در مورد تأثیر فراوان رژیم غذایی بر سلامتی و اقتصاد ما نمیتوان اغراق کرد. همچنین دلایل قوی دیگری هم برای لزوم یک انقلاب غذایی وجود دارد. مشهور است که پرزیدنت هربرت هوور به مردم قول داد که ( یک مرغ در هر قابلمه و یک خودرو در هر گاراژ) باشد. اما چنان که کتی فرستون فعال حوزه سالمت و نویسنده کتاب های پرفروش میگوید: ( با توجه به اینکه گرم شدن آب و هوای زمین به مرز خطرناکی رسیده، بسیاری از مردم در مورد
توصیه هوور برای استفاده از خودرو تجدید نظر کرده اند. به نظر میرسد که حاال نوبت به نگرانی در مورد مرغهای هوور باشد.)
در پی گزارش تاریخی (سایه بلند دامها) که سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) در سال 2007 منتشر کرد، کتی فرستون مقاله بسیار بحث برانگیزی با عنوان »گیاهخواری، تویوتا پریوس جدید است نوشت.« در گزارش فائو آمده بود که تولید گوشت، دومین و یا سومین عامل تخریب کننده محیط زیست در هر سطح و هر مقیاسی است؛ از مقیاس محلی گرفته تا مقیاس جهانی. همچنین صنعت تولید گوشت متهم ردیف اول فرسایش زمین، آلودگی هوا، کمبود آب، آلودگی آب، انقراض گونه های جانوری، از بین رفتن تنوع زیستی و تغییرات آب و هوایی است.
تشبیه کم خوردن یا نخوردن تولیدات حیوانی با راندن ماشین هیبریدی و کم مصرف تویوتا پریوس، و خوردن گوشت با راندن یک خودرو هامر پرمصرف، شاید اغراق آمیز به نظر برسند اما در حقیقت این تشبیه جالب توجه میزان گازهای گلخانهای تولید شده در صنعت گوشت را دست کم میگیرد. در سال 2006 تحقیق دانشگاه شیکاگو نشان داد که برای کاهش تولید کربن، رژیم وگن حتی موثرتر از رانندگی با خودروهای هیبریدی است. دانشمندانی که این محاسبات را انجام دادند به این نتیجه رسیدند که یک راننده خودروی تویوتا پریوس که رژیم غذایی مبتنی بر گوشت دارد مشارکت بیشتری در گرم شدن زمین دارد تا راننده یک جیپ شاسی بلند هامر که از رژیم گیاهی استفاده میکند.
