محققان به سوالی که برای مدت زیادی مطرح است پاسخ داده اند. این توازن برای متمرکز کردن صدا، شنوایی در شرایط پر سر و صدا و محافظت از آسیب های ناشی از صدای بلند لازم و ضروریست.
یک تیم از دانشگاه نیوساوت ولز به دنبال درک فرآیند بیولوژیکی پشت واکنش کنترل شنوایی بودند.
گری هواسلی (محقق ارشد این گروه) توضیح می دهد: توازن شنوایی بین دو گوش بستگی به واکنش و اتصال هر گوش از طریق مرکز کنترل شنوایی مغز دارد.
شنوایی ما حساسیت بالایی دارد طوری که حتی می توانیم صدای شنیدن سوزن را هم بشنویم، به این دلیل که صداها در حلزون در گوش داخلی تقویت می شوند. این امر ناشی از عملکرد سلولهای مویی خارجی حلزون گوش است که ارتعاشات صدا را تقویت می کنند.
در آزمایش حیوانات، تیم تحقیقاتی نشان داد که سلول های مویی خارجی حلزون که ارتعاشات صدا را تقویت می کنند، سیگنال های حسی را از طریق گروه کوچکی از تارهای عصب شنوایی به مغز می فرستند که سابقا ناشناخته بود.
در موش ها اتصالی بین تارهای حسی به سلول های مویی خارجی حلزون وجود ندارد، صدا فقط به یکی از گوش ها می رسید و حساسیت شنوایی نسبت به آن در گوش دیگر وجود نداشت.
در موش های سالم ، این امر می تواند باعث جلوگیری از شنوایی لحظه ای باشد. محققان فکر می کنند علت از دست دادن بخشی از شنوایی در کسانی که سنشان بالا می رود با فروپاشی تدریجی اتصال تارهای حسی به سلول های مویی خارجی مرتبط باشد.
هدف نهایی کاشت حلزون در گوش ها است تا با هم ارتباط برقرار کرده و مغز هم تا جایی که می تواند نمای صوتی دقیق تری دریافت کند.
این تحقیق به ما کمک میکند تا به این هدف نزدیک تر شویم، نویسندگان نتایج تحقیق را در مقاله ای در مجله the journal Nature Communications منتشر کرده اند.
این مطلب توسط تیم مترجمین مجله پزشکی دکتر سلام ترجمه شده است و استفاده از آن فقط با ذکر منبع (hiDoctor.ir) مجاز می باشد.