علل آن ناشناخته است . تحقیقات در این باره حاکی از آن است که مولتیپل اسکلروز (ام . اس ) ممکن است ناشی از یک اختلال خودایمنی یا یک ویروس دارای فعالیت آهسته باشد. لکه هایی از ماده سفید در مغز و نخاع تخریب شده و نمی توانند تحریکات عصبی طبیعی را منتقل کنند.
اسکلروز متعدد (اِم . اِس) یک اختلال مزمن درگیرکننده بسیاری از عملکردهای دستگاه عصبی . یک سوم بیماران دارای بیماری خفیف و غیرپیشرونده هستند. در یک سوم دیگر بیماری پیشرفت آهسته ای دارد و در یک سوم باقیمانده پیشرفت بیماری سریع است .
، این بیماری بزرگسالان جوان (سنین ۴۰-۲۰ سال ) از هر دو جنس را مبتلا می سازد ولی در خانم ها شایع تر است .
عواقب مورد انتظار
گاهی بهبود خودبه خود رخ می دهد. ولی در بیشتر موارد، ام . اس غیرقابل علاج است . علایم آن قابل تسکین یا کنترل است ، و این بیماری اغلب برای ماه ها تا سال ها پایدار باقی می ماند. به طور شایع بیماران تا ۳۰-۲۰ سال پس از بروز بیماری زنده می مانند.
تشخیص
آزمون خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. بررسی های تشخیصی ممکن است شامل سی تی اسکن ، ام آرآی ، پاسخ فراخوانده بینایی (پاسخ الکتریکی نسبت به تحریک یک دستگاه حسی )، آزمایش مایع نخاع و معاینه فیزیکی باشد.
علایم بیماری ام.اس
علایم بیماری ام.اس، بسته به اینکه چه منطقه ای از سیستم اعصاب مرکزی گرفتار شده باشد، بسیار متغیر هستند و الگوی بیماری ام.اس از هر فردی به فرد دیگری متفاوت است. این علایم حتی در یک فرد خاص در طول سیر بیماری تغییر می کند.
علایم شایع این بیماری شامل :
۱- اختلالات بینایی : تاری دید ، دو بینی ، حرکات غیر ارادی و سریع چشم و به ندرت از دست دادن کامل بینایی.
۲- اختلالات تعادل : لرزش ، عدم تعادل در راه رفتن ، سرگیجه ، ضعف و کرختی اندامها ، اختلال در انجام حرکات موزون.
۳- سفتی عضلات
۴- اختلالات حسی : گزگز و مور مور ، احساس سوزش، بی حسی و درد.
۵- اختلالات تکلم : صحبت کردن آهسته و شمرده ، تغییر حالت تکلم ، کشیدن کلمات و اختلال بلع.
۶- خستگی.
۷- مشکلات مثانه و اختلال در اجابت مزاج.
– اختلالات مثانه شامل : تکرر ادرار ، فوریت در ادرار کردن، دفع ناقص مثانه یا دفع غیر ارادی.
– اختلالات اجابت مزاج شامل : یبوست و به ندرت بی اختیاری.
۸- مشکلات جنسی : ناباروری ، کم شدن میل جنسی.
۹- حساسیت به گرما : گرما در بسیاری از موارد باعث تشدید علایم می شود.
۱۰- اختلالات شناختی : اختلال در حافظه کوتاه مدت ، اختلال در تمرکز و قدرت تصمیم گیری.
باید توجه داشت که علاوه بر علایم آشکار، نشانه های پنهانی چون خستگی ، اختلالات حافظه و تمرکز هم در بیمار ایجاد میشود که چندان مورد توجه اطرافیان قرار نمیگیرد.
درمان:
این بیماری درمان اختصاصی ندارد. فروکش بیماری خودبه خود رخ داده و ارزیابی میزان موفقیت درمان را مشکل می سازد.
حمایت های روحی روانی . تشویق و اطمینان دادن به بیماران جهت کمک به جلوگیری از پیدایش ناامیدی به درمان ضروری است .
برای ادراره یک زندگی طبیعی تا حدامکان تلاش کنید ولی خود را خسته نکیند.
از محیط های گرم ، حتی از دوش آب داغ گرفتن ، اجتناب کنید. گرما می تواند به طور موقت علایم را تشدید کند.
از ماساژ مکرر نواحی درگیر استفاده کنید. این کار به پیشگیری از ایجاد جمع شدگی عضلات کمک می کند.
از استرس بپرهیزید زیرا ممکن است علایم را بدتر کند.
گذاشتن سوند ادرار توسط خود بیمار در موارد تخلیه ناکامل مثانه
برخی درمانگران طبی غیرمتعهد درمان های اثبات نشده بی ارزشی را ارایه می دهند. قبل از صرف هزینه خود بابت این درمان ها با گروه پزشکی خود در مورد درمان های غیرمعمول این بیماری مشورت کنید.
بستری کردن بیماران یا مراقبت از آنها در آسایشگاه های بیماران بسته به شدت بیماری ممکن است لازم باشد.
داروها
داروهای کورتونی در طی دوره های عود بیماری یا تشدید علایم .
سیکلوفسفامید به مهار واکنش مضّر دستگاه ایمنی کمک می کند.
شل کننده های عضلانی برای کنترل گرفتگی عضلات
اینترفرون و سایر درمان ها در دست بررسی قرار دارند. درمان های جدیدی ممکن است به زودی عرضه گردند.
فعالیت
یک برنامه منظم از تمرین های فیزیکی و فعالیت های ذهنی ضروری است . درمان فیزیکی و بازتوانی عضلانی با وسایل مکانیکی (استفاده از بریس ، عصا یا واکر) برای غلبه بر معلولیت های فیزیکی توصیه می گردد.
دوره های منظم استراحت را برنامه ریزی کنید.
در صورت امکان فعالیت جنبی خود را ادامه دهید. مشاوره با متخصص مربوط در این باره ممکن است سودمند باشد.
رژیم غذایی
از یک رژیم غذایی عادی متعادل شده ، و البته پر فیبر برای پیشگیری از یبوست ، استفاده کنید.
منبع-سایت پزشکان بدون مرز
