این پژوهش نشان میدهد که ایجاد حس پدرانه قوی برای فرزند در سالهای ابتدایی زندگی، بر تمام جنبههای زندگی کودک در آینده تاثیر بسزایی دارد. پژوهشگران دانشگاه نیوکاسل همچنین به این نتیجه دست یافتند که «مردان» به فرزند پسر بیشتر از فرزند دختر اهمیت میدهند.
این محققان هشدار دادند که اگر والدین کودک از یکدیگر طلاق گرفته باشند، پدر باید بر نقش خود بیفزاید تا خللی در زندگی و رشد کودک وارد نشود. جامعه آماری این مطالعه متشکل از 11 هزار زن و مرد بریتانیایی بود که در سال 1958 به دنیا آمده بودند.
پژوهش چاپشده در ژورنال Evolution and Human Behaviour نشان میدهد کودکانی که زمان بیشتری را با پدر خود سپری میکنند از ضریب هوشی بالاتری برخوردار بوده و روابط اجتماعی بهتری نیز دارند. این تفاوتها تا سن 42 سالگی نیز مشهود بود.
دکتر دنیل نِتل نویسنده اصلی این مقاله میگوید: «تفاوت حاصل از روابط با پدر در این دو دسته از کودکان تا 30 سال بعد نیز مشخص است. رفتار افراد در بزرگسالی از این امر تاثیر میگیرد. اگر علاوه بر مادر، پدر نیز نقش فعالتری در زندگی کودک داشته باشد، آن کودک در بزرگسالی از نظر مهارت و توانایی بهتر عمل خواهد کرد.»
جان دیویس مدیر اجرایی موسسه «خانوادهها به پدر احتیاج دارند» میگوید: «ما امیدواریم که پژوهشهایی از این دست به جامعه نشان دهد که یک کودک چقدر به محبت پدر احتیاج دارد. به ویژه خانوادههایی که پدر و مادر آن از هم جدا شدهاند.»