این مطلب, جهت به اشتراک گذاری تجربیات و نظرات شما است. هر کسی برای کنترل خودش هنگام عصبانیت و همچنین خشم, یک راه حل هایی دارد که شاید برای بسیاری مورد توجه قرار گیرد و دیگران نیز بتوانند از این راه, خشم و عصبانیت خود را کنترل کنند. به همین منظور, تصمیم گرفتیم نظرات شما همراهان محترم سایت دکتر سلام را در این رابطه بدانیم. لطفا در بخش نظرات همین مطلب, دیدگاه و روش هایی برای کنترل عصبانیت که می شناسید را معرفی کنید تا با دیگر اعضای مجله پزشکی دکتر سلام در مورد آن همفکری و بحث به عمل آید تا به نتایج مثبت و خوبی برسیم.
همین الان, راه هایی که برای کنترل عصبانیت می شناسید را معرفی کنید.
همیشه موقع ناراحتی, ممکن است کارهایی بکنیم که بعدها پشیمان شویم و یا حرف هایی بزنیم که بعدا از گفته ی خود احساس پشیمانی کنیم. پس چه خوب است با راه های مختلف کنترل خشم و عصبانیت بیشتر آشنا شویم. اینبار هم نوبت شماست که صبحت بکنید و دیدگاه خود را در این رابطه با دیگران به اشتراک بگذارید تا هزاران مخاطب سایت دکتر سلام, با نظریه شما آشنا شوند و بهترین روش های را بکار گیرند.
منتظر پاسخ های شما هستیم…
به نظرم موقع عصبانی شدن بهترین کار ترک محل مشاجره ست خوردن یه لیوان اب هم مفیده اگر ایستاده هستی بنشین اگر نشسته هستی بخواب بعضی وقتها حرف حرف می اره گاهی تو زندگی ادم حتی افراد خانواده خیلی بحث می کنن یا بحث رو تموم نمی کنن به نظرم در این مواقع بهترین کار رفتن بجایی ست که صدای طرف رو نشنوی تا هم خودت آروم بشی هم محیط آروم بشه
یه دعا هم هست که اگه از ته دل بخونی زود مشاجره تموم می شه بسمه تعالی و ما علینا الا البلاغ و المبین و برای ما جز اینکه آشکارا اظهار رسالت کنیم هیچ تکلیفی نیست آیه 17 سوره یاسین
به نظر من صلوات فرستادن و فکر به عاقبت ان عصبانیت میتواند جلوگیری کننده واقع شود
مهسا
بنظرم ما نباید کنترل افکار و احساساتمون رو به دست دیگران بدهیم..ینی نباید اینقدر ضعف شخصیتی داشته باشیم که با گفتن حرفی از طرف دیگران یا انجام دادن کاری توسط آنها فورا و سریع واکنش نشان بدهیم!بعبارتی باید کنترلمان دست خودمان باشد.نه دیگران!
سلام.وقتتون بخیر.
یکی از راه های موثر در کنترل خشم ترک سریع محیط میباشد،البته تا زمانی که به یک وضعیت نسبتا آرام برسیم،میتوانیم به آن محیط بازگردیم…
من در زمان عصبانیت یا قدم میزنم یا معمولا میرم تو یه جای خلوت و با خودم حرف میزنم..اگه هم نتونم به جای خلوتی برم اصلا حرف نمیزنم…حتی مواقعی شده که رفتم تو یه جای خلوت داد زدم اما اصلا پیش بقیه حرف نمیزنم..چون یکبار زمان عصبانیت حرفی زدم و با اینکه چندین بار هم از طرف مقابل معذرت خواهی کردم ولی مطمئن نیستم که بخشیده شده باشم…البته این یک مورد به چند سال پیش برمیگرده که 17 سالم بود و حسابی پر بودم…خداروشکر که میتونم در زمان عصبانیت و خشم خودم رو کنترل کنم و حرفی نزنم که بعدها پشیمون بشم و تا جایی که یادم میاد پدرم هم اینطوری بود و شاید این صبر رو از پدرم به ارث بردم
مگه می خوای سخنرانی کردن رو یاد بگیری که با خودت حرف می زنی البته ببخشید گستاخی نباشه