• دوقلو ـ دو جنین
• سه‌قلو ـ سه جنین
• چهارقلو ـ چهار جنین
• 5 قلو ـ پنج جنین
• 6 قلو ـ شش جنین
• 7 قلو ـ هفت جنین
اگرچه چند قلویی تنها درصد کمی از همه تولدها را شامل می‌شود (کمتر از سه درصد) اما میزان آن رو به افزایش است. بر طبق مرکز ملی آمار سلامت امریکا، دوقلویی از سال 1980 به میزان 49 درصد در آمریکا افزایش یافته است و در حال حاضر 28.1 مورد از هر 1000 مورد تولد زنده را شامل می‌شود و این مقدار به معنی حدوداً یک بارداری دوقلویی از هر 36 تولد زنده است. میزان تولد سه‌قلویی و چند قلویی در همین بازه زمانی، 423 درصد افزایش یافته و به حدود یک مورد در هر 500 تولد زنده رسیده است.
چه عواملی موجب چند قلویی می‌شود؟
فاکتورهای زیادی با بارداری چند قلویی مرتبط است. فاکتورهای طبیعی چند قلویی عبارت‌اند از:
• وراثت: سابقه خانوادگی بارداری چند قلویی احتمال دوقلویی را افزایش می‌دهد.
• سن بالای بارداری: در زنان بالای سی سال احتمال چند قلویی بیشتر است. بسیاری از زنان امروزه بارداری را خیلی به تأخیر می‌اندازند و ممکن است نتیجه آن دوقلویی باشد.
• زایمانهای زیاد: یک یا چند بارداری قبلی به‌خصوص در صورتی که چند قلو بوده‌اند، احتمال چند قلویی را افزایش می‌دهد.
• نژاد: در زنان آمریکایی آفریقایی نسبت به نژادهای دیگر احتمال چندقلویی بیشتر است. بومیان آمریکایی و آسیایی‌ها کمترین میزان دوقلویی را دارند. در زنان هندواروپايى، به‌خصوص افرادی که بالای 35 سال دارند، بیشترین میزان چند قلویی بیشتر از دوتا (سه‌قلو یا بیشتر) وجود دارد.
فاکتورهای دیگری که میزان چندقلویی را در سالهای اخیر بسیار افزایش داده است شامل تکنولوژیهای باروری است که عبارت‌اند از:
• داروها: داروهای تحریک کننده تخمک گذاری مانند کلومیفن سیترات و فولیکل که تحریک کننده هورمون (FSH) بوده و به تولید تخمکهای زیاد کمک می‌کنند، که اگر بارور شوند، ممکن است به چند قلویی منجر شود.
• روشهای بارداری: تکنولوژیهای کمک به بارداری مانند باروری آزمایشگاهی (IVF) و تکنیکهای دیگر که به بارداری زوجین کمک می‌کند. این تکنولوژیها اغلب با استفاده از داروهای تحریک کننده تخمک گذاری چندین تخمک تولید می‌کنند که سپس بارورشده و به رحم بازگردانده می‌شود تا رشد کند.
منبع:ویکی 5040