ابتلا به عفونت در برخی افراد و تشدید آن موجب پیامدهای خطرناک و جبران ناپذیری در آنان خواهد شد که اگر به موقع درمان نشوند می توانند مشکل ساز باشند.
در مطالعه‌ای مشخص شد ابتلا به عفونت شدید از هر نوعی که باشد، علاوه بر اینکه به جسم آسیب می‌رساند، ظرفیت ذهنی را که به میزان ضریب هوشی مرتبط است تحت تاثیر قرار داده و می‌تواند منجر به افت ضریب هوشی شود.
متخصصان پیش‌تر می‌دانستند که عفونت‌ها در مغز می‌توانند بیشترین تاثیر را روی توان ذهنی و ادراکی داشته باشند، اما در مطالعه اخیر آشکار شد که بسیاری از انواع دیگر عفونت‌ها زمانی که به حدی تشدید شوند که بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان پیدا کند، می‌توانند پیامد سوء برای ظرفیت ذهنی فرد مبتلا داشته باشد، تا حدی که حتی به افت ضریب هوشی منجر شود.
«مایکل اریکسن بنروس»، متخصص ارشد دانشگاه کوپنهاگ در دانمارک درباره این مطالعه گفت: این بررسی‌ها نشان می‌دهد که بین بستری شدن فرد در بیمارستان به دلیل ابتلا به عفونت و افت ضریب هوشی ناشی از آسیب ذهنی، ارتباط وجود دارد.
این مطالعه که در نوع خود بزرگ‌ترین تحقیق در این زمینه است، با حضور 190 هزار دانمارکی که بین سال‌های 1974 تا 1994 متولد شده بودند، انجام گرفت.
بنروس در توضیح این یافته گفت: به نظر می‌رسد که سیستم ایمنی بدن روی مغز تا حدی تاثیر می‌گذارد که توان ذهنی که با تست ضریب هوشی اندازه‌گیری می‌شود، حتی سال‌ها پس از درمان عفونت، آسیب می‌بیند.
عفونت چیست؟
به ورود و رشد میکروب‌ها در یک اندام از بدن موجود زنده (میزبان) عفونت می‌گویند.
میکروب از بدن میزبان، برای رشد و نمو و تکثیر استفاده می‌کند و اغلب باعث بیماری می‌گردد.
عامل عفونت می‌تواند انواع انگل، ویروس، باکتری، ویروئید و قارچ باشد.
بدن میزبان بطور طبیعی بوسیله سیستم ایمنی، با عامل خارجی و عفونت‌زا مبارزه می کند که در مراحل ابتدایی، پدیده التهاب را به همراه دارد.
پزشک متخصص بیماری‌های عفونی می‌تواند با تجویز دارو به روند بهبودی عفونت در بدن کمک کند.
تشخیص عفونت بصورت آنی ممکن نیست، اما در صورت شک پزشک به وجود عفونت، آزمایش های خون، ادرار و یا کشت خلط ریه گام ابتدایی خواهد بود.
همچنین انجام رادیوگرافی سینه و آزمایش مدفوع به تشخیص عفونت کمک خواهد کرد.
برای اطمینان از اینکه منشا عفونت، مغز نباشد، پزشک می‌تواند از مایع مغزی نخاعی (CFS) نمونه گیری کند و آن را مورد آزمایش قرار دهد.
در کودکان وجود سیانوز (کبودی پوست)، تاکی پنی (تنفس تند) و وجود بثورات پوستی نشانه‌ای از عفونت حاد می‌باشد.
از علایم مهم دیگر می‌توان به وجود تب بالاتر از 39 درجه سانتیگراد اشاره نمود.
تشخیص عامل عفونت، باید هرچه زودتر انجام گردد تا پزشک بتواند نوع درمان را مشخص کند، چرا که عفونت ویروسی بوسیله داروهای آنتی بیوتیک درمان نمی شود.
علایم عفونت شدید
– خستگی مزمن و همیشگی بیشتر از سه ماه
– کاهش پی در پی وزن بدن
– تعریق شبانه
– احساس درد و سوزش مبهم در تمام بدن
عوارض عفونت شدید
از عوارض عفونت‌های شدید می‌توان به کاهش سطح هوشیاری، عدم تکلم و حتی عدم رفلکس به تحریکات محیطی اشاره کرد.
درمان
بر حسب عامل عفونت‌زا، پزشک می تواند از آنتی بیوتیک (برای عفونت باکتریایی)، ضد ویروس ها(مانند آسایکلوویر)، ضد قارچ ها(مانند آمفوتریسین) و یا ضد انگل (مانند مبندازول) استفاده نماید.
بسته به شدت عفونت، پزشک می‌تواند نوع تجویز دارو را از خوراکی به تزریقی تغییر دهد.
پیشگیری
از راه های پیشگیری در مقابل شیوع عفونت می‌توان به شستشوی مداوم دست ها، استفاده از دستکش در تماس با فرد عفونی، استفاده از ماسک در شرایط همه گیری یک بیماری عفونی و مسری و جداسازی زباله‌های عفونی اشاره کرد.
