تاریخچه ورزشهای رزمی شوتوکان کاراته با گیچین فوناکوشی شروع می شود، آقایی که نه فقط به خاطر شروع کاراته، بلکه به طور کلی معرفی آن بسیار خوشنام است. اگرچه در سال های اخیر یک فایتر UFC به نام لیوتو ماچیدا (Lyoto Machida) نیز نقش بزرگی در شناساندن هنر شوتوکان ایفا کرده است. اجازه دهید به این صورت بیان کنم، ماچیدا با نیروی ویران کننده اش چنان ضربه می زند، قبل از آنکه طرف مقابل بتواند تشخیص دهد. به طور خلاصه، این چیزی است که شبیه شوتوکان کاراته در مبارزه است.
تاریخچه اولیه شوتوکان
گیچین فوناکوشی در سال 1868 در شهر شوری اکیناوا به دنیا آمد. او در مدرسه ابتدایی با پسر آنکو آساتو ( Anko Asato) دوست شد و در نهایت زیر نظر آساتو شروع به یادگیری کاراته اکیناوایی کرد. سپس فوناکوشی زیر نظر استاد آنکو ایتوسو (Anko Itosu) نیز به یادگیری شورین ریو پرداخت. جالب این است که فوناکوشی در واقع هیچ وقت سبکی را که از آموزش های ایتوسو و آساتو گرفته بود، نامگذاری نکرد، فقط ترجیحا آن را کاراته نامید. اما وقتی که در سال 1936 دوجویی را بنیاد نهاد، نامش شوتو ( به معنای موج های کاج) و همچنین کان ( به معنی خانه) بود و توسط شاگردانش برای برافراشتن تابلویی بر بالای در ورودی آن بنا که به آن “شوتوکان” گفته می شد، نامگذاری شد.
میراث گیچین فوناکوشی و یوشیتاکا فوناکوشی
گیچین علاوه بر ساخت بنای شوتوکان، به عنوان نماینده کاراته خدمت کرد و سرانجام از طریق نمایش های عمومی و آوردن آن به دانشگاه ها و باشگاه های کاراته به محبوبیت شوتوکان کمک کرد. با این حال، پیشرفت وی در فلسفه یا پایه ی کاراته وابسته به سبکی بود که به آن ” بیست اصل کاراته” یا نیجوکان می گفتند. احتمالا وی به خاطر این کارها شناخته شد. بعدا یوشیتاکا، پسر سوم گیچین فوناکوشی این هنر را به طرز فوق العاده ای بازسازی کرد. یوشیتاکا با تغییر جنبه های متعدد از جمله کاهش حالت های ایستادن و افزایش ضربات پای بیشتر به تفکیک شوتوکان از دیگر سبک های اکیناوایی کمک کرد.
اهداف شوتوکان کاراته
در اصل، بسیاری از اهداف شوتوکان را می توان در کتاب ” بیست اصل کاراته” یافت. یکی از آن اصول (شماره ی 12) به نظر می رسد زیاد به کار رود، این است: “به برنده شدن فکر نکنید، بلکه به بازنده نشدن فکر کنید”. در واقع، این چیزی است که می توان آن را در استاد دیگری از هنرهای رزمی یعنی هیلیو گریسی تصور کرد. در کتاب “کاراته دو: روش زندگی من”، گیچین فوناکوشی نیز نوشته است که “هدف نهایی کاراته نه در پیروزی یا شکست، که در کمال شخصیت شرکت کننده است”.
شوتوکان در مبارزه، یک سبک ضربه ای است که روی متوقف کردن حریف با لگد ها یا مشت های قوی ، سریع و بدون صدمه تاکید می کند.
ویژگی های شوتوکان
همان طور که قبلا ذکر شد، شوتوکان یک سبک ضربه ای است که به رزمی کاران یاد می دهد چگونه از طریق یک سری کیهون (اصول)، کاتا(فرم ها) و کومیته (مبارزه) در برابر حریف از خود دفاع کنند. شوتوکان سبکی سخت است که روی ضربات قوی، ایستادن های طولانی و بسیاری تکنیک های دیگر تاکید می کند. این تکنیک ها برای جلوگیری از صدمه و پایان دادن سریع به مبارزه طراحی شده اند. افراد در سطح های بالاتر شوتوکان، برخی تکنیک های گلاویزی و جیوجیتسو را نیز یاد می گیرند.
رزمی کاران مشهور شوتوکان
گیچین فوناکوشی (Gichin Funakoshi)
فوناکوشی بنیانگذار سبک شوتوکان کاراته بود.
یوشیتاکا فوناکوشی (Yoshitaka Funakoshi)
سومین پسر گیچین فوناکوشی بود که هنر پدرش را فراگرفت و برای منحصر به فرد ساختن آن، دوباره بازسازی کرد. ضربات پای بالاتر و حالت های ایستادن پایین تر، تنها برخی از چیزهایی بود که او مطرح کرد.
لیوتو ماچیدا (Lyoto Machida)
پسر یوشیزو ماچیدا بود و کارهایی زیادی انجام داد تا به مردم جهان نشان دهد که شوتوکان از طریق موفقیت های وی چه تاثیری در مسابقات UFC داشته است. ماچیدا به خاطر توانایی اش در ضرباتی شناخته شده که قبل از تشخیص فرد مقابل اعمال می کرد. او فایتری با استقامت و بسیار تکنیکی است.
یوشیزو ماچیدا (Yoshizo Machida)
استاد شوتوکان کاراته و پدر فایتر UFC، لیوتو ماچیدا بود.
منبع : www.zhiaronline.com