کارکردی که به مصرف انرژی مربوط است، تنظیم حرارت بدن در محدوده مشخص است. این تنظیم حرارتی زمانی می‌‌تواند باعث مصرف بیشتر انرژی شود که حرارت محیط کمتر از حرارت بدن باشد. از آنجایی که افراد با پوشیدن لباس و تنظیم دستگاه‌های حرارتی سعی می‌‌کنند حرارت محیط را باب میل خودشان کنند، این مصرف انرژی نیز در شرایط معمول قابل ملاحظه نیست. انرژی مورد نیاز برای انجام فعالیت بدنی از فردی به فرد دیگر و از روزی به روز دیگر فرق می‌‌کند. در افرادی که بیشتر روز نشسته اند، دو سوم انرژی مصرفی برای سرعت متابولیسم پایه و یک سوم انرژی مصرفی صرف فعالیت بدنی می‌‌شود. در افرادی که فعال هستند میزان انرژی مصرفی فعالیت بدنی می‌‌تواند تا دو برابر سرعت متابولیسم پایه و بیشتر در افرادی که کار‌های سخت دارند و یا ورزشکاران افزایش پیدا کند. جز در ورزش‌هایی که وزن یا مهارت حرفه‌ای مهم نیست (همچون دوچرخه سواری)، در سایر موارد وزن بالاتر و سرعت بیشتر باعث سوخت بیشتر انرژی در افراد می‌‌شود.
یکی از عواملی که بر مصرف انرژی مؤثر است خوردن غذا است که از آن به عنوان اثر گرمایی غذا یاد می‌‌شود. میزان و نوع مواد مغذی موجود در غذا میزان کالری مصرفی را تعیین می‌‌کند که بیشتر به دلیل هضم، جذب، و ذخیره مواد مغذی است. کربوهیدرات مواد غذا یی سیستم عصبی سمپاتیک را تحریک می‌‌کند که این خود باعث افزایش مصرف انرژی می‌‌شود. به طور متوسط ۵-۱۰ % سرعت انرژی پایه برای کربوهیدرات ها، ۰-۵% برای چربیها، و ۲۰-۳۰% برای پروتئین مصرف می‌‌شود. اثر گرمایی غذا بالا در پروتئین‌ها به دلیل مصرف بالای انرژی برای فرایند اسید‌های امینه (اجزا پروتئین ها)، برای ساخت پروتئین‌های دیگر، اوره، و گلوکز است. خوردن یک وعده غذا یی معمولی باعث ۱۰% افزایش سرعت متابولیسم پایه می‌‌شود. از آنجایی که خوردن در ساعت مشخصی از روز صورت می‌‌گیرد، اثر آن بر کالری مصرفی محدود به ساعت پس از غذا خوردن است. بدیهی است گر چه با افزایش وعدها ممکن است مصرف این نوع انرژی بالا رود، ولی وعده‌های غذا یی مصرفی نیز حاوی کالری هستند.
