این کودکان که از نظر جنسی مورد آزار قرار گرفته اند از نظر روحی و روانی به حمایت مادر بسیار احتیاج دارند و اگر مادرها به گرمی و محبت با آنان رفتار کنند دچار ناراحتی های روحی و پیامدهای روانی تجاوز جنسی نخواهند شد.
کودکانی که هدف آزار جنسی قرار گرفته‌اند، در صورت حمایت و پشتیبانی مادرشان، کمتر در معرض افسردگی یا خشم لجام گسیخته قرار می‌گیرند.
طبق آماری که در آمریکا وجود دارد، حدود نیمی از قربانیان آزارهای جنسی را کودکان زیر 18 سال تشکیل می‌دهند. تحقیقات قبلی مشخص کرده که آزار جنسی کودکان سبب می‌شود آن‌ها در خطر خودکشی، فرار از خانه یا مشکلات رفتاری قرار بگیرند. کریستین زایاک و همکارانش در دانشگاه کارولینای جنوبی 118 زوج کودک -مادر را که در مرکز حمایت از کودکان بودند، زیر نظر گرفتند.
این کودکان بین 7 تا 16 سال سن داشتند و در هیچ‌کدام از موارد، مادرها باعث‌وبانی آزار کودک نشده بودند.
سپس به‌طور جداگانه با مادر و کودک گفت‌وگو شد و از آن‌ها درباره میزان حمایت مادر سؤال شد، سؤالاتی درباره شک کردن مادر به کودک، سرزنش شدن توسط او، قوت قلب دادن، تلاش برای پیدا کردن اطلاعات بیشتر و نشان دادن میل به انتقام. هم‌چنین هم مادر و هم کودک به پرسش‌هایی در مورد شرایط روحی کودک پاسخ دادند.
گروه تحقیق متوجه شد، کودکانی که فکر می‌کردند مادرشان از نظر روحی آن‌ها را حمایت می‌کند، کمتر خشمگین و افسرده بودند.
اگر مادرها در مصاحبه گفته بودند، به فرزندشان شک دارند یا او را سرزنش کرده‌اند، کودک بیشتر دچار مشکلات رفتاری شده بود.
اگر مادر انگیزه انتقام نشان داده بود، کودک بیشتر در معرض «اختلال پس آسیبی» قرار گرفته بود.
در این بررسی، نیمی از متجاوزها اعضای خانواده بودند و تقریباً یک چهارمشان غریبه بودند.
سلامانه
