نخستین رده درمانی در مورد استئوآرتریت مفصل لگن و زانو، حرکات ورزشی است و برای همه بیماران مبتلا به این عارضه سفارش می شود. جراحی برای تعویض مفصل وقتی اجرا می شود که شخص درد زیادی دارد یا این که کار مفصل خیلی کاهش یافته باشد. حرکات ورزشی یک شیوه درمانی برای کاستن درد و حفظ عملکرد اندام های تحتانی در زمان بروز آرتریت می باشد. با وجود این، مدارک موجود در زمینه اثر فعالیت ورزشی بر جایگزینی مفصل لگن ضد و نقیض است. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر بلند مدت فعالیت ورزشی بر میزان نیاز به جایگزینی مفصل لگن بود.
بدین منظور، 109 بیمار مبتلا به استئوآرتریت لگن در دامنه سنی 40 تا 80 سال در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها حداقل در سه ماه گذشته از درد لگن رنج شکایت داشتند، ولی کاندید عمل جراحی جایگزینی لگن نبودند. آزمودنی ها به دو گروه؛ فعالیت ورزشی+ آموزش بیمار و گروه آموزش بیمار تقسیم شدند. آزمودنی ها برای یک دوره زمانی 16 ماهه پیگیری شدند.
یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که در حالت پایه هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت. میزان پاسخ به دوره پیگیری در گروه فعالیت ورزشی+ آموزش بیمار حدود 94 درصد گزارش شد. در طول دوره پیگیری 22 بیمار از گروه فعالیت ورزشی+ آموزش بیمار و 31 بیمار در گروه آموزش بیمار نیاز به عمل جراحی جایگزینی لگن پیدا کردند. با وجود این، افراد گروه فعالیت ورزشی+ آموزش بیمار که عمل جراحی جایگزینی را انجام دادند، عملکرد بهتر مفصل لگن را گزارش کردند، ولی تفاوت معناداری در میزان درد آن ها با آزمودنی هایی از گروه آموزش بیمار که جراحی شده بودند، وجود نداشت.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فعالیت ورزشی نه تنها میزان نیاز به عمل جراحی جایگزینی مفصل لگن را کاهش می دهد، بلکه در حفظ کارایی مفصل لگن پیش از عمل جراحی نیز نقش دارد و می تواند زمان انجام عمل را به تأخیر بیاندازد.
نکته عملی: نتایج پژوهش حاضر نقش مؤثر فعالیت ورزشی را بر بهبود سلامتی افراد مبتلا به بیماری های مفصلی تأیید می کند. بنابراین علارغم باورهای عمومی در زمینه منع فعالیت ورزشی در موارد بیماری ها می توان گفت که پرداختن به فعالیت ورزشی می تواند روند پیشرفت بیماری را کند کند، و ورزش کردن حتی در حد بسیار سبک نیز در صورت استمرار می تواند اثرات مفیدی در بر داشته باشد.
منبع : www.yourdoctor.ir
