والدین کودکانی که دچار آلرژِی غذایی می شوند بسیار باید مراقب باشند و نگذارند فرزندشان هر نوع غذایی با هر نوع مواد تشکیل دهنده ای میل کنند!
اگر احتمال می دهید که بچه شما آلرژی غذایی دارد، حتما با پزشک تماس بگیرید. برای تشخیص آلرژی غذایی، پزشک از شما این سوالات را خواهد پرسید:
علایم پدیدار شده
واکنش کودک به آلرژی هر چه مدت رخ می دهند
زمانی که بین خوردن یک غذای خاص و شروع اولین علایم وجود دارد
آیا دیگر افرادی خانواده هم آلرژی یا شرایطی نظیر اگزما و آسم دارند
پزشک همچنین دنبال دلایل دیگری که ممکن است این علایم را باعث شده می گردد. مثلا اگر بچه شما بعد از خوردن شیر اسهال شده دکتر در مورد اینکه آیا عدم تحمل لاکتوز او به جای آلرژی دلیل این حالت بوده یا نه تحقیق می کند. بیماری سلیاک – شرایطی که شخص قادر به تحمل گلوتن و پروتئین در گندم و دیگر دانه های دیگر نیست- هم می تواند علایمی نظیر آلرژی های غذایی داشته باشد. اگر دکتر به آلرژی غذایی مشکوک شود، شما را نزد یک متخصص آلرژی می فرستد که سوالات بیشتری در این رابطه پرسیده و چند آزمایش برای تشخیص آن انجام خواهد داد. یکی از آن آزمایش ها می تواند آزمایش پوست باشد. در این آزمایش ذرات مایع استراج شده از غذاهایی آلرژی زا را روی ساعد یا کمر بچه شما قرار داده، پوست را تحریک کرده و سپس منتظر می مانند تا ظرف پانزده دقیقه لکه های قرمز رنگی همچون کهیر نمایان شوند. مثبت بودن جواب آزمایش به یک غذای خاص فقط می تواند نشان دهد که کودک شما به آن غذا آلرژی دارد و ممکن است متخصص آزمایش های تکمیلی دیگر برای تائید تشخیص خود انجام دهد. متخصص آلرژی همچنین ممکن است از آزمایش خون برای بررسی ایمونوگلوبین پادتن های موجود برای یک غذای خاص استفاده کند. نتایج این آزمایش میزان ایمونوگلوبین خون را نشان می دهد. در مورد خیلی از غذاها، کمبود این ایمونوگلوبین ها نشان دهنده احتمال زیاد آلرژی است. اگر جواب آزمایش پوست و خون شخصی مثبت باشد، آلرژی او به آن غذای خاص تشخیص داده شده و نیازی به آزمایش های دیگر نیست. اگر نتایج همچنان نامشخص باشند، متخصص آلرژی سراغ چالش غذایی می رود. اغلب اوقات این تست با هدف اینکه مشخص شود آیا فرد آلرژی خود را به یک غذای خاص از دست داده یا نه انجام می شود. در این تست، به شخص میزان رو به افزایشی از یک غذای آلرژی زا برای خوردن داده شده تا اینکه علایم آلرژی در او نمایان شود. این آزمایش فقط باید در مطب یک دکتر یا بیمارستان انجام شود که دسترسی سریع و فوری به داروهای پزشکی را داراست. برای اینکه ممکن است در اثر انجام آن، واکنش هایی که سلامت شخص را تهدید می کند، نمایان شوند.
درمان آلرژی غذایی
بعد از اینکه آلرژی غذایی فرزند شما تشخیص داده شد، متخصص آلرژی برنامه ای برای درمان آن به شما ارائه می دهد. هیچ دارویی نمی تواند آلرژی غذایی را درمان کند بنابراین این درمان ها به معنای جلوگیری از خوردن غذاهایی است که آلرژی ایجاد می کنند. از سال 2006 قوانین غذایی در آمریکا با برچسب گذاری روی پکیج های غذایی راه تشخیص را برای مصرف کنندگان تسهیل کرده اند. سازندگان مواد غذایی موظف هستند تا با ذکر محتوای کامل مواد تشکیل دهنده در مورد اینکه آن غذای خاص حاوی شیر، تخم مرغ، ماهی، میگو، گردو، بادام زمینی، گندم یا سویا هستند اطلاعات کافی ارائه کنند. با اینکه درمانی برای آلرژی های غذایی نیست، داروها می توانند علایم و نشانه های خفیف و جدی آلرژی را درمان کنند. آنتی هیستامین ها می توانند برای علائمی همچون کهیر یا ریزش آب بینی یا درد شکم همراه با یک واکنش آلرژی موثر باشند. اگر بچه شما در نتیجه آلرژی غذایی، تنفس سخت و با صدا دارد یا به بیماری آسم مبتلاست، دکتر به احتمال زیاد یک برونکودیلاتور نظیر آلبوترول را برای برطرف کردن مشکل تنفسی او توصیه می کند. اما یادتان باشد که اگر بچه شما آلرژی با حمله آسم را تجربه کرده، حتما به او اپینفرین بدهید و درصورتی که علایم آسم بخشی از آنافیلاکسی است، بلافاصله دنبال مراقبت های پزشکی باشید. اپینفرین اغلب برای درمان واکنش های آلرژی جدی یا آنافیلاکسی است. اگر بچه شما آلرژی غذایی جدی داشته باشد، متخصص می خواهد که شما اپینفرین همیشه دم دست داشته باشید تا در صورت واکنشی که سلامت شما را به خطر می اندازد، آن را استفاده کنید. این به معنای آن خواهد بود که شما اپینفرین را در خانه و کیف دستی خود و حتی در خانه خویشاندان و در کیف بچه و حتی مدرسه او داشته باشید.
علایم و نشانه های آنافلاکسی نیازمند اپینفرین شامل این موارد هستند:
گرفتگی صدا
حس سفتی و گرفتگی در گلو
تنفس سخت
هر نشانه ای از یک یا دو علایم بدنی نظیر کهیر و دردهای شکمی، یا تلفیقی از دو نشانه یا بیشتر که بخشی های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
بعد از اینکه به بچه اپینفرین می دهید، باید بلافاصله به بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بروید تا درصورت لزوم، درمان های تکمیلی بر روی او انجام شود. همچنین آنها کودک شما را به مدت حداقل چهار ساعت زیر نظر خواهند داشت تا در صورت مشاهده موج دوم علایم که به آن واکنش بیفازیک می گویند و در خیلی از موارد رخ می دهد، وارد عمل شوند.
منبع:اهل ایران
