خندیدن موجب شادی و سرزندگی افراد می شود که متاسفانه در بین مردم ،افراد با روحیه شاداب و خندان کمتر پیدا می شود می خواهیم علت آن را جویا شویم.
استاد محمود هندیپور گفت: «بعد از گریستن، فرد به احساس آرامش و بعد از خندیدن به احساس شادابی و شعف دست مییابد. هیچگاه به افراد توصیهای نشده که در طول روز چند بار گریه کنند ولی در مورد خندیدن پیشنهاد میشود افراد در شبانه روز سه نوبت و حداقل ۱۰ تا ۲۰ ثانیه مبادرت به تمرین خندیدن کنند.»
استاد محمود هندیپور روانشناس، مدرس و مشاور خانواده به عوامل بازدارنده خنده در افراد اشاره کرد و گفت: «برخی از افراد زندگی را بیش از حد جدی میگیرند و محیط زندگی خود را تحت شرایطی ایجاد کردهاند که خندیدن برای این افراد بسیار دشوار است . به طوری که با شنیدن مطلب جالبی که بیشتر افراد میخندند عکسل العمل خاصی نشان نداده و تنها به یک لبخند بسنده میکنند.»
هندیپور یکی دیگر از عوامل بازدارنده خنده را در افراد از دست دادن موقعیت اجتماعی دانست و گفت: «برخی از افراد تصور میکنند که اگر در محیط خانواده یا محل کار زیاد بخندند جایگاه خود را از دست داده و دیگر از آنها حساب نمیبرند و عامل سوم بازدارنده در خندیدن؛ نگرانی از قضاوت دیگران در مورد فرد است که این عوامل جزء باورهای غلط در جامعه به شمار میرود.»
خندیدن و گریستن ابزارهای خوبی جهت تخلیه هیجانات هستند
این روانشناس در ادامه گفت: «یکی از تستهایی که جهت بررسی وضعیت بهداشتی و روانی فرد انجام میشود، سوالی است که آیا به راحتی میتواند گریه کند و بخندد یا نه. قصد نداریم گریه کردن را کلاً حذف کنیم زیرا گریه کردن به عنوان یک راه تخلیه هیجانات نیز به شمار میرود و به طور کلی خندیدن و گریستن ابزارهای خوبی جهت تخلیه هیجانات هستند.»
این مشاوره در خصوص خندیدن در مردان و زنان گفت: «زنان راحتتر از مردان قادر به خندیدن و گریستن هستند زیرا هیجاناتشان را بیشتر از مردان بروز میدهند. به همین دلیل زنان به ندرت قبل از ۵۰ سالگی به سکتههای قلبی دچار میشوند در حالی که در مردها سکتههای قلبی در سنین ۲۰ سالگی نیز مشاهده میشود.»
هندیپور در ادامه تصریح کرد: «مردم در شهرستانها نسبت به تهران شادتر هستند که این امر شاید به وضعیت آب و هوایی، ازدحام جمعیت و آلودگیهای صوتی موجود در شهرهای بزرگ از جمله تهران مربوط باشد؛ هر چند در کنار این عوامل مشکلات معیشتی و اقتصادی نیز نقش دارند.»
این روانشناس افزود: «هندوستان کشوری است که فقر و ثروت به معنای واقعی کلمه در خیابانها مشاهده میشود، اما همین افراد فقیر در پارکهای سطح شهر در هنگام ورزشهای صبحگاهی تمرین یوگای خنده انجام میدهند. به طوری که یوگای خنده از کشور هندوستان نشات گرفته است.»
به گفته وی اکثر افراد گمان میکنند برای شاد بودن نباید مشکلی در زندگی داشته باشند که بسیار باور نادرستی است.
وی در ادامه افزود: «اکثر افراد گمان میکنند برای شاد بودن نباید مشکلی در زندگی داشته باشند که بسیار باور نادرستی است به طوری که زمانی که فرد بیحوصله و غمگین است میتواند تمرین خنده انجام دهد و این خندیدن از نظر فیزیولوژی و روانی بسیار برای فرد موثر خواهد بود و موجب میشود تا فرد با تعادل و ظرفیت روانی بیشتری با مشکلات روبه رو شود.»
وی با بیان اینکه در برخی از کشورها کارمندان در ادارهها و کارخانهها، صبحها با هم تمرین خنده انجام میدهند، گفت: «تنها کافی است پنج دقیقه را به خندیدن اختصاص دهید زیرا همین مدت کوتاه منجر به تولید انرژی در افراد شده و باعث تغییر شرایط هورمونی در بدن میشود.»
طبق گفته وی تمرین خنده در شب توصیه نمیشود زیرا باعث سرحالی و شادابی شده و زمان خواب را به تعویق می اندازد.
کمبود برنامههای طنز در صدا و سیما
وی با ابراز تاسف از کمبود برنامههای طنز در صدا و سیما گفت: «در اکثر سریالها و برنامههای تلویزیون دو موضوع پر رنگتر است؛ خشونت و دل مردگی و افسردگی که در سریالهای سیما مکرراً تکرار میشود.»
این روانشناس در ادامه گفت: «به عنوان مثال زمانی که سال ۷۲ برنامه ساعت خوش پخش شد طرفداران بسیاری پیدا کرد به طوری که سایر برنامههای طنز مهران مدیری ببه همین گونه بود اما در این میان عدهای به برنامههای طنز سیما اعتراض میکنند که چرا یک گروه یا شغلی دست مایه برنامههای طنز قرار میگیرند.»
وی گفت: «ما باید به اثرات مثبت برنامههای طنز بیشتر از اثرات منفی آن توجه کنیم و نباید به دلیل اینکه عدهای دوست ندارند کسی با شغل آنها شوخی کند جلوی برنامههای طنز گرفته شود.»
سینانیوز