پدیده دروغگویی در میان اغلب مردان رایج و معمول است و کسانی که دست به این کار می زنند قصد پنهانکاری از زنانشان را دارند.
می گویند«دست آدمی نمک ندارد»؛ شما چه طور فکر می کنید؟ به نظرتان انسان موجودی ناسپاس و قدر نشناس است؟ آیا ما خوبی ها دیگران را به سرعت از یاد می بریم؟ حتی اگر این خوبی ها از جانب نزدیکترین افراد زندگیمان یعنی اعضای خانواده باشد؟
برخی از گمان می کنیم هیچ گاه دستی که به ما کمک کرده و در زندگی پشت و پناهمان بوده هیچ وقت نادیده نمی گیریم. اما به نظر می رسد، این تنها یک گزاره ذهنی باشد که چندان با واقعیت انطباقی ندارد به خصوص اگر طرفین با یکدیگر زن و شوهر باشند. بسیاری مواقع پیش می آید که در زندگی زناشویی زنی شاغل نباشد و در نتیجه وابستگی مالی به همسرش داشته باشد، گاهی هم نقطه مقابل چنین پدیده ای را شاهد هستیم. اما این وابستگی اقتصادی و مالی یکی از زوج ها به دیگری احتمال پنهان کاری و دروغ را در زندگی افزایش می دهد، به این دلیل که اغلب زنان و مردان دوست دارند از جایگاه برابری در زندگی مشترک برخوردار باشند.
ولی چنین مشکلی زمانی تشدید می شود که زنان نان آور خانواده باشند. بنا بر تحقیقات انجام شده، احتمال پنهان کاری و دروغ گویی زمانی که زنی از نظر مالی کاملاً وابسته به همسرش باشد 5 درصد است اما احتمال چنین اتفاقاتی زمانی که مردان در چنین جایگاهی هستند سه برابر یعنی چیزی حدود 15 درصد است. دلیل مخفی کاری بیشتر مردان در چنین شرایطی به انتظارات فرهنگی رایج در مورد جنسیت مربوط می شود، در واقع نان آور نبودن برای مردان به نوعی تهدید مردانگی محسوب می شود؛ مردانی که جامعه از آنها انتظار دارد تدمین کننده ااصلی مخارج زندگی نباشند و به جیب همسرانشان نگاه نداشته باشند.
بر همین اساس مردانی که تأمین کننده 70 درصد مخارج خانواده هستند و درآمد بیشتری نسبت به همسران خود دارند کمتر به دنبال ریاکاری در زندگی هستند. اما این موضوع بدین معنا نیست که دروغ در این نوع از زندگی ها جایی ندارد، اگر درآمد زن و مرد اختلاف قابل توجهی داشته باشد یا مرد فرد مشهور و سرشناسی باشد باز هم احتمال پنهان کاری و دروغ گویی در زندگی افزایش می یابد. بنابراین زوج هایی که درآمدی تقریباً یکسان داشته باشند یا جایگاه اجتماعی چندان متفاوتی با یکدیگر نداشته باشند اغلب زندگی صادقانه تر خواهند داشت.
منبع medicalnewstoday
