آیا می دانید داروی گلی کلازاید درچه مواردی تجویز می شود

 از این دارو برای درمان بیماران دیابتی و امراض  کوشینگ که نوعی از بیماری غدد درون ریز است و سایر بیماری های ژنتیکی استفاده می شود .

مکانیزم اثر

سولفونیلاوره ها با تحریک حاد آزاد شدن انسولین از سلول هایß و افزایش ورود یونکلسیم باعث اگزوسیتوز انسولین می شود. مصرف طولانی مدت این داروها حساسیتبه انسولین را در بافت های محیطی مانند کبد، عضلهو سلولهایی مانندمونوسیت ها و اریتروسیت ها افزایش می دهد که نتیجه آن کاهش گلیکوژنولیز وگلوکونئوژنز در کبد است. این دارو با مقادیر درمانی، بهم چسبندگی و اتصالپلاکت ها را به سلول های اندوتلیال( به دلیل مهار آزاد شدن اسید آراشیدونیکو کاهش تولید ترومبوگزان و افزایش تولید پروستاسایکلین و آزاد شدن فعالکننده پلاسمینوژن) کاهش می دهد. با مهار پمپ سدیم- پتاسیمATPase و تثبیتغلظت کلسیم و پتاسیم، این دارو همچنین دارای اثر محافظتی در مقابلآریتمیهای قلبی می باشد.

فارماکوکینتیک

ایندارو دارای جذب خوب و سریعی می باشد، ولی در حضور غذا جذب دارو به تأخیر میافتد. این دارو به نسبت زیادی به پروتئین های پلاسما متصل می شود و نیمهعمر آن معادل با ۴/۱۰ ساعت می باشد.

موارد منع مصرف

درصورت وجود اسیدوز، سوختگی های شدید، کومای دیابتی، کتواسیدوز دیابتی،کومای غیر کتونی هیپراسمولار، جراحی های بزرگ، ترومای شدید، بیماریهایهمراه با نوسانات شدید غلظت خون یا تغییرات سریع در نیاز به انسولین، اسهالشدید، فلج نسبی معده، انسداد روده ای، استفراغ طولانی مدت، بیماری هایی کهباعث تأخیر در جذب غذا می شوند و بیماری های کبدی و بارداری، نباید از ایندارو استفاده کرد.

هشدارها

درصورت افزایش قند خون( شامل تغییرات هورمون های جنسی مؤنث، تب شدید،هیپرآلدسترونیسم، عفونت شدید، استرس های روانی و هیپرتیروئیدیسم ) و درصورت احتمال افت قند خون( شامل کم کاری غده کلیوی، بیماران ضعیف و ناتوان،سوءتغذیه، کم کاری غده هیپوفیز، هیپوتیروئیدیسم، نارسایی کلیوی، هرگونهسابقه حساسیت نسبت به سولفونیل اوره ها، سولفونامیدها و مدرهای تیازیدی،این دارو را باید با احتیاط کامل به کار برد.

تداخل دارویی

افتقند خون ( گیجی، اضطراب، سرگیجه ، سردرد، تهوع، تاری دید، خواب آلودگی،گرسنگی شدید)، افزایش وزن، اختلالات گوارشی، افزایش دفع ادرار از عوارضشایع این دارو هستند.

عوارض جانبی

مصرف همزمان این دارو با الکل باعث بروز واکنش شبه دی سولفیرام و افزایشاحتمال هیپوگلیسمی می شود. همچنین انسولین، آلوپورینول، کاپتوپریل،انالاپریل، آسپارژیناز، کورتیکوستروئیدها، مدرهای تیازیدی، میکونازول،لیتیم، سایمتیدین و رانیتیدین اثر هیپوگلیسیمی این دارو را تشدید می کنند. داروهای ضد انعقادی به طور متقابل با این دارو تداخل اثر دارند، به طوری کهمصرف همزمان آنها با تشدید اثرات فارماکولوژیک هر کدام از آنها همراه است. باربیتورات ها اثر این دارو را طولانی تر می کنند. آنتاگونیست های گیرندههایß ، ریفامپین، ریفابوتین اثر هیپوگلیسمی دارو را کاهش می دهد. استروئیدهای آنابولیک، آندروژن ها، بروموکریپتین، دیسوپیرامید، پیریدوکسینتتراسایکلین، تئوفیلین دارای اثر پایین آورنده قند خون هستند و لذا در صورتمصرف همزمان باید مقدار مصرف داروی ضد دیابت خوراکی را کاهش داد. ضد تشنجهای هیدانتوئینی، مسددهای کانال های کلسیمی، کلونیدین، دانازول،دکسترومتورفان، دیازوکساید، استروژن ها، ضد بارداری های خوراکی حاویاستروژن،فوروزماید، گلوکاگون،‌هورمون رشد، ایزونیازید، مرفین، نیاسین،فنوتیازین ها، مقلد های سمپاتیک و هورمون های تیروئید باعث افزایش قند خونمی شوند و در صورت مصرف همزمانباید مقدار مصرف داروی ضد دیابت خوراکی راافزایش داد.

نکات قابل توصیه

۱-هنگام مصرف این دارو، شمارش کامل گلبول های خون و اندازه گیری غلظت گلوکزخون باید به طور مرتب انجام و در صورت نیاز کنترل شود و در صورت تجاوز غلظتگلوکز خون ازmg/dl۲۰۰ آزمون قند و کتون ادرار نیز باید انجام شود. درصورت هیپوگلیسمی و کتواسیدوز، غلظت پتاسیم سرم بیمار نیز باید اندازه گیریشود.
۲-با تغییر رژیم غذایی، فعالیت بدنی و بیماری، میزان قند خون و برنامه درمانی تغییر می کند.
۳-دارو همراه با غذا مصرف شود.

مقدار مصرف

در ابتدا ۱۶۰ میلی گرم دو بار در روز و سپس ۳۲۰-۸۰ میلی گرم یک بار در روز مصرف شود. حداکثر مقدار مجازmg/day۳۲۰ می باشد.

اشکال دارویی

Scored Tablet:80 mg

نام تجاری و شرکت‌های تولیدکننده