واقعا تاسف آور و تناقض آمیز است که صنایع گوشت، لبنیات و تخم مرغ در آمریکا از یک سو به طور فزاینده محصولاتی تولید می کنند که حاوی باکتریهای مهاجم و عوامل بیماریهای غذایی هستند و از سوی دیگر رویه هایشان داروهایی را که برای درمان این بیماریها نیاز داریم، تضعیف میکنند.
آنتی بیوتیک ها باعث نجات جان میلیونها انسان شدهاند و کشف این داروها، یکی از بزرگترین کشفهای تاریخ علم پزشکی بوده است. اما حتی سر آلکساندر فلمینگ، مردی که برای نخستین بار پنیسیلین را کشف کرد، هشدار داده بود که استفاده بیش از حد از این دارو باعث ظهور مقاومت باکتریایی می شود. متاسفانه هشدار او جدی گرفته نشد.
هنگامی که او هشدار میداد، هیچ یک از استافیلوکوک اورئوس ها در برابر پنیسیلین مقاوم نبودند اما امروز 95 درصد ین باکتریها در سراسر جهان در برابر پنیسیلین مقاوم هستند.
دکتر جفری فیشر، آسیب شناس و مشاور سازمان بهداشت جهانی است. او میگوید: (ورق دارد بر میگردد و ما به وضع دهه 1930 باز میگردیم؛ بیمارستانها به تدریج مملو از بیماران مبتال به بیماریهای عفونی غیر قابل درمان مانند ذات الریه، سل، مننژیت، تب تیفوئیدی و اسهال خونی می شوند).
ما در یک چرخه معیوب گرفتار شده ایم. میزان مقاومت باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک به سرعت در حال افزایش ست. به همین دلیل بیمارستان از دوزهای باالتر و طیف گستردهتر آنتی بیوتیکها استفاده میکنند. میزان استفاده از آنتی بیوتیکها در بیمارستانهای آمریکا در حال حاضر 100 برابر بیشتر از 35 سال قبل است.
با وجود مصرف مقادیر زیادی آنتی بیوتیک در بیمارستانها، اتحادیه دانشمندان دلواپس در سال 2001 اعلام کرد که بخش اعظم آنتی بیوتیک مصرفی در آمریکا در بخش دامپروی صنعتی استفاده میشود. اجماع علمی درباره افزایش مقاومت باکتری در برابر آنتی بیوتیک سالهاست که در حال تقویت شدن است. هم اکنون تقریبا همگان میدانند که استفاده روزمره از آنتی بیوتیکها در دامپروری صنعتی باعث کاهش توانایی این داروها برای درمان بیماریهای انسان شده است.
