مشکلات در ایجاد رابطه جنسی بین زن و شوهر و ناکامی و عدم موفقیت در این مورد ممکن است موجب برهم زدن آرامش زندگی و حتی منجر به طلاق زوجین شود!
بسیاری از زنان برای برقراری رابطه جنسی مشکل ارگانیک و فیزیکی خاصی ندارند. عدم موفقیت در ایجاد رابطه جنسی بیشتر دلایل روانی دارد که موجب اسپاسم عضلات کف لگن میشود. به همین دلیل عمل مقاربت در بسیاری از موارد دردناک میشود.
در چنین شرایطی افراد به کوچکترین تماسی واکنش نشان داده و حالت دفاعی میگیرند. این واکنش دفاعی موجب اسپاسم میشود که رابطه جنسی را بسیار سخت و دردناک میکند. حالت دفاعی گرفتن بیشتر ریشه روانی دارد که موجب میشود تا فرد فرصتی را برای رابطه جنسی فراهم نکند. این افراد امکان دارد که در اولین رابطه جنسی خاطره ناخوشایندی داشته باشند یا اینکه افسانهها آنها را نگران کرده باشد. وجود این ریشههای روانی موجب میشود که عملکرد بدنی این افراد هنگام ایجاد رابطه جنسی دچار اخلال شود.
شاید عدهای تصور کنند که این افراد چندان اجتماعی نیستند، اما واقعیت این است که برخی از این افراد بسیار اجتماعی هستند با وجود این، در امر رابطه جنسی موفق نمیشوند. در شرایطی که فرد از نظرجسمی شرایط خوبی دارد و علت زنانگی مانع ایجاد رابطه نمیشود.
باید راهکارهای دیگر را دنبال کرد. یکی از این روشها این است که فرد تحت آموزشهای جنسی قرار بگیرد. اگر این روش بینتیجه ماند، در غیر اینصورت باید با روانشناسانی که در زمینه امور جنسی کار کردند، مشورت شود. روان درمانی در بسیاری از موارد مشکلات این دوستان را حل میکند. به هرحال ریشههای روانی موجب میشود تا فرد از نظر جسمی شرایط مساعدی برای ایجاد رابطه نداشته باشد.
در صورت اجرایی کردن این روشها میتوان از داروهای ضد اسپاسم کمک گرفت. این داروها عضلات را برای مدت زمانی کوتاه فلج میکند و در نهایت موجب میشود تا فرد نتواند رفلکس داشته باشد.
اگر این مراحل طی شود، میتوان به جرات گفت که دیگر مشکلی وجود ندارد و کار بیمار به جراحی نمیکشد. با تزریق این دارو میتوان بدن را برای ایجاد رابطه جنسی آماده کرد. اگر به کارگیری این شرایط جواب نداد، میتوان گزینههای دیگررا بررسی کرد. در برخی از خانمها مشکل ناهنجاری مختصر در دیواره رحم وجود دارد یا اینکه پرده بکارت از ضخامت زیادی برخوردار است.
در چنین شرایطی باید هرچه زودتر این مشکل را برطرف کرد تا زندگی فرد دچار مشکل نشود. به هرحال ناکامی در ایجاد رابطه جنسی تمام زندگی فرد را تحت تاثیر قرار داده و امکان دارد که زندگی فرد را بحرانی کند.
وجود اختلالات جسمانی زیاد شایع نیست، اما به هرحال چندان کم هم نیست.شما نباید تصورکنید که همه این اختلالات روانی است. به همین دلیل من توصیه میکنم که همه افراد ابتدا وضعیت جسمانی خود را رصد کنند و زمانی که از طبیعی بودن ساختار بدنشان اطمینان پیدا کردند، در صورت بروز مشکل در ایجاد رابطه جنسی؛ میتوانند به روانشناس مراجعه کنند.
به همین دلیل ما به زوجین توصیه میکنیم که در ابتدای تشکیل زندگی به یک متخصص مراجعه کنند تا خیالشان از نظر ساختار فیزیولوژیک راحت شود. در گام بعد باید آموزش روابط جنسی ببینند، بسیاری از افراد متاهل نسبت به اصول این رابطه ناآگاه هستند و این ناآگاهی موجب عدم موفقیت آنها میشود.
بدتر اینکه بسیاری عنصر ایجاد عاطفه و توجه به وضعیت روحی را نادیده میگیرند، در این شرایط زنان از ایجاد رابطه چندان استقبال نمیکنند. به هرحال رابطه جنسی باید در یک بستر عاطفی قوی شکل بگیرد که تحقق این مهم نیازمند درک بهتر یکدیگر است.
درصورتی که شرایط به صورت همه جانبه فراهم شد،زوجین میتوانند رابطه جنسی برقرار کنند. در غیر اینصورت با وجود برخورداری از بدن سالم نمیتوانند با یکدیگر رابطه برقرار کنند. به همین دلیل باید برای رفع مشکل به تمام عوامل تاثیرگذار توجه کرد.