نتایج پژوهشهای دانشگاه کوپنهاگ نشان می دهد در اشخاصی با آمادگی جسمانی زیادتر، شاخصهای کنترل قند خون مانند میزان هموگلوبینA1C و قند خون ناشتا کمتر است.
یافته های این تحقیق نشان دهنده ی شیوه ی جدیدی از تفکر درباره دیابت و تناسب اندام است. تاکنون بر ارتباط وزن ایده آل وکنترل بهتر قند خون تاکید شده است به همین علت پزشکان به افراد مبتلا به دیابت نوع 2، کاهش وزن را توصیه می کنند. اما برخی افراد علیرغم داشتن وزن سلامت دارای آمادگی جسمانی و تناسب اندام نیستند.
مطالعه ی اخیر نشان می دهد آمادگی جسمانی علاوه بر کاهش وزن دارای فواید منحصر بفرد دیگری نیز می باشد. ورزش یک جزء کلیدی درکنترل قندخون برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و 1 است. با انجام ورزش ماهیچه ها به انسولین حساس تر شده و قند خون بهتر کنترل می شود.
محققان قد، وزن، مقدار هموگلوبین A1C، کلسترول و قند خون ناشتای شرکت کنندگان دراین تحقیق را اندازه گیری نمودند. آنها همچنین حساسیت به انسولین را برای همه ی افراد شرکت کننده محاسبه کردند.
سپس این افراد درآزمون آمادگی جسمانی شرکت کرده و محققان به ارزیابی ارتباط بین آمادگی جسمانی و معیارهای کنترل گلایسمیک آنها نظیر هموگلوبین A1C و قند خون ناشتا پرداختند.
نویسندگان این پژوهش می گویند نتایج این تحقیق موجب پیشرفت دانش قبلی ما درباره ی ارتباط تناسب قلبی ریوی بالا با کنترل خوب گلایسمیک گردید. دراین تحقیق مشخص شد تناسب قلبی ریوی همچنین ارتباط مثبتی با Disposition index دارد، این نمایه نشانه ی توانایی پانکراس برای ترشح انسولین به منظور جبران مقاومت بدن به انسولین است.
درحالیکه سهم وزن بدن و نمایه ی توده ی بدنی را نباید در کنترل گلایسمیک نادیده گرفت اما این یافته ها از نظر بالینی قابل توجه هستند زیرا اهمیت تناسب قلبی ریوی افراد را در ارتباط با علت اساسی پاتوفیزیولوژیک بیماریهای مزمن مرتبط با قندخون، برجسته تر نموده است.
منبع : diabetestma.org
