با یادگیری بازی و شرکت دربازی های گروهی و چند نفره روحیه تعامل در فرزندتان ایجاد می شود و اجتماعی شدن و حضور در اجتماع را می اموزد!
ربابه غفارتبریزی، روانشناس با بیان اینکه بازی کردن در کودکان در هر سنی متفاوت است، اظهار کرد: هرچه از 3 سالگی به سمت 7 سالگی پیش می‌رویم بازی‌ها ذهنی‌تر می‌شوند اما نکته مهم این است که بازی نباید وقت زیادی از کودک را اشغال کند به طوری که او به کارهای دیگر خود نرسد.
وی افزود: بازی در کودکان معمولاً 2 نوع است یکی بازی های فیزیکی که برای تخلیه کردن انرژی کودک مورد استفاده قرار می‌گیرند و دیگری بازی‌های ذهنی که برای رشد ذهنی کودک مناسب هستند و شامل لگو، پازل و منچ می‌شوند.
غفارتبریزی، با بیان اینکه بازی نباید به اعتیاد کودک منجر شود، تصریح کرد: این وضعیت در خانواده‌هایی که دچار اختلاف و نزاع و درگیری هستند، بیشتر مشاهده می‌شود زیرا کودک از تعامل با والدین و بازی با همسالان خود دور می‌شود.
وی بیان کرد: از طریق بازی کودک تعامل با محیط را می‌آموزد و مهارت‌های او شکل می‌گیرد و استعدادهای موجود در ذهن او به کمک بازی به فعل می‌رسد.
این روانشناس در پایان گفت: باید کودک را از بازی‌های کامپیوتری و تماشای فیلم‌های ترسناک که موجب ایجاد خشونت در او می‌شوند منع کرد مگر اینکه به سنین بعد از نوجوانی برسد تا بینش و آگاهی لازم را پیدا کند که این بازی‌ها و فیلم‌ها واقعی نیستند
باشگاه خبرنگاران
