بحث زیادی در این مورد است که آیا تزریق انسولین کمک به ممانعت از بروز علایمی که بدان اشاره خواهد شد کمک می کندد یا نه. این بستگی به بیمار درمانگر دارد که در صورت بروز این علایم چه اقداماتی انجام دهد . علایم برا این قرارند : نقصان در بینایی ، کاهش احساس درد در اندامها جراحت و فساد در پوست و ریه ها و دستگاه دفع ادرار و نیز ناتوانی جنسی .
جراحات و عفونت ها باید از طریق پزشکان معالجه شوند اما سایر حالات و شرایط نباید صاحب نظظران را از ادامه برنامه درمانی باز دارند . علم پزشکی امروزه قادر به یافتن راه حلی برای این مسایل نبوده ایت . اگر نشانه های (کتو-اسیدوز ) نیز اتفاق بیوفتد انسولین و دکتر و یک آمبولانس به فوریت مورد احتیاج خواهد بود . هیچ بیمار دیابتی که زمانی از انسولین استفاده کرده است تا به این مرحله برسد ، بنابراین علایمی که در اینجا فهرست شده اند تنها به عنوان یک پیش بینی می باشند . آنها عبارتند از : درد در قسمت بالای حفره شکمی ، استفراغ ، تشنگی شدید ، ادرار بیش از حد ریختگی در بدن ، دید با بینایی متغیر و انقباض ماهیچه ها .
علایم فیزیکی عبارتند از : زبان خشک ، نرمی کره های چشم به دلیل خشکی ، تنفس صدا دار و عمیق ، ضربان قلب و تند و ضعیف ، فشار خون پائین ، سختی حفره شکمی حالت کما یا بیهوشی
هر نو عفونت حادی ممکن است به کتواسیدوز منجر شود ، پس هر نوع عفونت بایستی تحت نظاارت پزشک درمان گردد . به خاطر داشته باشید که هر گونه عفونت و التهاب و یا استرس حتی در حالت نیمه دیابت ممکن است این شرایط را تشدید کند .
رایج ترین علل سهل انگاری و غفلت در درمان ، عدم تشخیص بیماری و یا عدم موفقیت درمانی در حادثه عفونت حاد می باشد .
