باید در نظر داشت که با بالا رفتن سن، حجم ماهیچهها کاهش مییابد. بنابراین حفظ ماهیچهها بسیار مهم است. فیشر میگوید کاهش وزن هدف اصلی این مطالعات نبود و از زنان مورد بررسی خواسته نشد تا رژیم غذایی خود را تغییر دهند. تیم تحقیقاتی به دنبال راهی برای بالا بردن کیفیت زندگی این افراد بود.
تحقیقاتی که در آلاباما انجام شده است نشان میدهد زنانی که بالای 60 سال سن دارند تنها به یک روز ورزش در هفته نیازمند هستند تا قدرت و استقامت خود را بالا ببرند.
این تحقیقات در مجلهی «قدرت و شایستهسازی» منتشر شده و به بررسی 63 زن به مدت 16 هفته پرداخته است. این افراد در طول آزمایشها تمرینات تلفیقی هوازی و مقاومتی انجام دادند. آنها به سه گروه تقسیم شدند کسانی که یک روز در هفته، 2 روز در هفته و 3 روز در هفته این تمرینات را انجام میدادند. در مطالعات مشخص شد همهی این افراد بعد از برنامهی ورزشی از قدرت، آمادگی قلبی – عروقی و کارایی بیشتری برخوردار شدند اما تفاوت زیادی در نتیجهی سه گروه وجود نداشت.
گوردون فیشر، مدیر این تحقیقات میگوید: «یکی از موانع بر سر راه ورزش بانوان سالمند نداشتن پشتکار است، یکی از نتایج این تحقیقات این است که انجام ورزش کم، کارساز است. اگر به افراد بگوییم که نیاز دارند حداقل 3 تا 5 روز در هفته ورزش کنند، مانع بزرگی برای آنها ایجاد کردهایم. نداشتن وقت یکی از مشکلات در ایجاد پشتکار در ورزش است. انجام ورزش کم در طی هفته میتواند برای افراد سالمند همچنان مفید باشد و کیفیت زندگی و سلامت آنها را بالا ببرد. انجام مداوم و کم ورزشهای تلفیقی برخلاف آنچه بسیاری از مردم فکر میکنند میتواند مفید باشد. تداوم بیشتر، زمان بیشتر و شدت بیشتر ورزش در جوانان تاثیرگذارتر است. با این وجود، تحقیقات زیادی در زمینهی ورزش بانوان سالمند انجام نشده. مطالعات نشان داده است ورزش مداوم و طولانی و شدید که برای جوانان مفید است صرفا همان تاثیر را بر سالمندان ندارد. قبل از مشاهدهی اطلاعات اگر کسی به من میگفت افرادی که یک بار در هفته ورزش میکنند میتوانند قدرت پاهای خود را بالا ببرند، باور نمیکردم. بعد از این مطالعات بسیار شگفتزده شدم. همچنین تعجب کردم که هر سه گروه حجم ماهیچهها را افزایش دادند در حالی که وزن بدنشان کم نشد».
در این تحقیقات توانایی سالمندان در نشستن و برخاستن و بالا رفتن و پایین آمدن از پلهها و دیگر فعالیتهای روزانه بررسی شد.
برای مثال درابتدای تحقیق از آنها خواسته شد تست پیادهروی با سرعت 3 مایل در ساعت بدهند تا میزان ضربان قلب و دریافت اکسیژن آنها اندازهگیری شود. متوسط ضربان قلب این افراد 110 بار در دقیقه بود. بعد از انجام برنامه ورزشی، این افراد به تلاش کمتری برای انجام همان مقدار پیادهروی احتیاج داشتند.
فیشر میگوید «برنامه ورزشی تلفیقی با تداوم کم میتواند بهترین روش ورزشی برای بالا بردن قدرت و استقامت سالمندان باشد.»