خود را با دیگران همراه کنید و از آنان دلجویی کرده و با آنان ارتباط احساسی ایجاد کنید و باعث جلب اعتماد آنان شوید.
مانی رفیعی افزود: منظور از همدلی توانایی فرد در درک احساس، هیجانات و افکار دیگران است. به بیان ساده‌تر میزان همدلی شما نشانی از آن است که چقدر می توانید خودتان را جای دیگران بگذارید، درد آنها را بفهمید و در بهبود شرایط شان کوشا باشید. اگر چه جنبه‌هایی از این احساس و درک انسانی در قالب خصوصیتی – شخصیتی تا پیش از سنین جوانی شکل می گیرد، چگونگی ابراز این احساس و ادراک همچنین گسترش و پخته‌تر کردن آن، مهارتی است که بهترین زمان برای کسب کردن آن در سنین جوانی است.
این روانشناس درباره راه‌های گسترش و ابراز همدلی اظهارکرد: رفتار همدلانه را از خانواده خود شروع کنید. برای اعضای خانواده خود وقت بگذارید و به حرف آنها گوش کنید. در این بین سالمندان را فراموش نکنید. آنها نیاز به توجه و زمان بیشتری دارند. کمک و سرزدن به اقوام نیازمند و سالمند، حتی اگر نسبت نزدیکی با شما ندارند، نه تنها از نظر دینی و اخلاقی پسندیده است که احساس رضایت درونی شما را نیز بالا می برد.
برای دیگران وقت بگذارید
وی تاکید کرد: هر دوستی مانند نهالی است که برای رشد نیازمند رسیدگی است. مهم ترین رسیدگی مورد نیاز در دوستی؛ زمان است. پس آن را از خانواده، دوست و هر کسی که می توانید رابطه همدلانه ای با او برقرار کنید دریغ نکنید.
بیشتر بشنوید؛ گوش همه از نصیحت پر است
رفیعی تصریح کرد: در اکثر مواقع افراد راه درست را می‌دانند. آنچه انسان‌ها به شدت نیاز دارند به اشتراک گذاشتن دردهاست. دردها پس از آنکه با افراد همدل در میان گذاشته می شوند، قدرت خود را از دست می دهند. پس اجازه بدهید دیگران دردهایشان را مطرح کنند. اگر راهنمایی کارگشایی، که به درستی آن اعتقاد دارید، در نظرتان هست آن را ارائه دهید. اما از توصیه‌های کلیشه ای، تکراری و نصیحت که نتیجه‌ای جز خستگی و آزردگی طرف مقابل تان ندارد، خودداری کنید.
تعصب نداشته باشید
وی در ادامه گفت: درک تنوع افراد جامعه و تحمل نظرات مخالف دیگران امکان تعاملات سازنده اجتماعی‌تان را بالا می برد و همچنین علاوه بر ایجاد همدلی با قشر گسترده ای از جامعه، تجربیات و دیدتان را در زندگی وسیع می کند. فراموش نکنید شنیدن یک عقیده مخالف به معنای پذیرفتن آن نیست.
اغراق نکنید و درعین حال مشکلات دیگران را کوچک نشمارید
این روانشناس اضافه کرد: برخی از افراد پس از شنیدن مشکلات دیگران آنچنان تحت تاثیر قرارمی گیرند که نمی توانند احساسات خود را کنترل کنند و با ابراز هیجانات شدید مانند گریه کردن و سخنان ناامید کننده ، بر مشکل فرد می افزایند. از سوی دیگر ، گروه دیگری از انسان ها فکر می کنند با ساده جلوه دادن مشکل می توانند از درد روانی فردی که دچار آن مشکل شده است بکاهند. این افراد با استفاده از جملاتی مانند: «این که مسئله مهمی نیست.» ، «دیگران دردهای خیلی بزرگ تری دارند»، یا «پس اگر مشکلات من را داشتی چه می کردی؟» نه تنها از درد طرف مقابل کم نمی کنند که احساس مثبتی که به واسطه درد دل کردن و همدلی ایجاد می شود هم از بین می رود.
احساسات و هیجانات طرف مقابل را به او انعکاس دهید
وی تصریح کرد: این انعکاس هم به صورت کلامی و هم در چهره و رفتار شما می تواند جلوه گر شود. تغییر چهره و لحن شما متناسب با موضوع مطرح شده توسط افراد باشد همچنین انعکاس کلامی احساسات آنها با جملاتی مانند: «می فهم که چقدر این موضوع برایت درد آور بود»، «معلوم است که رفتار این آدم خیلی تو را عصبانی کرده» راه را برای یک رابطه همدلانه و درک متقابل باز می کند.
مهم نیست مسئله در واقعیت و از نظر شما چقدر بزرگ است، اهمیت مسئله در درک و احساس طرف مقابل تان از آن است
رفیعی تاکید کرد: معیار اهمیت مشکل، شما نیستید؛ بلکه ادراک طرف مقابلتان از موضوع است. این موضوع را در نظر بگیرید که هر فرد با توجه به فضای خانوادگی، اعتقادات، شخصیت و میزان رشد یافتگی اش، نگرانی‌ها و اولویت‌های متفاوتی دارد، که این نگرانی ها از نگاه شما ممکن است کاملا بی‌اهمیت به نظر برسد. یادتان باشد هدف ما همدلی با انسان‌هاست نه برآورد اهمیت مشکلاتشان و برای این موضوع کافی است به احساس و هیجانی که فرد به واسطه این مشکل تجربه می کند و به شما انتقال می دهد توجه کنید.
خودتان را در فضاها و موقعیت هایی که در آن همدلی فراوان است قرار دهید
وی تصریح کرد: شرکت در جشن‌ها و بازارچه‌های خیریه، انجمن‌هایی با فعالیت‌های انسان دوستانه و همدلانه و دوستی و رابطه با افرادی که در این حوزه ها فعال هستند، روح همدلی را در شما پرورش خواهد داد و قطعا میزان رضایت تان را از زندگی و خودتان بالا خواهد برد. ضمن این که این گونه فضاها، محیطی برای تجربه‌های عمیق انسانی فراهم می‌آورند که در افزایش پختگی شما نقش اساسی دارد.
مراقب خود و سلامت روانی تان باشید
این روانشناس افزود: برای اینکه بتوانید به دیگران کمک کنید و از نظر روحی ظرفیت ارتباط مناسب و همدلی با آنها را داشته باشید، پیش از هر چیز باید از سلامت روحی وجسمی کافی برخوردار باشید. گروهی از فعالیت‌های همدلانه مانند کمک به افراد دارای مشکلات روانی حاد یا کمک به افرادی که دچار نقایص ذهنی و جسمی شدید هستند با شرایط روحی و شخصیتی برخی از افراد سازگار نیست و شرکت در این فعالیت ها نه تنها کمکی به افراد آسیب دیده نخواهد کرد، که خود فرد را نیز با مشکلات روحی جدی روبه رو می کند.
در رشد روانی ، اجتماعی، هیجانی و اخلاقی خود کوشا باشید
رفیعی در پایان مطلب خود که در مجله سپیده دانایی منتشر شده است، گفت: به طور چشمگیری حس همدلی با رشد پختگی انسان‌ها در ارتباط است. از همین روی هر فعالیتی که منجر به رشد انسان در یکی از جنبه های فوق شود، بر میزان همدلی شما هم تاثیر می گذارد. مشارکت اجتماعی بالا، مطالعه و تحصیل، سفر و روابط دوستانه وسیع و عمیق از جمله عواملی هستند که در رشد روانی ، اجتماعی و اخلاقی موثرند.
(ایسنا)
