شکر، به تنهایی سمی نیست و به این هدف درست نشده است. قند ماده‌ایست که در خیلی از غذاها از آن استفاده می شود، و فقط بخاطر طعم شیرین دادن استفاده نمی شود، بلکه ماده نگهدارنده طبیعی در غذاهایی مثل مربا است و یا روی نان را خوشرنگ میکند
ریشه مشکل از جایی نمایان می‌شود که ما بیش از نیازمان شکر مصرف کنیم. امریکایی‌ها عاشق شیرینی هستند. احتمالا به دلیل جذب کالری اضافی، به‌سادگی منجر به افزایش دور کمر می‌شود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف زیاد شکر منجر به بروز سایر مشکلات، مانند دیابت و بیماری‌های قلبی و عروقی می‌گردد.
متوسط مصرف شکر امریکایی‌ها در روز حدود ۲۰ قاشق چای‌خوریست، که معادل ۳۲۰ کالری می‌باشد. میزان توصیه شده برای زنان معمولی کمتر از ۱۰۰ کالری شکر اضافه شده به غذاها(چیزی حدود ۶ قاشق چایخوری)، و این میزان روزانه برای مردان به حدود کمتر از ۱۵۰کالری، شکر اضافه شده به غذاها (حدود ۹ قاشق چایخوری) می‌رسد.
در اینجا به سه گام آغازین برای برگرداندن شکر به جایگاه مناسبش در برنامه غذایی شما اشاره می‌کنیم:
گام اول: یاد بگیرید که میزان شکر را بر حسب قاشق چایخوری مجسم کنید
میزان قند مواد غذایی بر حسب گرم روی برچسب آنها حک شده است، که البته برای بسیاری از مردم چندان فایده‌ای ندارد. ما معمولا تصور دقیقی از این محاسبات نداریم، زیرا با استفاده از پیمانه‌‌های استاندارد مانند فنجان و قاشق چایخوری آشپزی می‌کنیم. انجام یک معادله ریاضی سریع با این فرمول بسیار مفید است و حقایقی را برایتان روشن میکند:
۴ گرم شکر = ۱ قاشق چایخوری شکر
وقتی شما این معادله را به یاد بیاورید، تجسم اینکه چند قاشق چایخوریشکر ممکن است مصرف کرده باشید خیلی آسان می‌شود. در اینجا به چند نمونه از غذاها یا نوشیدنی‌های معمول اشاره می‌کنیم:
یک بسته شکر: ۴گرم = ۱ قاشق چایخوری
یک قاشق سوپ‌خوری خامه با طعم قهوه: ۵ گرم = ۱ و ¼ قاشق چایخوری
یک بطری نوشیدنی وانیلی: ۳۱ گرم = ۷ و ¾ قاشق چایخوری
یکی قوطی نوشابه: ۳۳ گرم = ۸ و ¼ قاشق چایخوری
۳۲ اونس نوشابه لیموناد گازدار با یخ: ۹۱ گرم = ۲۲و ¾ قاشق چایخوری
مافین بلوبری سایز متوسط: ۳۷ گرم = ۹ و ¼ قاشق چایخوری
گندم ( ¾ فنجان): ۱۵ گرم = ۳و ¾ قاشق چایخوری
یک فنجان کیک بستنی: ۵۰ گرم = ۱۲و ½ قاشق چایخوری
گام دوم: هر جا که میسر است شکر را حذف کنید
علی‌رغم برخی از هشدارهای رژیم‌های غذایی محبوب و مرسوم، لزومی ندارد شکر را به طور کل از رژیم غذایی خود حذف کنید. با این حال، بیشتر ما باید مقدار مصرف خود را کنترل کنیم، میزان مجاز شکر توصیه شده را در مواقع ضروری و با دقت بیشتری استفاده کنیم. گاهی برخی جابجایی‌های ساده موثر واقع می‌شود، انتخاب آب به جای یک قوطی سودای معمولی، بدین ترتیب ۱۴۰ کالری را کمتر مصرف می‌کنید. انتخاب غلات صبحانه کم شکر، محدود نمودن خامه‌های طعم‌دار در قهوه و بادامهای بی‌نمک را جایگزین بمب‌های انرژی‌زایی کنیم که به عنوان اسنک و میان وعده می‌خوریم، همگی اینها روش‌های بدون دردسر برای کاهش قند از برنامه غذائیست بی‌آنکه خود را از آن محروم کرده باشیم.
گام سوم: ذائقه خود را آموزش دهید
اولویت‌های ذائقه ما از قابلیت تنظیم و آموزش برخوردار است. اگرچه همه انسان‌ها با میل ذاتی برای طعم شیرین به دنیا می‌آیند، اما این خودمان هستیم که میل به شیرینی بیشتر را بر اساس آنچه به‌طور معمول می‌خوریم افزایش می‌دهیم. بعلاوه می‌توانیم با صبر و شکیبایی علاقه خود را نسبت به غذاهای کم شیرین تقویت نمائیم. تعداد معدودی از افراد هستند که برای اولین بار علاقه‌ای به مزه‌ی قهوه سیاه یا چای تلخ داشته باشند، اما آنها در طول زمان ذائقه‌شان را به انواع تلخ عادت می‌دهند.
اگر طعم غذاهای کم شیرین را دوست ندارید، باید آگاهانه به ذائقه خود یک برنامه آموزشی بدهید. برای مثال، چنانچه معمولا به زور مقدار زیادی عسل را در اسموتی صبحگاهی جا می‌دهید. چند روز اسموتی خود را با نیمی از مقدار معمول عسل درست کنید، با این روش به خودتان فرصت می‌دهید تا میزان شیرینی را تعدیل کنید.
بخش دیگری از این برنامه آموزشی تلاش آگاهانه برای آشنایی ذائقه و دهان با سایر انواع مزه‌هاست، غذاهای خوش طعم دیگری، گاهی تلخ یا ترش میل کنید. اگر ماست طعم دار دوست دارید، برای مثال، سعی کنید ماست شیرین نشده بخرید و خودتان مقدار کمی میوه و عسل به آن بیافزائید تا طعم ترش طبیعی ماست ساده را نیز چشیده باشید.
