رویش دندان ها تقریبا از سن ۸ ماهگی شروع می شود و تا یک سالگی که دندان های کناری می رویند ادامه می یابد. سپس این روند متوقف شده و بعد از آن در ۱۶ ماهگی دندان های چهارم شیری رشد می کنند.
رویش دندان شیری با مشکلاتی همراه است که از آن جمله می توان به خارش اشاره کرد. در این سن کودکان همه چیز را به دهان می برند تا خارش لثه را کاهش دهند.
بهترین وسیله برای تسکین درد و خارش استفاده از دندانی های پلاستیکی است که باید والدین انواع استاندارد را از داروخانه ها تهیه کنند و به کودك بدهند تا به دهان ببرد.
فشار آوردن لثه روی این دندانی ها به تسکین درد و رشد سریع تر دندان کمک می کند. توصیه می کنم والدین بندی به این دندانی بسته و آن را دور گردن کودك بیندازند تا هم دندانی از دست کودك روی زمین نیفتد و آلوده نشود و هم برخی انواع کوچک تر باعث خفگی کودك نشوند و مادر بتواند به راحتی آن را از دهان کودك بیرون بکشد.
تب و اسهال نیز گرچه خیلی مرتبط با رویش دندان نیست اما با آغاز روییدن دندان ها در برخی کودکان مشاهده می شود که می توان آن را با قطره استامینوفن تسکین داد.
ریزش آب دهان از دیگر علائم دندان درآوردن است و برخلاف عقاید رایج فرقی نمی کند کودك آب دهان را قورت دهد یا بیرون بریزد. در هر صورت آب دهان باعث مشکل نمی شود.
استفاده از ژل های بی حس کننده دندان نیز چون معمولا روی موضع مالیده نمی شوند و همزمان لب و زبان کودك را بی حس می کنند و باعث می شود کودك زبانش را گاز بگیرد هم مناسب نیست.
اما استفاده از ژل در صورتی که دقیقا روی موضع مالیده شود و چند لحظه بعد با دستمال پاك شود ایرادی ندارد با این حال استفاده زیاد از آن به مدت طولانی توصیه نمی شود. براي پیشگیري از بروز پوسیدگي هاي دنداني با آغاز رویش دندان ها لازم است والدین دندان کودك را تمیز کنند.
برای این کار مي توان از مسواك هاي انگشتي یا گاز استریل نمدار استفاده کرد. نباید به کودك موقع خواب شیشه شیر یا شیشه حاوي آبمیوه هاي شیرین داد. نباید اجازه داد شیشه در دهان کودك بماند و به خواب برود اما اگر کودك با نوشیدن شیر به خواب می رود کافی است قبل از خواب مقداري آب به کودك بنوشانید.
قدیمی ها برای تسریع رویش دندان ها قند روی لثه می سابیدند که این کار اصلا توصیه نمی شود زیرا تنها باعث زخم لثه و التهاب آن می شود اما استفاده از گوشت نیم پز را توصیه می کنیم زیرا تقریبا همانند دندانی عمل می کند.
