والدین باید به کودکانی که دوست دارند انتخاب کنند و به سلیقه و میل و نظر خودشان رفتار کنند و زندگی کنند احترام بگذارند و در تقویت اراداه آنان نقش داشته باشند!
احساس مسئوليت به تدريج و پس از سالهاي طولاني به دست مي‌آيد و اين مستلزم اجراي روزانه تمرين قضاوت و انتخاب در موقعيت‌هاي مناسب و با توجه به سن و قدرت درك كودك است. توجه به خواسته ها و سلیقه های کودکان و احترام به حق انتخاب آنها باعث می شود که حس اعتماد به نفس آنها تقویت شود.
حق انتخاب داشتن به انسان اعتماد به نفس می دهد و فرداحساس می كند با سلیقه است و لیاقت چنین چیزی را دارد. حالا در مورد كودكاناگر ما این حق انتخاب را از آنها بگیریم و عقیده خود را به آنها تحمیل كنیم، چون احساس می كنیم او نمی تواند و هنوز به آن مرحله ای نرسیده كه خودش حق انتخاب داشته باشد، باعث شدیم دیگر نتواند خودش در مورد چیزی كه می خواهد، تصمیم بگیرد و در آینده و بزرگسالی حتماً برای خرید هر چیز به كسی نیاز دارد كه برای او انتخاب كند یا اینكه چیزی را كه او می خواهد بخرد،حتماً باید از دید دیگران هم تأیید شود وگرنه منصرف می شود و از چیزی كه مورد علاقه اش است، صرفنظر می كند، چون مطمئن نیست انتخاب درستی كرده باشد.
چیزی که کودک در می‌یابد این است که وی در امور مربوط به خودش مقداری مسئولیت دارد. او صرفاً گیرنده ی اوامر نیست، بلکه در تصمیم‌گیریهایی که زندگیش را شکل می‌‌دهند شرکت می‌کند. از طرز برخورد پدر یا مادر، کودک باید پیامی آشکار را دریافت کند: ما هم برایت چای درست کرده‌ایم و هم شیر، کلوچه و انواع شیرینی را در اختیارت گذاشته‌ایم و مسئولیت تو انتخاب است.
بعضي موارد هستند كه در قلمرو مسئوليت كودك قرار دارند و در چنين اموري است كه بايد اجازه بدهيم كودك خودش انتخاب بكند. بعضي از مسائل نيز هستند كه در آسايش و رفاه كودك تأثير دارند و اين امور به طور اختصاصي در قلمرو مسئوليت ما قرار دارند.
نکته: مسئوليت وقتي پرورش مي‌يابد كه در اموري كه بر كودكان اثر مي‌گذارد به آنها اجازه دهيم نظرشان را بيان كنند و هر جا كه لازم مي‌بينيم بگذاريم انتخاب كنند و در اين راه نقش والدين و نحوه برخورد آنها باهم و نيز كودك، اهميت اساسي دارد كه البته حفظ تعادل دراين زمينه ضرورت مي‌يابد.
