اوایل بزرگسالی زمان بحرانی ابتلا به افسردگی شدید می باشد. اختلال افسردگی در صورت عدم درمان می تواند عواقب مادام العمری داشته باشد که این عواقب فرد را از زندگی معمول خارج می کند.
تحقیقات اخیر نشان داده است فرزندان مادرانی که تحصیلات دبیرستان خود را تمام نکرده اند نسبت به مادرانی که تحصیلات خود را به پایان رسانده اند به احتمال بیشتری به اختلال افسردگی شدید در اوایل بزرگسالی مبتلا می شوند.
خطر بالای ابتلا به افسردگی در کودکانی که مادرانشان تحصیلات کمتر از دبیرستان دارند، را نمی توان به سابقه خانوادگی وجود اختلال در خانواده نسبت داد.
این مطالعه برای اولین بار در کانادا برای تشخیص تاثیر تحصیلات مادر و پدر بر افسردگی کودکان در دوران بلوغ انجام شد. برای این تحقیق 1267 نفر از انجمن جمعیت سلامت ملی در کانادا مورد بررسی قرار گرفتند. در سال 1994 با اولین گروه که بین 12 تا 24 سال داشتند، مصاحبه شد. این گروه با والدین خود زندگی می کردند. سپس به مدت 12 سال بر روی این گروه بررسی هایی انجام شد و میزان ابتلای آنها به افسردگی در سنین 22 تا 36 سالگی ارزیابی گردید.
بررسی ها نشان داده که سطح تحصیلات پدر هیچ تاثیری بر میزان ابتلای فرزندان به افسردگی نداشته است. هم چنین این بررسی ها نشان داد که میزان مهارت فرزند پروری مادران در میزان خود کارآمدی و ابتلای فرزندان به افسردگی تاثیر گذار است.
دکتر الیسون پارک در بررسی های خود نشان داده است که تحصیلات مهارت های عملی برای افراد فراهم می کند، از جمله مهارت های ارتباطی، مهارت های حل مساله و بهبود مهارت های مدیریتی.
مادری که با تحصیلات بالا باشد اعتماد به نفس زیادی در پرورش کودکان خود و انتقال این اعتماد به نفس به آنها دارد. این افزایش اعتماد به نفس و بهبود مهارت های مدیریتی، به عنوان یک مدل تربیتی برای کودکان در می آید.
منبع-http://www.seemorgh.com