محبوبی تاکید کرد: در دوران کودکی هر اتفاقی که به وقوع بپیوندد تاثیر عمیقی دارد و تا بزرگسالی با روح فرد باقی می‌ماند.
وی افزود: برخی مادران، کودک را در زمانی که خواب است تنها می‌گذارند و تصور می‌کنند که کودک تا زمان برگشت آنها خواب است، در حالیکه این امر بسیار کار خطرناکی بوده و به روحیه کودک آسیب جدی وارد می‌کند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: حتی زمانیکه کودک در مهدکودک گذاشته می‌شود ابتدا مادر باید چند روز در کنار کودک حضور داشته باشد تا کودک بتواند با محیط مهدکودک سازگار شود و احساس امنیت کند.
محبوبی تصریح کرد: برخی مادران شاغل بوده و مجبورند زمانی از روز را دور از کودک باشند که در این شرایط بهتر است کودک را به فردی بسپارند که کودک با او آشنا باشد. در صورتیکه برای کودک پرستار می گیرند، باید تا مدتی، پرستار در کنار مادر حضور داشته باشد تا کودک او را بشناسد.
محبوبی گفت: در شرایطی که کودک احساس ناامنی داشته باشد دچار اضطراب و بی‌قراری شده و این نوع رفتار آثار منفی بر جای می‌گذارد و تا دوران نوجوانی و جوانی آثار سوء خواهد داشت.
وی تصریح کرد: علائم وجود اضطراب و استرس در کودکان، مکیدن انگشتان، شب ادرای و گوشه‌گیری است. مادران باید در دوران رشد، کودکان را حمایت کنند و کوچکترین غلفتی نداشته باشند تا بتوانند فرزندانی قوی و با اعتمادبه نفس تحویل جامعه دهند.
