به طور کلی، در خصوص اجماع نظر صریح درباره کارایی اقامت در ارتفاع، تمرین در ارتفاع، به عنوان شیوه موثر برای ورزشکاران، به دلیل نتایج خیلی متفاوت آن در شاخص های عملکردی هماتولوژیکی و آزمون های هوازی ابهاماتی وجود دارد. این مطالعات، یافته هایی را در طیفی از اختلال جزئی تا فقدان تاثیر و بهبود جزئی در همه این شاخص ها، بدون داشتن الگوی ثابت ارائه می کنند.
به یقین، هیچ مطالعه کنترل شده ای تاثیر عوامل هماتولوژیکی، ارتباط افزایش مقادیر اریتروپوئیتین با اریتروپوئیز، افزایش VO2MAX و در نهایت بهبود عملکرد را به وضوح مشخص نکرده است.
بنابراین، بر اساس اطلاعات و دانش موجود، هرگونه اثربخشی برنامه اقامت در ارتفاع، تمرین در ارتفاع، به نظر می رسد دست کم تا حدی از طریق سازوکارهای احتمالی دیگر همچون ظرفیت اکسایشی عضله و افزایش مویرگی شدن نیز نتیجه گیری های مبهمی ارائه کردند.
