چرا نوزاد را قنداق می کنیم و این کار ما چه تاثیرات مثبت و منفی برای وی دارد آیا برای وی خطرساز و مشکل آفرین نخواهد بود و یا تاثیرات مثبتی روی وی خواهد گذاشت؟
قنداق کردن نوزادان به منظور آرام نگه‌داشتن آنها شیوه‌ای است که از سال‌ها پیش رواج داشته و بنا بر پژوهش‌های جدید ممکن است برای سلامت نوزاد خطرناک باشد.
متخصصان با انتشار نتایج پژوهش‌شان در نشریه بیماری‌های کودکان، زنگ خطری را برای والدین به صدا درآورده‌اند. محققان آمریکایی به این والدین هشدار داده‌اند: «ما این روزها شاهد رواج شیوه قنداق کردن نوزادان هستیم، زیرا این کار باعث آرام‌شدن کودک، کاهش گریه‌های شدید و تسکین کولیک‌های نوزادی و همچنین باعث خواب راحت‌تر نوزاد می‌شود. در حال حاضر، حدود 90 درصد از کودکان آمریکای شمالی در ماه‌های اولیه زندگی خود قنداق می‌شوند، اما این شیوه قدیمی باعث بروز مشکلات متعددی برای شیرخوارها خواهد شد؛ فشردن پاها مانع از حرکت می‌شود و در این میان مفاصل ران هستند که بیشتر از سایر اعضا در معرض خطر قرار می‌گیرند.»
قنداق آزاد
حرکت در تمام جهت‌ها در رشد طبیعی مفاصل نقش دارد و باعث می‌شود سر استخوان بدرستی در حفره استخوانی و غضروفی جای بگیرد؛ در نتیجه مانع از بروز دررفتگی استخوانی و عوارض دیگر در سال‌های آینده خواهد شد. در شرایطی که یک پنجم کودکان با نوعی ناهنجاری در ران متولد می‌شوند، قنداق محکم در طولانی‌مدت باعث تثبیت این قبیل ناهنجاری‌ها خواهد شد. بنابر اعلام پرفسور نیکلاس کلارک، سرپرست گروه پژوهشی، با اجرای برنامه‌ای در ژاپن که مادربزرگ‌ها را به آزادتر بستن قنداق نوزادان تشویق می‌کرد، شاهد کاهش قابل‌ملاحظه‌ای از دررفتگی‌های ران در کودکی و نوجوانی بودند.
بنابراین متخصصان توصیه می‌کنند در صورت اصرار والدین، قنداق آزادتر بسته شود تا نوزاد بتواند براحتی به هر طرف حرکت کند. جان مونرو، از کالج سلطنتی میدوایوز، نیز در مصاحبه‌ای تصریح کرد: «ما به والدین توصیه می‌کنیم قنداق را به‌طور کلی کنار بگذارند؛ اما اگر می‌خواهند بر اساس سنت‌هایشان عمل کرده ، باید توصیه‌های ما را جدی بگیرند و امنیت کودک‌شان را فراهم کنند.»
جام جم
