برخی روش های درمانی برای اختلال بیش فعالی وجود دارند که در این مطلب به برخی از آنان اشاره می کنیم.
افزایش روزافزون کودکان به اختلال بیش فعالی و نقص توجه و تجویز دارو برای کنترل رفتارهای هیجانی و افزایش توجه، محققان را بیش از پیش برای پیدا کردن تکنیک‌های مفیدتر به فکر انداخته است.
نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد، دست کم 9 درصد از کودکان امریکایی به اختلال بیش فعالی مبتلا هستند و دارو مصرف می‌کنند در حالی که این میزان در میان کودکان فرانسوی کمتر از 5/0 درصد است.
بیش فعالی یک اختلال عصبی زیستی است که تا کنون علت مشخصی برای آن تعیین نشده است، به عقیده برخی متخصصان تفاوت شیوع این بیماری در جوامع مختلف را می‌توان ناشی از سبک زندگی و نگاه روان پزشکان و روان شناسان به اختلال بیش فعالی دانست.
همچنین گزارش‌ها حاکی از آن است تصور پزشکان امریکایی بر آن است که منشأ این بیماری بیولوژیکی باشد و به علت نگاهی زیستی که به این بیماری دارند از روش‌های درمانی بیولوژیکی مانند تجویز محرک هایی مانند ریتالین و آدرال استفاده می‌کنند. اما در فرانسه داستان متفاوت است و متخصصان از فاکتورهای محیطی و عوامل اجتماعی، روانی به عنوان تکنیک درمانی و کنترل بیماری کمک می‌گیرند. در واقع پزشکان فرانسوی به جای تأکید بر دارو درمانی به دنبال یافتن ریشه‌های محیطی استرس زا، تغییر در بافت اجتماعی و ایجاد محیط مطلوب برای کنترل رفتارهای کودکان بیش فعال هستند. از طرف دیگر معیارهای تشخیص گذاری پزشکان فرانسوی با متخصصان امریکایی متفاوت بوده و غالباً پزشکان فرانسوی برای برچسب گذاری و بیش فعال عنوان کردن کودکان تعلل می‌ورزند. آنها به والدین توصیه می‌کنند با تغییر محیط بازی و آموزشی و همچنین تغییر رژیم غذایی به کودکان خود کمک کنند تا رفتارهای کنترل شده با تفکر قبلی انجام دهند. استعداد‌یابی کودکان بیش فعال، استفاده از تکنیک‌های موسیقی درمانی از جمله نواختن ساز یا شرکت در گروه‌های سرود، آموزش بردباری به کودکان بویژه هنگام سرو غذا، ممنوعیت مصرف نوشابه‌های گاز دار، مواد غذایی حاوی رنگ‌های صنعتی و ادویه‌های تند، قرار دادن برنامه‌های منظم و مصرف غذا یا انجام بازی در ساعات منظم، آموزش سبک‌های فرزند پروری مناسب به والدین و تغییر شرایطی که در آن بروز رفتارهای تکانشی کودک بیشتر است، از تکنیک‌های خاص رفتاردرمانگرهای فرانسوی برای کنترل بیش فعالی کودکان است.
روزنامه ایران،
