براساس ميزان نارسي نوزاد، ممکن است متخصص کودکان از متخصص نوزادان نيز کمک بگيرد. اين شخص تخصص خاصي در مراقبت از نوازدان نارس دارد و در تصميم‌گيري براي اقدامات لازم و درمان‌هاي مربوطه نيز کمک خواهد کرد.
در صورتي که نوزاد شما نارس متولد شده، ممکن است نه تنها ظاهري متفاوت، بلکه رفتاري متفاوت نيز با نوزاد رسيده داشته باشد. در حالي که وزن متوسط نوزاد طبيعي هنگام تولد 5/2 تا 5/3 کيلوگرم است، نوزاد نارس کمتر از 5/2 کيلوگرم وزن دارد و هرچه زودتر متولد شده باشد جثه کوچک‌تري دارد و اندازه سر او نسبت به بقيه بدن بزرگ‌تر است و چربي کمتري در بدن خود دارد. پوست او به علت داشتن چربي کمتر شفاف‌تر به نظر مي‌رسد و شما مي‌توانيد حتي عروق خوني او را در زير پوست ببينيد.
نوزاد نارس معمولا هنگام تولد فاقد ماده پنيري محافظ پوست (ورنيکس) است، چون اين ماده در اواخر بارداري ترشح و ساخته مي‌شود.
چون نوزاد نارس هيچ‌گونه چربي محافظي ندارد، ممکن است در درجه حرارت اتاق سردش شود و بنابراين بلافاصله بعد از تولد بايد روي يک دستگاه گرم‌کننده به نام «وارمر» يا در يک محفظه به نام «انکوباتور» قرار داده شود که درجه حرارت آن سبب گرم نگه داشتن وي مي‌شود. بعد از معاينه سريع در اتاق زايمان، نوزاد در همين محفظه به اتاق مراقبت مخصوص منتقل مي‌شود.
ممکن است متوجه شويد که نوزاد نارس شما گريه نمي‌کند يا به آرامي گريه مي‌کند و حتي در تنفس مشکل دارد که علت اين امر نارس بودن سيستم تنفسي او است.
براي اطمينان از وضعيت تنفس، نوزاد نارس شما تحت نظر و مراقبت پزشک قرار خواهد گرفت و در صورت لزوم و بنا به تشخيص پزشک متخصص کودکان و نوزادان، ممکن است به بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان که مجهز به دستگاه‌ها و وسايل مناسب براي نگهداري نوزادان نارس است، منتقل شود.
چون نوزاد نارس ممکن است به مدت طولاني دربخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان بستري شود و تحت مراقبت قرار گيرد، شما ممکن است شانس بغل کردن و شير دادن به او را بعد از زايمان از دست بدهيد.
براي جلوگيري از اين امر سعي کنيد هرچه سريع‌تر بعد از زايمان او را ببينيد و تا جايي که ممکن است در مراقبت از او كمك کنيد.
با توجه به شرايط نوزاد و خودتان تا حد امکان وقت خود را در اتاق نوزادان و نزد او بگذرانيد و حتي در صورتي که نمي‌توانيد او را بغل کنيد، او را از پنجره‌هاي انکوباتور لمس کنيد و در صورت امکان از پستان خود و مستقيما به او شير بدهيد و در صورت عدم امکان، شير خود را بدوشيد و در اختيار پرستاران بگذاريد تا از طريق لوله معده يا از راه مناسب ديگري به او داده شود.
هر چقدر بيشتر به جريان بهبود نوزادتان کمک کنيد و هرچه بيشتر با او ارتباط داشته باشيد، بهتر قادر به درک موقعيت خواهيد بود و مراقبت بعدي او بعد از ترخيص از بيمارستان برايتان آسان‌تر خواهد شد.
ضمنا سعي کنيد در زماني که پرستاران به نوزادتان شير مي‌دهند او را تماشا کنيد، زيرا اين کار به توليد بيشتر شير در شما کمک مي‌کند تا بعدا بتوانيد به روند شيردهي ادامه دهيد.
