشان می‌دهد.
[B]با همكارتان مثل دوقلو نباشید
[/B]
یكی دیگر از نكاتی كه باید به آن توجه داشته باشید این است كه با یكی از همكاران بیشتر از همه صمیمی نشوید. درباره هر آنچه مربوط به ارتباطات است، فكر كنید. یكی از این موارد طرز لباس پوشیدن‌تان است. باید مطمئن باشید كه تصویر كاملی از خودتان نشان می‌دهید.
علاوه بر این چند علامت دیگر وجود دارد كه نشان می‌دهد شما و همكارتان كپی هم هستید و باید از این شباهت‌ها اجتناب كنید چرا كه ممكن است دردسرهایی در محل كار برای‌تان ایجاد شود.
1. جملات یكدیگر را كامل نكنید و باهم حرف نزنید.
2. از یك فروشگاه لباس نخرید و مثل هم لباس نپوشید.
3. مدام كنار هم نباشید و پشت سر بقیه حرف نزنید.
4. گروه شخصی دونفره تشكیل ندهید و برای گروه‌تان اسم خاصی نگذارید.
5. مدام از هم تعریف نكنید.
6. علاقه‌مندی‌های همكارتان را با صدای بلند جار نزنید و اتفاقات مهمانی و گردش‌های بیرون از محیط كاری را بلند بلند تعریف نكنید.
7. تفریح را مهم‌تر از كار نشان ندهید.
8. همیشه برای ناهار خوردن در كنار هم اصرار نكنید و گاهی اگر همكارتان مشغول كار است، بدون او غذا بخورید.
