با کودکانی که تمایل به رفتن به مدرسه ندارند چگونه برخورد کنیم و آیا سرزنش و زورگویی توسط والدین به آنان کار درستی است؟
– شما چگونه دانش آموزی بودید؟ جزء آن دسته افرادی بودید که هر روز صبح با علاقه و شوق راهی مدرسه می شدند یا چندان حوصله رفتن به مدرسه را نداشتید؟ اگر حالا پدر یا مادر شده اید فرزندتان چکونه رفتاری دارد؟ آیا شبیه به شماست یا مسیری متفاوت پیش گرفته است؟
اغلب ما کودکانی که که علاقه مند به مدرسه رفتن نیستند تنبل می خوانیم. اما این تلقی درستی نسبت به این دست کودکان است؟ تنبلی تنها دلیل بی علاقگی آنهاست؟ احتمالاً اگر پدر یا مادر از شنیدن این خبر خوشحال نخواهید شد؛ زیرا به عقیده دانشمندان بخش بزرگی از علاقه مندی یا بی علاقگی کودکان نسبت به مدرسه وراثتی است. در واقع ژن هایی که از هر پدر و مادری به فرزندش می رسد نقش مهمی بر رفتارهای تحصیلی او ایفا می کند.
بر اساس مطالعات انجام شده بر روی هزار و 300 دوقلو در 6 کشور جهان 40 تا 50 درصد تفاوت انگیزه در کودکان برای درس خواندن به سادگی و تنها به وسیله DNA قابل توضیح است. آنچه در این تحقیقات به دست آمده است نوعی شگفتی محسوب می شود، زیرا پیش از این دانشمندان باور داشتند که خانواده، مدرسه و معلمان عوامل بسیار تأثیرگذارتری از ژنتیک هستند. بنابراین اگرچه نقش عوامل محیطی بر میزان علاقه کودکان نسبت به مدرسه غیر قابل انکار است، اما سهم کمتری در مقابل عوامل ژنتیکی دارد.
بنابراین اگر کودک شما رفتارهای متفاوتی با سایرین دارد و علاقه چندانی به مدرسه ندارد دست از سرزنش کردن او بر دارید، سعی کنید واقعیت را بپذیرید و با این تفاوت کنار بیایید. البته این موضوع به معنای عدم به کار گیری شیوه های تشویقی برای ایجاد انگیزه در کودکان نسبت به درس خواندن نیست. این یافته ها به یادآوری می کند که فرایند یادگیری و آموزش بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که ما در گذشته تصور می کردیم، اغلب عواملی انگیزه ما به یادگیری را تعیین می کنند که کنترلی بر آنها نداریم.
منبع [natureworldnew]
