سعی کنید به فرزندتان حق انتخاب و تعیین مسر و هویت ببخشید و بگذارید احساس کند می تواند برای خود تصمیم بگیرد.
محمد یعقوبی اظهار کرد: عدم توجه و بی‌احترامی، محدودیت و محرومیت شدید، کم‌محبتی، تبعیض قائل شدن و متشنج بودن محیط خانواده از عوامل فرار از منزل است.
این روان‌شناس بالینی با بیان اینکه هرچه روابط خانوادگی صمیمی‌تر و عمیق‌تر باشد، احترام متقابل میان اعضای خانواده بیشتر می‌شود، افزود: در این صورت محیط خانواده دچار آشفتگی نخواهد شد و کمتر شاهد پدیده فرار از خانه خواهیم بود.
یعقوبی با بیان اینکه عوامل مختلفی در فراهم شدن زمینه فرار از منزل دخیل هستند، ادامه داد: این عوامل مختلف در سه دسته علل فردی شامل اختلالات شخصیت، اختلالات روانی، اضطراب و افسردگی و علل خانوادگی شامل فقر فرهنگی، تربیتی و بی‌احترامی به یکدیگر و همچنین علل اجتماعی شامل فقر و اعتیاد تقسیم می‌شوند.
وی با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین علل پدیده فرار از خانه، تفاوت‌های فرهنگی و ارزشی والدین با فرزندان است، تصریح کرد: منظور از تفاوت‌های فرهنگی و ارزشی تفاوت نسل‌ها نیست، بلکه منظور این است که والدین حق انتخاب و تصمیم‌گیری را به جوان نمی‌دهند تا او مختار باشد.
این روان‌شناس بالینی با بیان اینکه اگر جوان در انتخاب هدف دچار مشکل شد، والدین باید تنها یک‌بار رفتار صحیح را به او گوشزد کنند، خاطرنشان کرد: والدین باید حق تصمیم‌گیری راجع به هر رفتاری را در وهله نخست به خود جوان واگذار کنند.
یعقوبی ادامه داد: توصیه می‌شود که جامعه با ارائه آموزش‌های مختلف در تحکیم بنیان خانه موثر واقع شود و زمینه فراهم کردن اشتغال مناسب را برای جوانان بویژه جوانان در معرض آسیب فراهم کنند. همچنین باید از طریق رسانه‌ها به والدین در خصوص نحوه رفتار با فرزندان آموزش داده شود.
وی خاطرنشان کرد: مشورت کردن با والدین مهم‌ترین نیاز یک جوان در دوران بلوغ است و هرچه والدین بیشتر با جوان مشورت کنند و از او نظر بخواهند رابطه بالغانه‌تر و بهتری با جوان خواهند داشت.
(ایسنا)
