بهتر است از سنین پایین و حتی یک سالگی محل خواب فرزندتان را جدا کنید و سعی کنید وی را مستقل بار بیاورید.
خدیجه باقرآبادی با بیان اینکه لازم است بر اساس رشد ذهنی و جسمی کودک از یک محدوده سنی خاص به او استقلال داد، افزود: یکی از مواردی که باید برای استقلال کودک انجام شود جدا کردن محل خواب او است.
وی بهترین سن برای جدا کردن جای خواب کودک را یک تا دو سالگی دانست و تصریح کرد: بعد از این سن ممکن است کودک دچار ترس از تاریکی شود و جدا کردن محل خواب او سخت باشد.
این روانشناس ادامه داد: کودکان از محدوده سنی شش تا هفت ماهگی تا 10 تا 18 ماهگی دچار اضطراب جدایی از والدین هستند و فکر می‌کنند اگر از پدر و مادر جدا شوند آنها دیگر وجود نخواهند داشت، از همین رو توصیه می‌شود والدین در این سن زیاد از کودکان جدا نشوند.
باقرآبادی تاکید کرد: در این محدوده سنی خصوصا زیر 18 ماهگی کودک حتی نباید به مهدکودک سپرده شود.
وی با اشاره به اینکه روند مستقل شدن کودک از یک‌سالگی ادامه می‌یابد، عنوان کرد: کودک از این سن می‌تواند در لباس پوشیدن کمک کند و در دو سالگی به تنهایی این کار را انجام دهد.
به گفته این کارشناس ارشد روانشاسی، کودک در سن دو سال و هشت ماهگی می‌تواند قاشق و چنگال دست بگیرد و به تنهایی غدا بخورد و یا از پله‌ها بالا برود.
باقرآبادی افزود: در همین سن کودک می‌تواند هنگام دستشویی رفتن همکاری کند و بخشی از کارها مانند مرتب کردن لباسش را خود انجام دهد.
وی سن چهار سالگی را زمانی دانست که کودک می‌تواند استقلال بیشتری داشته باشد، مسواک بزند، بند کفشهایش را ببند و کارهای ظریف‌تر را انجام دهد.
این روانشناس سن شش سالگی را سن تکمیل بخش قابل توجهی از توانایی‌های کودک خواند که در این سن می‌تواند به تنهایی اکثر کارهای شخصی خود را انجام دهد و در نهایت در سن هفت سالگی به استقلال برسد که در این سن وارد مدرسه می‌شود.
باقرآبادی با اشاره به اینکه باید برای رشد شخصیت و توانایی‌های فردی آینده کودک از همان سن پایین به او استقلال داد، خاطرنشان کرد: باید با توجه به رشد ذهنی و جسمی بخشی از کارهای کودک را به خودش واگذار کرد تا وابستگی او به والدین کم کم کمرنگ شود.
به گفته این روانشناس کودکانی که در انجام همه امور به والدین خود وابسته هستند، در بزرگسالی هم با مشکل مواجه می‌شوند و نمی‌توانند از پس مسئولیت‌های زندگی برآیند.
(ایسنا)
