Pectoral-muscle-strain

 

آسیب شناسی ورزشی

کشیدگی عضله سینه ای chest-muscle strain

 

اگر می خواهید در مورد کشیدگی عضله سینه ای اطلاعات کامل بدست آورید این مطلب که شامل تعریف, پیشگیری, درمان, مراقبت ها, علل و علائم کشیدگی عضله سینه ای است بخوانید.

 

12123

 

تعریف: جراحت عضلات و زردپی هایی که به جناغ اتصال دارند. عضلات و زردپی ها و استخوان دارای واحدهایی می باشند. این واحدها استخوان و جناغ و دنده ها را محکم کرده و به آنها اجازه حرکت می دهند. کشیدگی عضلانی در ضعیف ترین نقطه یک واحد اتفاق می افتد.

 

کشیدگی های عضلانی بر سه نوع اند:

خفیف (درجه1):عضله بدون پارگی رشته های عضلانی یا زردپی اندکی کشیده می شود.کاهش قدرت هم وجود ندارد.

متوسط (درجه2): پارگی رشته ها در عضله،زردپی یا در محل اتصال به دنده،قدرت کاهش می یابد.

شدید (درجه3):پارگی عضله،زردپی،در محل اتصال به دنده با جدایی رشته ها.کشیدگی شدید نیاز به ترمیم جراحی دارد.کشیدگیهای عضلانی حاد به علت آسیب مشتقیم یا فشار بیش از حد رخ می دهد.

keshidegi-azole-sine

 

 

قسمتهای درگیر بدن:

عضلات در زردپی های که به جناغ وصل می شوند.

جناغ.

بافت نرم اطراف کشیدگی شامل اعصاب،لایع ضریع،عروق خونی و عروق لنفاوی.

 

علائم و نشانه ها:

درد هنگام حرکت یا کشیدگی خصوصا حرکات فشاری بازوها.

انقباض متشنج عضلانی.

تورم اطراف ناحیه آسیب دیده.

کاهش قدرت (در کشیدگی شدید و متوسط).

صدای خش خش یا احساس وجود صدا هنگامی که ناحیه آسیب دیده با انگشتان فشار داده می شود.

آهکی شدن عضلات یا زردپی ها0قابل رویت در عکس پرتونگاری).

 

علل به وجود آورنده:

استفاده بیش از حد و ممتد از واحدهای عضله،زردپی که جناغ را به دنده ها وصل میکند.

آسیب شدید یا نیرویی که به واحدهای عضله،زردپی اطراف جناغ و دنده ها اعمال می شود.

 

افزایش خطر در اثر:

ورزشهای پربرخورد .

داشتن سابقه بیمارهای قلبی عروقی که ناشی از کاهش گردش خون باشد.

داشتن سابقه پزشکی هر نوع اختلال خونی.

چاقی.

سوئ تغذیه.

اسیب دیدگی قبلی جناغ یا دنده.

ضعف عضلانی.

 

نحوه پیشگیری:

استفاده از یک برنامه بدنسازی متناسب با رشته ورزشی.

گرم کردن بدن قبل از تمرین یا مسابقه.

از حفاظ سینه ای مخصوص برای حفاظت استفاده کنید.

 

مراقبتهای بهداشتی :

تشخیص پزشک.

بند یا تسمه ویا نوار پیچ مناسب به کار ببرید.

مراقبت از خود طی توانبخشی.

فیزیوتراپی.

جراحی (در کشیدگی های شدید).

 

معیارهای تشخیص:

مشاهده علائم.

بررسی سابقه پزشکی و معاینه توسط پزشک.

پرتو نگاری سینه جهت تشخیص احتمال شکستگیها.

 

عوارض ممکن:

طولانی شدن زمان ترمیم و بهبودی اگر فعالیت زود از سر گرفته شود.

آمادگی جهت صدمه مکرر.

التهاب در محل اتصال استحوان(التهاب لایه ضریع).

در بعضی موارد ناتوانی مداوم.

 

نتیجه احتمالی:

اگر آسیب بار اول اتفاق افتاده باشد مراقبت خاص و زمان کافی برای بهبودی پیش از اغاز فعالیت از ناتوانی دائمی چلوگیری خواهد کرد.پارگی رباطها و زردپی ها به زمان معادل زمان بهبود در استخوانهای شکسته نیاز دارد.میانگین زمان بهبود به شرح زیر است.

کشیدگی عضلانی خفیف 2 تا 10 روز.

کشیدگی عضلانی متوسط 10 تا 6 هفته.

کشیدگی عضلانی شدید 6 تا 10 هفته.

اگر اسیب به طور مکرر اتفاق بیفتد،عوارض فوق به احتمال زیادتر ایجاد خواهد شد.

 

نحوه درمان

کمکهای اولیه:

از دستور rice که مخفف کلمات استراحت،یخ،بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو می باشد پیروی کنید.

 

مراقبتهای مداوم:

استفاده از ماساژ 3 یا 4 بار در روز برای 15 دقیقه در هر بار.یک ظرف اسفنجی بزرگ را با اب پر کرده و بگذارید یخ بزند.قسمت کوچکی از بالای ظرف را پاره کرده کنید تا یخ بیرون بیاید.ناحیه آسیب دیده را به شکلی دایره ای محکم ماساژ دهید.

بعد از 24 ساعت ساعت اول،به جای یخ از گرما استفاده کنید،اگر احساس گرما بهتر بود از لامپهای گرماده،پارچه مرطوب با آب گرم،دوش آب گرم یا روغنها و پمادهای گرماده استفاده کنید.

قفسه سینه را با نوار پیچی کشی در بین جلسات درمان ببندید.

ماساژ ملایم ایجاد راحتی کرده و تورم را کاهش می دهد.

 

14

 

دارو درمانی:

برای نارحتی جزئی میتوانید از اسپرین،استامینوفن یا ایبوپروفن،روغن یا پمادهای موضعی استفاده کنید.

 

پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

-مسکن قوی.

-تزریق یک بیحسی موضعی طویل الاثر برای کاهش درد.

-تزریق کورتیکواستروئید ها نظیر تریا مسینولون جهت کاهش التهاب توسط پزشک.

 

فعالیت:

فعالیت طبیعی خود را از سر گیرید.

 

رژیم غذایی:

غذای متعادل شامل پروتئین اضافی نظیر گوشت گوسفند،ماهی،مرغ،پنیر،شیر و تخم مرغ مصرف کنید.مصرف مایعات جهت جلوگیری از یبوست ناشی از کاهش شدید فعالیت مفید می باشد.

 

توانبخشی:

بعد از ترخیص از نزد پزشک یک برنامه تمرینی با وزنه را تحت نظارت شروع کنید.

 

 

 

این مطلب توسط آقای محمد محمدیان فر کارشناس تربیت بدنی و علوم ورزشی تهیه و جهت انتشار در مجله پزشکی دکتر سلام ارسال شده است